Het regent en dat blijft nog wel even zo. Dus wachten heeft geen zin en daarom stappen we gewoon op de fiets. Per slot willen we naar Orleans. We vinden de bui stevig. Het water komt ons op de hellingen in gulpen tegemoet. Dankzij onze jacks blijven we droog met uitzondering van de schoenen. Maar we houden oog voor bijzondere dingen. Typisch dat op de muur klaprozen groeien. Dat is eigenlijk een verstoringsonkruid. Je ziet het altijd op pas bewerkte grond. Da’s toch heel wat anders dan een muur. Het café is net open en heeft goede koffie en de mogelijkheid om te recupereren. Droge voeten voor Ans. Niet dat het veel helpt. Zo pauzeren we ook nog een keer halverwege en een eind verderop om een boterham te eten. De route gaat over een kilometerslange vlakte met veel graan en andere gewassen. Helaas komt de wind vanuit Orleans. Sommige dorpen hebben een prima wachtlokaal en daar maken we graag gebruik van. Inmiddels is het droog en dat houdt even stand. Onderweg komen we Dorien uit Riel bij Tilburg tegen. Ze fietst alleen. Daarna komen we haar onderweg en in Orleans diverse keren tegen. We besluiten samen ergens iets te drinken en te eten. Pappardelle, geschikt om goed op te fietsen. Onderweg nog een paar foto’s gemaakt en tot slot ook in Orleans zelf.

Geschreven door Jena.reisverhalen