Die gekke buurman van mij , heb ik vanacht niet horen snurken. Das fijn, zou je denken . Maar dat was niet zo , hij had de hele nacht zijn televisie aanstaan op een praat programma . Of hij heeft niet geslapen🤔 of dacht zo de omgevingsgeluiden van zijn buren omzeep te helpen. Dus ik heb veel Spaanse gesprekken gehoord vanacht en steeds als ik dacht dat het uit was, viel ik weer even inslaap. Om zes stond hij met veel kabaal op. Ik heb nog wat in bed gelegen maar slapen was er niet meer bij. Daarna mijn spullen gepakt en bij een andere alberque koffie gedronken. Doretea zou rond acht gaan lopen maar ik zag haar niet.
Wel de Nederlandse Henny en haar man. Even samen op de foto gegaan. We hebben elkaar al zo vaak gezien en gesproken. Daarna samen aan de wandel. Het is 2 graden en de autobestuurders moeten het ijs van hun ruiten krabben. Heerlijk weer om te lopen en ik ben zo warm. De Amerikaanse Dan sluit ook aan. Met een meisje uit Mont Blanc. Maar zij blijft al snel achter of heeft niet zo’n behoefte aan gezelschap.
Al snel laten we het slecht onderhouden stadje achter ons. Ik zie weer een ooievaar rond scharrelen in het grasveld . In de verte hoor ik kikkers kwaken . Heb ik dat gisteren verteld? Tot drie keer toe kwamen kikkers de vogels ondersteunen in hun Camino muziek . Leuk om te horen, erg blij dat het niet in mijn straat is. Dan is het echt een enorme herrie.
Het is fris , de zon schijnt , het waait amper , het uitzicht is prachtig , mijn voeten gaan goed. Wat wil een mens nog meer?
Koffie 😉 na ongeveer vier km een dorpje met een klein café . Heerlijk koffie genomen en mijn overnight oats gegeten, buiten in de zon.
In Nederland is het koud, hier ook😂 de hagel en sneeuw hadden wij een week geleden. Helaas geen zeggenschap over de verwarming en kachel . Echt klappertand situaties gehad. Dus verre landgenoten, geniet van jullie kachel/verwarming en warme huizen 😘.
Ik geniet van de kou in de zon. Na de pauze ga ik weer alleen op pad. Veel andere pelgrims kom ik tegen. Als of ze gisteren een paar bussen hebben leeg gegooid in het stadje. We groeten elkaar met Buen Camino , ola, buenes diaz, hi again, sommige zeggen niets. Ook goed. Soms maak ik een kort praatje.
Ook vandaag zie ik weer een gedenk teken van iemand die tijdens de Camino is overleden , vaker de afgelopen dagen . Hoe intens verdrietig is dat voor de nabestaanden, ik blijf altijd even stil staan en zijn bij zo’n monument.
Ik ben blij weer koeien in de wei te zien staan en kalfjes 😍. Zij genieten ook zichtbaar. Als ik een foto maak loop ik daarna op met een Nederlandse die met twee vriendinnen loopt. Die zijn al vooruit. Zij heeft ook last van haar scheenbeen gehad, gelukkig kan ze nu weer lopen.Haar tempo lag te hoog de eerste dagen , nu gaat het goed. Ze verteld ook zich te verbazen over de vele rugzakken die niet gedragen worden en hoeveel mensen de bus nemen , of taxi . We vragen ons of of dat het zelfde gevoel geeft aan het einde van de rit. Hoe zou dat over 10 jaar zijn op de Camino ?
Ondanks dat ik het al vaak gezien heb de afgelopen weken , ooievaars die hun nest op een kerktoren hebben gebouwd, ik blijf het geweldig vinden en geniet van hun geklepper . Vandaag zag ik in een nest drie jongen. Hoe mooi is dat.
Tijdens het kletsen verstap ik mij , met mijn rechter voet op een grote kei. Dat voelt niet goed. Ik kan lopen maar blijf er de hele dag last van houden.
Op ongeveer 10 km las ik weer een pauze in en ook de drie vriendinnen . Neem een verse jus en plas pauze. Als ik niet zo nodig moest was ik waarschijnlijk niet gestopt.
