Slapen, dat is zowat als je toch gespannen bent voor de dag van morgen. Ik heb vooral liggen draaien en geregeld de klok gezien en om 4 uur was het tijd om eruit te springen. Plens water drinken, een plens in mijn gezicht en ff naar het kleine kamertje, waar een mooie boodschap voor deze dag te lezen valt.
Samen met Philip een kop koffie en dan op pad. Nadat ik eerst nog een knuffel van Floor en Luuk heb gekregen.
Het is vreemd, deze keer geen afscheid van Ike, onze lieve grote knuffel beer hond. Hij is er sinds een paar weken niet meer. Voor nu gemengde gevoelens, het gemis van hem, zijn lebbers en heerlijke geur, het dag willen zeggen….. anderzijds ook een beetje opluchting, hij zou er niets van snappen als ik er een paar weken niet ben en ik zou mezelf schuldig voelen. Hem kan ik niet uitleggen dat ik zo weer terug ben. Tijdens mijn Camino vond ik dat vreselijk. Hij was dan ook door het dolle heen toen ik uiteindelijk toch weer thuis kwam na 7 weken . (denk dat ie me al afgeschreven had)
Ik vertrek vanuit Eindhoven dus dat is wel makkelijk. Samen nog een kop koffie gedronken op het vliegveld en dan is het tijd om afscheid te nemen. Nooit leuk en ook niet mijn sterkste kant Vanuit huis is alles al geregeld dus ik zit in een keer vloeken en zuchten bij de gate.
Daar raak ik in gesprek met een echtpaar dat de Camino del Northe gaat lopen voor drie weken. Vanaf meters afstand spat “de Camino “ er van af, heerlijk. Ik spot nog een dame waarvan ik zeker weet dat ze gaat lopen. Ik spreek haar later aan op het vliegveld in Bilbao. We vogelen samen uit hoe we verder moeten, kletsen gezellig en nemen afscheid op het busstation in het centrum. Ze weet nog niet welke route ze gaat lopen. Ik ben benieuwd. Ik loop met mijn rugzak op naar het hotel….. mijn buik kriebelt. Oh wat zou ik graag ook gaan lopen. Maar dat is weer voor later, mijn hak van mijn rechter voet zou dat ook een slecht plan vinden, die is namelijk al maanden in opstand.
Nou ja in elk geval staat mijn rugzak, zonder lichtgewicht kleding op mijn achterwerk en het voelt heerlijk om zo richting hotel te lopen. Ik blijf vandaag hier, beetje toerist uithangen, rond lopen en genieten.
Ik kom aan bij het hotel en eigenlijk kan ik pas om15 uur inchecken en het is nog geen 11 uur, maar ik heb een reuze meevaller, er is al een kamer klaar en ik mag er al in. Fantastisch. Mooie kamer , ik plof neer met een kop thee en een plattegrond van het centrum. Ik besluit de “New Town en de Old Town” route aan elkaar te plakken en zo alle “ belangrijke “ toeristische dingen te zien. Het is buiten grauw, maar gelukkig wel droog. Soms valt er een enkele druppel, maar het zet niet door.
Het is duidelijk een feestdag hier in Spanje, goede vrijdag. Ik vind het een geweldig goede vrijdag, want ik sta met twee voeten in een nieuw avontuur. Alle winkels zijn dicht en heel veel Spanjaarden zijn aan de wandel, in parkjes, op terrasjes, er is van alles te doen . Kinderen mogen een soort van klokken luiden doen, aan een touw hangen ( zonder beveiliging) aan de andere kant van het katrol een enorm zware zak en hupsakee ze vliegen op en neer. Dikke pret, een man die er bij staat laat ze niks overkomen (hoop ik). Ik zie de meest mooie oude gebouwen met enorm hoge, mooie deuren en houtsnijwerk. Ook de meest lelijke er gewoon tussen gebouwd. Veel kunst, parkjes, eentje met een hobbelig grasveld. Heel Leuk , wil ik ook. Maar ja daar is onze tuin veel te klein voor.
Na ongeveer 1,5 uur is het tijd voor koffie en een plas pauze. Even lekker binnen zitten uit de wind.
Tijdens het lopen zie ik geregeld mensen met een grote rugzak, heerlijk. Ik moet zeggen dat ik liever loop, dan de toerist ben. Ook al loop ik nu ook, het zegt mij allemaal niet zoveel. Na drie uur lopen ben ik terug in het hotel. Ik ben moe, niet slapen is helemaal niks voor mij. Ik ga op bed liggen lezen en hoop dat ik ff kan slapen maar helaas. Na 1,5 uur geef ik het op, zet een kop thee, op mijn kamer en ga op mijn telefoon zitten tikken.
Het zal vast en zeker ook niet helpen dat ik vandaag heb besloten om maar een dag te vasten. Honger heb ik niet, maar alles is vandaag anders en tja daar mag ik weer aan wennen. Ik zal foto’s toevoegen, maar pindat en ik zijn geen vrienden wat de volgorde van foto’s betreft. Ik plaats ze netjes achter elkaar en pindat denkt dat het een stok kaarten is die geschud moet worden. Maar toch even een kijkje in de dag van vandaag.
Ik ga eens kijken of ik het hotel nog verlaat vandaag of heel vroeg onder de wol kruip. Morgen ochtend loop ik naar de opstap plaats van de flixbus die mij naar Bayonne gaat brengen 😃🙏❤️

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago