Gisteravond met onze buren gesproken uit Eindhoven. Zij zijn naar Singapore gefietst en vertelden enkele spannende ervaringen. In Iran kun je kamperen bij de moskee, dat is heel veilig en de mensen zijn aardig. In Kirgizië is het lastig fietsen want je kunt nergens eten krijgen. De mensen hebben zelf ook niks, nada. Ze zijn het land gepasseerd op marsen en nutsen en thee met havermout. In de Pamiervallei, toen je er nog kon passeren, schoten ze wel 10 km per dag op. De fiets over de keien duwen. Dus voor wie nog een avontuurlijke tocht wil maken…… Wij vertrekken vroeg voor de route door de Gorges du Verdon. Daar kun je allerlei superlatieven op los laten en dan nog is het moeilijk om de schoonheid te beschrijven. En toch blijkt die moeilijk in foto's te vangen. Nog een gier gezien, cirkelend in de lucht en landend op zijn nest.
Hilarisch is een bus die vast zit in een tunnel en meteen een fikse file veroorzaakte. Wij vinden het op dit stuk van de route behoorlijk druk. Aan de andere kant voelen we ook ons bevoorrecht dat je vanaf de fiets een fantastisch uitzicht hebt op de Verdon en op de hoge rotsen rond om ons heen. We kunnen stoppen wanneer we willen voor een foto of zoiets. Bijvoorbeeld voor de Col d’Ayen. Camping Frédéric Mistral in Castellane ligt midden in het dorp zodat we lopend naar het centrum kunnen om iets te eten en te drinken. Verder vanmiddag rustig onder een boom zitten.

Geschreven door Jena.reisverhalen