Wonderbaarlijk goed geslapen vannacht, dat kan mij zo gelukkig maken 😃. Ik hoorde pelgrims bezig en hoor dat de ceremonie gestart is, maar toch weer inslaap gevallen tot 8.30 uur. Ik kan een hoop, ondanks dat ik slecht slaap, maar het gevoel na deze nacht is zoveel beter.
Opstaan, plens water in mijn gezicht, tanden poetsen en twee flinke glazen water. Daarna ff naar het kleine kamertje , details worden jullie bespaard.
Om 9 uur even bij het team ontbijt, hoeft vandaag niet, maar ik vind het wel zo gezellig. En even een lekkere kop koffie drinken. Mijn collega’s gaan en de poets en ik ga op pad.
Gisteren zei de weer app over vandaag dat het weer zou omslaan, koud , regen, wind en boven op de berg richting Spanje, zelfs sneeuw. Maar er was stralende zon bij het opstaan. Temperatuur is heerlijk, dus ik ga aan de wandel, de berg op, “achter het huis”, waar we vanuit het terras op uitkijken. Niet de berg op die de pelgrims lopen.
Vorige week heb ik aangegeven dat ik een keer soep wilde maken, eind van de middag wil ik dat doen. Op mijn vrije dag, heb ik de tijd en rust om dat te doen. Anders moet het tussen andere bezigheden door. Nou dat zou mij een hoop stress bezorgen , dan liever vandaag. Ik kook namelijk echt nooit voor 20 mensen. Gelukkig.

Rond 10 uur vertrek ik voor een wandeling, berg op, beetje steiler dan naar Orrison. Tussen de wijn velden omhoog. Ik had een route gekregen, maar eigenwijs als ik kan zijn, dacht ik het wel te weten. Ik wilde naar de top, maar uiteindelijk is het dus niet zover gekomen. Niet de juiste weg omhoog genomen. Nou twee derde van de berg is voor vandaag ook helemaal goed. Het was heerlijk, zonnig, wind en stil, boven weinig vogels gehoord . Onderweg kom ik een hele lieve hond tegen, die heel graag even gezelschap wil en gekriebel wil worden. Uiteraard voldoe ik daaraan. Ike werd ook altijd graag gekriebeld. Terwijl ik dit tik moet ik toch even wat tranen laten om het gemis van mijn kleine grote vriend.
De stapje-stapje techniek werkt prima, ik kan doorgaan ( iets sneller dan een slak) en ik raak niet buiten adem. Natuurlijk weer veel te veel foto’s gemaakt. Hoewel kun je er te veel maken? Ik kan ze namelijk altijd nog weg gooien, maar ze niet opnieuw maken op dat moment.
Ben zeer tevreden over deze redenatie.
Wat mij opvalt aan dit pad, dat iemand waarschijnlijk al zijn bouw afval wel geschikt vond om dit pad van wat stenen, dakpannen, tegels en dik glas te voorzien. Hoef je in elk geval niet naar de stort.
Ik kom heel veel kleine razend snelle hagedissen tegen tijdens deze wandeling. ( zoek op de foto met de stenen muur)
Boven ga ik heerlijk op een berg even een pauze nemen. Ik ben niet moe maar wil even niksen. Genieten van de stilte en het uitzicht.
Vreemd nu het besluit genomen is en ik een paar dagen langer blijf, voelde ik de weg op, na een telefoontje met Flip ineens het gemis. Misschien ook goed, zou beetje vreemd zijn als ik absoluut niks en niemand zou missen, ondanks dat het hier reuze naar mijn zin heb.

Ik kom langs een oud huis, met een prachtige tuin en de was hangt er te wapperen in de wind. Zou de dame die daar woont er gelukkig van worden om de was buiten te hangen? Ik vind het thuis als een geluksmomentje als ik de was in ons stads tuintje kan drogen. Dan moet dit toch een fantastisch gevoel zijn.
Onderweg naar beneden kom ik langs een bushalte/ huisje, ben benieuwd wat er binnen op de muur geschreven staat. Als iemand het weet hoor ik het graag.
Op de terug weg heb ik nog even een video belletje met Floor, ik zie dan heel erg duidelijk de witte pluk op mijn hoofd, gekregen van mijn vader , die had er ook zo een, ongeveer op dezelfde plek. Eronder is ook al het pigment verdwenen.😁
In SJPDP een kleine boodschap gedaan, wat noten gekocht en een pincet. Een pincet????
Ja, ik heb één “heksen haar” onder mijn kaak, gelukkig inmiddels grijs, maar ik vind het zo vreselijk dat ik hem eruit wil hebben. Ja sorry voor de mannen, het is een hij.
En tja ik geloof dat dit voor dit moment mijn grootste probleem is, dus ik heb heel erg veel om dankbaar voor te zijn.
Ook een ander paar oordoppen, zodat ik, hoop ik, nog minder geluiden hoor in de nacht. Ik hoop dat ze passen want ik heb belachelijk kleine gehoorgangen/ oren. Ik moet zo’n schuimrubber oordopje al inkorten, anders krijg ik er last van. En als je de Camino gekte hebt zie je in de verpakking van de oordopjes, de pijlen van de Camino, helaas niet in de goede gele kleur.
Terug in de Gite , neem ik een kop thee en ga buiten beginnen met mijn blog. Na een half uurtje, begin ik met alle groenten snijden voor mijn soep project.
Het wordt een heerlijke courgette soep. Hoop dat de pelgrims het ook lekker vinden en dat ze morgen allemaal gezond en wel op staan.
Ik vind het bijzonder om te mogen doen.
Ik snij ook nog alles voor de salade.
Terwijl we bezig zijn slaat het weer dan toch nog plotseling om. Het wordt wat donkerder en begint te stormen. Axx moet even het een en ander veilig stellen om te zorgen dat er niks om/weg of kapot waait. Ik ga naar mijn kamertje, kruip ff in mijn holletje. Ik voel mezelf beetje puber, maar ipv met een zak chips op bed, heb ik pistachenootjes.
Ik blijf lekker hier, tot vlak voor het eten. Heerlijk niksen.Ondertussen is het ook gaan regenen, maar wij zitten lekker warm binnen.
Het advies van het pelgrims bureau is om morgen niet over de Pyreneeën naar Ronchesvalles te gaan ivm met de storm, mogelijk met sneeuw.
En dat terwijl ik vandaag tijdens het wandelden echt een kleurtje heb opgedaan. Het schijnt hier wel vaker ineens ander weer te worden dan gedacht.
Even later begint het ook nog flink te regenen. Het wordt donker en natuurlijk is het diner binnen. Gelukkig is mijn soep gevallen, de curry en salade was ook heerlijk. Ik heb de boel nog mee opgeruimd. En ook op mijn vrije dag spring ik vroeg in bed. Het was weer een heerlijke dag 😃🙏❤️

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago