Uhhhh ik moet eerlijk zijn. Ik ben bang dat ik de heer onder mij misschien wel zeeziek heb gemaakt vannacht. Ik kon mijn draai niet vinden. Maar op zoek naar die draai , steeds gaan verliggen. En dan, wiebelde en kraakte het bed steeds. Het leek wel, hoe voorzichtiger ik probeerde , deste erger het was. Hij heeft er verder niks van gezegd , niet dat ik hem zou verstaan. Ook maakte ik mij enigszins zorgen over het misschien wel kunnen instorten van het bed, zag het al voor me, ik , op een matras, lattenbodem en stalen frame..... kaboem. Op die Spanjaard , hij ligt dan behoorlijk in de kreukels . Vraag mij nu ook af, zou het wel eens gebeurt zijn , ingestort stapelbed ? Ga zo ff kijken op Google 🤪.
Al met al stapte ik om half acht de deur uit. Het is droog, fris en bewolkt. Het uitzicht vanuit de alberque is prachtig. Er was voor vandaag regen voorspeld , maar voor nu is het droog. Dubbel genieten van ff start . Ik heb direct een lekker tempo . Het is file lopen , een hoop meer mensen op weg naar Santiago . Ach waarom zou je er ook 800 lopen als je met 100 ook ern compastella op zak hebt . Ook rugzakken zijn vooral klein of totaal afwezig.
Dat file lopen , houd dus ook een hoop onrust en getetter in. Lange rijen voor de wc. Nou ja gelukkig is er ook vaak een herentoilet . Waarom weer ik niet, maar Spaanse vrouwen gaan9 daar dus echt niet op. Stonden 6 vrouwen voor de wc te wachten . Ik was nummer 7. Geen mannen 🤔 uhhhh gaat er niemand daar dan? Nee, ja ik. Maar als ik eraf kom blijven de vijf die er nog staan , gewoon wachten. Ze zullen wel niet echt hoge nood hebben.
Ook bijdrage cafés is het druk. Ik ben nog steeds, ja duurt wel lang he, verbaasd over het alcohol gebruik, voor de middag. Vraag mezelf af hoe je dan verder loopt, wiebelig , ontspannen , snakkend naar de volgende bar? Of is het om de kater van de vorige avond weg te werken? Geef mij maar een lekker kopje koffie. Die is hier meestal verrukkelijk .
Bij het passeren van drie Spanjaarden , kom ze al drie dagen af en aan tegen. Twee vrouwen zonder rugzak en een man met. Ze kunnen zo uit een tijdschrift gestapt zijn.Groet een van de vrouwen mij erg enthousiast , zegt van alles wat ik niet versta. Als ik zeg dat ik geen Spaans spreek , maakt ze twee spierbalarmen. En zegt ze “Hollanda” . Soms vind ik mezelf ook best sterk. Ik lach, zeg dankjewel en loop weer verder.
Dan hoor ik ineens Nederlands achter mij. Ik hou in en vraag de dames of ze een achterkant foto van mij willen maken . Geen idee waarom dat in mij op kwam . Daarna lopen we al Pratend een stuk samen op. Zij zijn in Pamplona begonnen met lopen . Beide zijn ze ook erg ziek geweest. Overgeven en diarree wat twee weken geleden heerste op de Camino. En ik gelukkig gemist heb.
Bij een café gekomen , ga ik koffie drinken en zij lopen verder.
Ik ruik geregeld weer de heerlijke geur, van eucalyptus bomen . Jaja inmiddels weet ik, dankzij hulp , wat ik ruik. Die zou ik wel een in de tuin willen. De geur die ik ken van thuis, uit potjes, is echt veel anders . Dit is veel frisser.
Ondanks de drukte geniet ik weer enorm van de natuur , de vogels ,de bomen, weilanden , de wolken die overdrijven. De bloempjes in de berm of weilanden. Ik kan er geen genoeg van krijgen .
Ik word ingehaald door de Duitse man waarmee ik 13 mei een stuk samen liep . Dacht dat hij al lang en breed klaar was, maar hij heeft een rustdag genomen. Hij loopt een stukje met mij op voor hij weer ( joggend 😳) verder gaat. Tja als je alles al gedaan hebt , kun je de Camino ook nog wel gaan rennen. Ik geloof echt dat hij zo ongeveer 70 is!
Als ik nog ongeveer een uur moet, neem ik mijn tweede pauze , mijn voeten willen wel even omhoog. Ik lust wel wat te eten en drinken . Bij het café scharrelen kippen en een haan rond , gezellig samen met honden . Hoe lief is dat.
Na een half uur ga ik verder. Spreekt de Spaanse heer, van het trio , mij aan. Hoe veel ik gelopen heb, waar ik begonnen ben . Ik vertel hem dat ik 5,5 week geleden ben begonnen in zuid Frankrijk en bijna 800 km heb gelopen . WAT? Vraagt hij, zijn ogen zijn zo groot als schoteltjes , ik zeg het nog een keer. Hij is sprakeloos , ook verbaasd dat ik helemaal alleen ben . Hij is nu al op en in Sarria begonnen. Dan sluit hij zich weer aan bij zijn gezeldschap, ik hoor hem tot drie keer zeggen dat ik 800 km heb gelopen. Grappig, voor mij voelt het niet zo bijzonder , tenminste niet zoals hij het ziet . Ik besef ook goed dat het veel is, maar ik deed het in etappes , niet in een ruk 🤪😂.
Soms lijkt het toch te gaan regenen , maar voor ik serieus denk aan mijn cape stopt het alweer. Totdat ik op een bospad loop, met mij nog een heleboel anderen . Het regent , flinke druppels , nu stopt het niet in een paar seconde. Iedereen stopt, tovert ergens zijn jas of cape vandaan , trekt die aan. Hup weer lopen. Dan binnen een minuut breekt de zon door en stopt de regen. Daarboven heeft vast iemand dikke pret, eens ff kijken hoe die kudde dat doet. Moet een mooi gezicht zijn geweest.
Ik moet er zelf ook om lachen. Berg mijn cape niet op naar sla hem terug. Wie weet voor later.
Ik zie nog een boom met behoefte aan abstracte vormen , grappig , hoe zou die daar toe gekomen zijn ?
Ik ben blij in O Pedrouzo aangekomen te zijn. Mijn voeten vonden het weer genoeg , 24 km.
Het was nog even zoeken naar mijn slaapplek , werd weggejaagd door een Spaanse toen ik in de portiek op de receptioniste wachtte. Alsof ik een stinkende lastige dakloze ben. Er lijkt wel “ pelgrim moeheid” te heersen onder een gedeelte van de Spaanse bewoners. Dat wordt nog wat, tis pas mei. Gelukkig zijn er ook hele lieve en vriendelijke mensen 😃.
Morgen kom ik aan in Santiago , nog 20 km, wat een onwerkelijk gevoel.
Nu ga ik even een boodschap doen en wat eten. Vanavond vroeg onder de wol, lekker lezen en voeten rust geven . Kan ik morgen dansend Santiago binnen lopen.

Vooral mijn trouwe lezers, nogmaals dankjewel ! Super al die leuke motiverende reacties. Het doet mij goed en helpt enorm. Ik voel mij erdoor gesteund . Ik zie jullie al staan morgen bij de finish 😃.

🙏❤️🍀

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago