Mijn zus is vandaag jarig. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, geniet ervan en ik hoop dat je verwend wordt.

Dat was een nieuwe ervaring gisterenavond, geen duizend uit kletsende Eileen in de slaapkamer. Maar een jonge man, moe van zijn reis hierheen en alles wat hij in de week vooraf meemaakte.
Hij heeft al veel uitleg gekregen van Karin en Axx. Daarom houdt ik mezelf een beetje op de achtergrond.
Ik merk dat ik het best lastig vind. Ik heb af en toe nog zo van die momenten dat ik mijzelf ineens onzeker kan voelen. Dit is zo’n moment.
Gisteren was er ook zo een, achteraf gezien vindt ik het erg grappig. Karin komt naar mij toe en vraagt of ik even mee kan komen. Ik krijg in een nano seconde de gedachte “ ojee wat heb ik fout gedaan”?
Ben ik bij haar , pakt ze een doos bonbons, die wil ze graag met mij delen. Zij had ze van de buurman gehad. Super lief!
Gelukkig herken ik het wel meteen en kan ik het ook benoemen. Het komt omdat ik vroeger als kind graag altijd alles goed wilde doen, niemand wilde teleurstellen. Soms popt dat kleine kind zomaar weer naar boven.
Gisteren vroeg in bed gekropen, stond er een jonge dame haar rugzak vol met plastic zakken op de gang, naast mijn bed, non-stop in en uit te pakken. Na 15 minuten ben ik gaan vragen of ze dit beneden wilde gaan doen ondanks dat het nog geen 22 uur was. En haar het ongevraagde advies gegeven om al die plastic zakken weg te gooien omdat ze anders geen vrienden gaat maken onderweg. Ze gaat naar beneden, maar helaas, ik weet niet wat ze voor turbo krakende plastic zakken heeft, ik mag nog een kwartier meegenieten.
Ik ben om de een of andere reden weer vaak wakker, terwijl de pelgrims verder weinig lawaai maakte.
Vandaag was weer een dag 1, maar vandaag mocht ik ook Vincent inwerken. Alles ging goed, het was gezellig en ook rustig. Want ja je doet het werk wat je normaal alleen doet, met z’n tweeën. En de pelgrims kwamen rustig binnen druppelen.
Het ontbijt begint een kwartiertje eerder, 6,45 uur. Omdat de zon eerder op komt en zo gaat het elke twee weken een kwartier vroeger tot 6 uur. Dat is wel erg vroeg 🤪.
Gelukkig vanavond weer een mooi aantal voor het pelgrims diner. Leuke gesprekken en onderling ook een leuk contact.
Er waren twee heren uit Spanje, zij wilde niet mee eten want in Spanje eten ze pas na 21 uur, 19 uur was veel te vroeg ( niet voor Nederlanders ) Ik zei dat dat niet niet mee zou vallen. Maar ze gingen op pad terwijl wij aan tafel zaten. Toen wij rond 20.15 uur klaar waren keken zie niet erg blij.
Uiteindelijk gingen ze om 21 uur in de keuken zitten met brood en kaas en drinken. Op zo’n moment heb ik wel wat leedvermaak, je had gezellig je mede pelgrims kunnen ontmoeten en een heerlijke warme maaltijd kunnen hebben.
Nog wat vragen beantwoord van andere pelgrims en met Vincent wat nagepraat over zijn eerste dag. Al met al weer een super dag. 😃❤️🙏

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago