Morgen ga ik op pad. Zoals al eerder verteld , naar Barneveld. Ik zal zo ongeveer 25 kilometer per dag lopen. Ben daar dan vier dagen zoet mee.
Nu moet dat te doen zijn, mits, je de nodige kilometers gelopen hebt en je goed tegen warmte kunt. Ik heb de afgelopen weken heel erg weinig gelopen, ik heb nu het gevoel dat ik iets op wil biechten. Wat natuurlijk helemaal niet nodig is. Toch hoop ik dat dit mij niet opgaat breken. Daarnaast is het ook jammer omdat ik mezelf daarin ook enorm tekort heb gedaan. Dat is goed te ervaren, want dan kan ik dit ook als nog veranderen. ( Begin er morgen maar mee) Het is namelijk zo, dat mijn hoofd het echt heel erg fijn vind als ik loop. Dan bedoel ik niet een blokje om en slenteren, maar echt doorlopen.
Daarnaast kan ik niet tegen hitte, ik vind het al zwaar dit weer, als ik binnen zit te niksen en ademen. Waarom ik dan toch ga, vraag je jezelf misschien af? Tja het weer is niet te voorspellen. Het is toch iets wat je moet, of ik wil dat, plannen. Ik kan niet zomaar gaan lopen , er zal toch een slaapplek geregeld moeten zijn. Alberques ga ik niet vinden aan de route. Het kan hier vriezen ,dooien ,regenen nu toevallig erg warm worden.
Vandaar dat ik gewoon aan de wandel ga, rustig aan , veel water mee. Optijd pauze nemen en voeten laten luchten. Ik ga mijn wandelstokken gebruiken ,dit voorkomt dat ik dikke worst vingers krijg door het afhangen van mijn armen en het niet gebruiken van mijn handen. Ik neem de koel band van Ike mee, kan ik die in mijn nek gooien als het echt te dolletjes wordt, hopelijk is het geen blaf indicator.
Zonnehoedje op mijn hoofd, beetje insmeren en gaan met die banaan.

Soms lijkt het echt of ik onder een steen verborgen heb gezeten. In eerste instantie wilde ik de route via google maps gaan lopen. Maar dan zou ik heel vaak langs N wegen lopen. Dat is iets minder mooi. Zegt Philip tegen mij, ga je toch de fietsknooppunten volgen. Huuuuu????? De wat? Tis echt niet te geloven , nog nooit
van gehoord. Maar ja, nu wel, ik heb de app gedownload en de knopen opgeschreven. Zodat ik niet steeds met mijn telefoon in de hand loop en mijn batterij leeg loopt waar ik bij sta. Blijkt maar weer, ik ben niet te oud om nog heel veel te leren. Gisteren een stukje van de route gefietst met Philip, beetje zicht krijgen op die knooppunten. Grappig dat het mij volledig ontgaan was. Met een beetje geluk loop ik morgen veel in de schaduw.

Daarnaast moest ik slaapplaatsen regelen, via de vrienden van de fiets is dat gelukt.
Het was wel even wat afbellen , of de route aanpassen ,omdat er geen slaapplek was. Als ik ergens voorheen echt het apezuur van kreeg , was het wel vreemde mensen bellen. Bekende geen probleem, kan ik ook nog uren kletsen , maar vreemde...... Oh wat vond ik dat spannend. Zo spannend dat ik het maar uitstelde , uitstelde , uitstelde en als het even mogelijk was gewoon maar niet deed. Nu ging het vrij makkelijk, "gewoon" dingen doen , die moeilijk en of eng zijn.
Daarnaast , als ik het eng vind, ga ik mezelf niet in mijn hoofd afkatten en de grond in boren. Daar word niemand gelukkig van ,ik al helemaal niet. Jaren voelde ik mezelf daardoor waardeloos.
Ik ga slapen, hoop ik , bij vreemde mensen, dat is best spannend. Maar ook weer een uitdaging, om mezelf te leren kennen, tegen te komen en dan omarmen ,wat er ook gebeurt. Kreeg ik gisteren nog een appje van de dame , waar ik de eerste nacht slaap. Of ik vlees bij het ontbijt wilde? Of ik eitjes hard of zacht wilde, dat ik wat mee kon nemen voor onder weg. Hoe lief is dat! Dat is nog eens een mooi begin.

Waar ik begin dit jaar weken bezig was met mijn rugzak inpakken voor mijn Camino Frances, is het nu zo gepiept. Ik gooi er bijna op het laatste moment alles erin. Niks stressen over alles wat mee moet , gewoon mijn spullen pakken en erin doen. Joehoe, ik maak een dansje, als ik eraan denk, hoe het een jaar geleden met mij ging.
Daarnaast moet er ook het e.a. in de camper ,omdat Philip mij zaterdag in Barneveld op komt halen en we dan direct op vakantie gaan. Ook daarin geen stress. Komt wel goed en anders moeten we het kopen in Denemarken.
Jaja, Denemarken, jullie geloven het niet hè. Wij gaan voor het eerst in jaren niet naar Peterdorf in Oostenrijk. Okay,ik moet eerlijk bekennen wel met een beetje pijn in mijn hart. Want ik voel mezelf daar echt heel erg fijn. Maar ja, nieuwe uitdagingen aangaan is goed voor mij en Denemarken lijkt mij ook erg mooi.

Vanmiddag mijn schoenen lekker ingevet, kunnen ze er weer tegenaan. Ze hebben een nieuwe zool, dus de kilometers kunnen gemaakt worden.
Een hele kleine Jacobs schelp aan mijn tas gehangen. Tis toch een staartje van mijn Camino.

Ik ben er klaar voor, de hitte zal er zijn en ik ga wel een manier vinden om die te omarmen. Ik kijk er naar uit om uren, dagen te wandelen in Nederland. Wat zal ik een hoop nieuwe dingen zien. Mocht het dan toch echt niet gaan, dan is dat ook goed. Maar ik ga er nu niet van uit. Ik ga naar Moed en vader. Een mini pelgrimstocht in Nederland.

🍀❤😃

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago