Frankrijk, Saint-Michel

Hier zit ik dan , op een bankje in de zon en wind. Blote voeten, t-shirt en vest. Mensen vragen of ik het niet koud heb. Nee niet meer nadat ik het zweet onder de douche heb weg gespoeld en schone kleren aan heb.

Vandaag ga ik niet terug pakken naar gisteren. Omdat ik echt nog zoveel kan vertellen. Maar ook vandaag weer. Ik heb echt een bar slechte nacht gehad. Voor mijn gevoel niet geslapen, maar zo zal het niet zijn . Er was een kamer-genote die enorm snurkte. Grrrrrr , ik dacht ik ga ze maar maar tellen die snurken misschien is dat slaap verwekkend , het werkte niet.
De Gite “ BuenCamino” waar ik sliep is van een super lieve hartelijke dame. Ze heeft zo haar best gedaan om van mijn twee zwembaden weer droge wandel schoenen te maken en het is nog gelukt ook. Nog nooit gad ze zulke natte schoenen gezien.
Om zeven uur op gestaan, koffie op en mijn spullen weer in mijn rugzak gedaan. Met mijn ontbijt, zelfde als gisteren de lunch, maar nu net blauwe bessen.
Het advies was om niet over de berg te gaan ivm kou en ernstige mist. Ik ga al na 8 km stoppen , dus begin mijn klim. Gelukkig ben ik niet de enige. Het begint al meteen pittig, stapje voor stapje ga ik omhoog. Kom een Australische dame tegen van 72 die zich ernstig afvraagt waarom ze dit nog een keer wilde doen, ik snap haar wel, maar heb gezegd dat ze stapje bij stapje vandaag wel in Orrisson komt. Haar vriendin is al een flink stuk vooruit. Besef dat dit natuurlijk ook voor mij zo is.
Hup, stap voor stap, het weer is heerlijk, fris en droog. Het uitzicht mooi maar een beetje beperkt , de mist zorgt dat ik de hoge bergen niet zie. Misschien moet het zo zijn.
Na een half uur loopt een man uit Ierland in en hij loopt een stukje met mij verder. Ik ben enorm verbaasd over mezelf , dat ik zo met vreemde praat. Dat was de laatste jaren echt wel een issue. Ik kon geen gesprek beginnen, wist niet waarover en dacht dat een ander er ook niet op zat te wachten. Waarmee ik de ander en mezelf ook natuurlijk enorm te kort heb gedaan.
Maarja nu is het anders, een gemeenschappelijke factor en ik wil hierin oefenen. Lukt het niet, geen probleem, zie de goede man toch nooit meer.😃 na 20 minuten neemt hij een pauze en ik loop nog even door. Om 9 uur besluit ik op een bankje mijn heerlijke ontbijt te nemen. En loopt de dame van 72 weer in.
Ik loop verder geniet van de heuvels, hahaha, voor mij toch echt bergen. Hoor de vogels , ruik de bloesem, het gras en de kruiden die erdoor groeien. Ook hier weer veel mussen, ze genieten net zo als het droog is, dus geen regenvogel. Prachtige oude bomen die blijven groeien en weer volop knoppen hebben. Ik vraag mezelf af hoe oud ze zijn en hoeveel pelgrims ze al hebben zien langskomen. Ze vertellen niets, houden al hun geheimen bij zich.

Ik heb ook een “ geheim” bij me, ik loop niet alleen. Ha, daar staan jullie van te kijken hè , ik doel niet op andere pelgrims die voor en achter mij lopen. Er loopt iemand naast mij, waar ik soms tegen praat. Sjef heet hij, en het is heel bijzonder dat hij met mij mee gaat.
Sjef is de vader van Marjolein. Hij was een echte wandelaar, maakte lange tochten en zijn wens was om naar Santiago te lopen, vanuit Nederland. Maar helaas mocht het niet meer zo zijn.
Nu was Marjolein heel enthousiast toen Philip vorig jaar ging lopen, ze volgde alles van hem en dit deed naar natuurlijk aan haar vader denken. Ook bij mijn plannen reageerde ze weer zo enthousiast. Vertelde dat haar vader zweerde bij kampferspiritus en toen ik het plan had, ben ik dat ook direct elke dag gaan smeren . Gezien de regen en mijn schoenen gisteren, heeft het geholpen.
Een paar weken geleden kreeg ik het gevoel dat ik aan Marjolein wilde vragen, of zij het fijn zou vinden als ik iets mee zou nemen, Naar Santiago , voor haar, wat haar aan haar vader deed denken. Ik vond dat heel erg spannend, want geen idee hoe zij daar op zou reageren , maar heb het meteen gedaan. Ben bij mijn gevoel gebleven. Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Het werd heel goed ontvangen, ik moest wel even een traantje weg slikken en Marjolein geloof ik ook.
De week voor ik weg ging kwam Marjolein iets brengen, niet zo maar iets! In de vorm van de Jacobsschelp zit de foto van haar vader en ook nog een beetje as. Dat was wel emotioneel en mooi. Het bijzondere was ook , buiten dat zij mij dit toevertrouwde, dat ik vanaf dat moment het gevoel heb dat ik echt niet alleen ga. Sjef is bij mij. De schelp hangt aan de zijkant van mijn rugzak.

Op momenten dat ik het moeilijk heb, niet alleen dan , vraag ik hem raad. Vandaag is de klim van acht kilometer zwaar en hij zegt ook, net als Philop, dat ik vooral veel van het uitzicht moet genieten, naar de vogels luisteren.
Als ik loop hoor ik mijn ademhaling die zwaar is en mijn hartslag die hoog is en hard klopt. Mijn voeten op het wegdek of grind.
En zo kom ik boven , nou ja een beetje dan. Morgen nog 10 km klimmen en dan nog 8 dalen, voor de eerste mogelijkheid tot overnachten. Zover is het nog niet.
Ik heb het gevoel dat het vandaag echt begint, een kamer met 12 mensen, vanuit alle hoeken van de wereld. Eentje ligt nu al enorm te snurken😳. Ik heb een onderbed, boven mij een man uit New York. Floor hoopt dat ie geen scheten gaat liggen laten boven mij. Ik hoop van wel , als het goeie zijn val ik misschien in een diepe slaap.
Een Amerikaanse dame heeft mij gefilmd voor haar vlog 😳. Ze loopt non-stop to filmen.
Ik mocht 5 minuten onder de douche, met een muntje en ben weer heerlijk fris. Klein wasje gedaan en dat hangt te drogen in de wind.
Voor vanavond staat er een gezamenlijk diner op de planning . We zitten boven op de berg het is prachtig , ik kijk uit naar morgen en ben benieuwd naar de nacht.

Lieve lezers, jullie reacties maken mij blij, het doet goed en ik geniet er van. Dankjewel😃
Ook vandaag kan het nog langer, misschien ga ik er later nog iets mee doen.

🙏❤️🍀

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago

11 apr 2019DANKBAAR🙏

13 apr 2019Spanje in

Al 28 reacties bij dit reisverslag

Zo mooi, je kan echt trots op jezelf zijn!
Nel 2019-04-12 17:57:06

Geniet van de maaltijd en hopelijk slaap je lekker, dat heb je verdiend! 🍀
Ingrid 2019-04-12 17:58:30

Jou volgen is iedere dag een cadeautje wat ik uitpak!! Zo leuk om jou avonturen te lezen❤️ Hopelijk slaap je vannacht beter, kan me voorstellen dat je niet slaapt met een snurkend persoon op de kamer.... verschrikkelijk dan duurt de nacht lang😱
Angelique 2019-04-12 17:59:41

Wat een leuk verhaal weer . En goed geslapen met die man boven je ha ha. Ik wens je een goede nacht en veel loopplezier morgen .💁
Kitty Geelen 2019-04-12 18:00:51

Wat jij doet, zouden velen willen doen. Maar voor even zovelen is dit vele lopen niet weggelegd. Daarom is het genieten om met jou mee te gaan en je verhalen te lezen. Genieten dus!!!!!💖
Wietske 2019-04-12 18:18:42

Een reactie op je reisverslag van vandaag 😢 en dat x2 . Dankjewel
Piet-Hein 2019-04-12 18:22:12

Mooi verhaal liefje. Scheten laten valt mee, hopelijk geen bedplassen. Altijd boven slapen 😂. Morgen weer een redelijk zware dag, daarna is de rest een “makkie”.
Flippie 2019-04-12 18:35:16

Met kriebels in mijn buik en tranen over mijn wangen je verhaal gelezen Ik weet hoeveel mensen hier in Tilburg trots zijn op jou en het zo mooi vinden dat jij een wens van mijn vader en voor ons als nabestaande toch in vervulling laat gaan! Ik stuur je reisverslag door naar mijn moeder die het super bijzonder vindt dat ze weet dat haar Sjef toch een beetje naar Santiago is! Dat hij je veel steun en kracht mag geven van waaruit dan ook! 😚🍀je bent een kanjer. ....hoe hoog de bergen die je ziet ook zijn. ....jij hebt al veel hogere bergen beklommen ❣
Marjolein 2019-04-12 18:35:41

Wat geniet ik van je dagelijkse verhalen: alsof ik zelf meeloop! Ik bewonder je doorzettings-vermogen (nu al) en doe je dit niet na, al zou ik willen. Geniet van je tocht over de Pyreneeen, een prachtig gebergte, waar ik bijzonder veel van hou!
Jeannette 2019-04-12 18:49:55

Wat schrijf je toch mooi, opzet voor een boek lijkt mij!🥰
Meta 2019-04-12 19:14:22

Ook ik geniet van jouw reisverhalen! Je schrijft geweldig pakkend en krijg beelden bij je verhaal dus loop op die manier ook met je mee! Super goed dat je dit doet, het zal je ook nieuwe inzichten brengen en mooie nieuwe ontmoetingen. Ik kijk uit maar je verhaal morgen! You go girl!😘🍀💪🏼👊🏼
Marie-Louise 2019-04-12 19:15:28

Wat kan jij echt leuk schrijven Nicole, lijkt wel of ik elke dag een leuk hoofdstuk in een boek mag lezen.. Waar je dan ook elke keer met plezier naar uit kijkt. Gezellig hoor dat we zo van jou mogen mee genieten van jou avontuur.
Amy 2019-04-12 19:24:06

Smakelijk Nicole, goed op weg en net dat gevoel van jou is niets mis mee!
Corine 2019-04-12 19:31:15

Dag Nicole, Leuk om je te volgen en stoer zeg dat je zulke mooie lang verhalen kunt schrijven. Pff Ik vond het wel een beetje een opgave toen ik mijn blog schreef 4 jr geleden. Ik liep vanaf Maastricht. Ik denk dat jij het avondeten ook wel leuk vindt met allemaal aan tafel en ieder mag wat vertellen. Morgen is nog een pittige dag. Doe vooral de lastige afdaling niet, is weliswaar korter maar je houdt er 2 dagen spierpijn aan over, althans ik. Ik wens je een heel mooi vervolg en ga mee genieten ook van je foto's. Buen Camino Pellerin
Elisabeth 2019-04-12 19:37:13

Hopelijk deze nacht een fijne nachtrust, zodat na wat ik lees, je de pittige wandeling van morgen goed in kunt gaan! Succes🍀🍀🍀
Erica 2019-04-12 19:58:56

Lieve Nicky, wat een prachtig geschreven verhaal weer. Ineens een nieuw talent van je ontdekt, ik ben zó trots op je. En fijn dat Sjef je steun en toeverlaat is op bepaalde momenten. Dus Marjolein, ook jij bedankt.
Natasja 2019-04-12 20:12:38

💪
Karlijn 2019-04-12 20:31:39

Hoi Nicole, Wat een mooie verhalen schrijf je! En wat stoer dat je deze reis maakt. Geniet ervan!
Linda 2019-04-12 20:40:20

Weer genoten van je verhalen en foto’s . Ik ga nog even verder met naald en draad. 🌿
Astrid 2019-04-12 21:55:11

Elke dag weer een leuk begin van de avond met zo’n mooi stukje van jou !, ben niet bang dat ze te lang zijn , ik vind ze juist te kort zo leuk zijn ze
Kleine Bart 2019-04-12 22:32:46

👍🏻💪🏻
Coen 2019-04-12 23:03:09

Geweldig, wat een verhalen. Ik ken je niet, maar ik vind je een geweldig mens!
Thea de Jonge 2019-04-13 00:28:56

Tijd voldoende om te bedenken hoe je het boek gaat schrijven, want dat komt er zeker, lijkt me zo. Ik geniet van je schrijftrant.
Marianne 2019-04-13 09:29:43

Wow, Nicole, nou ik je zo volg en begrijp je gevoel en emoties van de afgelopen jaren, vind ik dit nog knapper van je. Zo'n tocht gaan lopen, constant "vreemde" mensen ontmoeten, met meerderen op 'n kamer, aan tafel met z'n allen chapeau 💪🏽 en het verhaal van de vader Sjef vind ik geweldig. Hij reist met je mee, geloof ik echt in. Oke, voor vandaag weer toitoitoi, Chiki heeft altijd dezelfde tekst in z'n honkbalcap staan, I will, I can, I am! Dikke 💋
Rosalie 2019-04-13 11:36:51

Leuk om die verslagen te lezen. Gr.miel
Miel 2019-04-13 13:44:26

Je bent en topper
Sieneke 2019-04-13 16:43:37

Wat een prachtige inspirerende tocht ben je aan het maken! Door Ike werd je voor mij niet zomaar een van de leden van de quiltgroep, maar dit reisverslag is zo inspirerend voor mijn. Het herinnert mij eraan dat ik ook aan mezelf moet denken! Ik lees met je mee en ervaar zo ook een beetje de tocht die mijn ouders enkele jaren terug op de fiets hebben gemaakt. Dankjewel, maar boven alles geniet!
Hanneke 2019-04-13 17:03:49

Lieve Nicole, Het is heel bijzonder om jouw wandel avontuur zo op de voet te volgen.. Je schrijft heel beeldend, superleuke om te lezen ☺️
Silvia 2019-04-13 22:29:29