Door mijn voet merk ik dat ik moe begin te worden . De km naar Leon vallen me zwaarder. Totaal 20 km is toch niet zoveel . Ik besef mij ook dat ik jullie vooral foto’s laat zien van al het moois, dus vandaag ook maar een foto van doodgewone straat in Spanje .
Dan is Leon in zicht maar duurt het nog even voor ik er ben. In het begin van de stad masseert een vader de voeten van zijn 10 jarige zoontje , zij lopen ook samen . Ik vraag of ik ook een voet massage kan krijgen , zegt hij dat ik mag aansluiten in de rij. Zit nog een dame . Ik lach en bedank.
Er is een duidelijk verschil zichtbaar tussen de pelgrims die de stad binnen lopen met grote rugzak , ze zijn moe, sloffen wat. En dr prlgrims zonder hun hele hebben en houwe. Zij lopen een stuk fitter de stad in.
Ik heb het gevoel dat ik strompel en moet nog drie kwartier naar mijn hotel nabij het centrum lopen. De route die ik loop laat niets moois zien van Leon . Ik word aangesproken door een zwerver voor geld. Voor koffie , tja, nu even niet.
Even later zie ik een zeer imposante man heel dicht bij twee oudere mensen staan. Ze praten hard, maar ja dat verbaasd mij niet meer. Ik loop door. Even later hoor ik roepen, ik zag geen andere mensen in de straat en na nog een roep draai ik mij om. Komt die imposante man nogal direct en snel naar mij toe lopen . Niet tof, hij zegt wat en ik loop door. Dan vraagt hij , Engels ? No, Frans ? No? Spaans? No en door mijn houding, ik kijk niet om en loop stevig door, taait ie denk ik af als hij iemand anders aan ziet komen .
Even later loopt er voor mij een oud mannetje, gaat stil staan, rits naar beneden en plast tegen de eerste beste autoband aan😳.
Niet een stad waar ik lang wil blijven 🤔.
Wat ben ik blij als ik mijn hotel zie. Zeer vriendelijke receptioniste . Terwijl zij mij helpt komt er een pracht van een bruid de trap af. Feest in het hotel , buiten staan veel mooie tafels gedekt en ziet het er prachtig uit. Voel mezelf beetje misplaatst in mijn erg vieze broek en schoenen.
Als ik op mijn prachtige kamer ben besef ik echt dat ik uitgeput ben . Doe mijn vreselijk vieze schoenen uit en plof even neer op bed.
Dat is fijn. Morgen weer verder.......
huh😳 terwijl ik dat denk gaat mijn hoofd op hol. Mijn willen doorgaan en vermoeidheid strijden met elkaar , ik sta direct op en ga naar beneden voor ik verder pieker . Of ik twee nachten kan blijven, vraag ik bij de receptie , natuurlijk kan dat. Zo mijn oude gedrag, doorgaan , gaat niet winnen deze ronde.
Voelt een beetje vreemd, maar ook zo fijn. Pas op de plaats , Santiago wacht , ik wil daar heel aan komen, gegroeid . Niet gebroken en uitgeput .
Ik ga heerlijk douchen , mijn haren wassen. Was gisteren al echt nodig , maarja in dat kleine douche bakkie.
Doe mijn was en ga wat rond lopen . Bij een café eet ik twee pinchos , drink thee en een groot glas water voor 2€ 😳. Vond het zo weinig dat ik vraag of het wel klopt, ja het klopt. De barman verteld trots dat hij uit Santiago komt en wenst mij Buen Camino en verteld wat ik zeker niet moet vergeten te zien in Leon . Als ik op zoek ga naar een hostel voor een nieuw pelgrims paspoort zie ik bekende gezichten . We groeten elkaar, van een Oostenrijker , die twee stellen , krijg ik een dikke knuffel en ik moet beloven mijn tocht af te maken . We zeggen nog eens gedag, hun reis houdt hier op. Even later kom ik het Duitse stel tegen , wat geen stel is, ze verzamelen mensen om vanavond samen te gaan eten in de stad . Om 19 uur voor de kathedraal , of ik ook kom. Ik beloof er te zullen zijn.
Ik koop een nieuw paspoort , ben dol op het verzamelen van de stempels .
Dan zie ik Wim ( mijn zogenaamde aanstaande ) en Bob op terras zitten. Met zijn zoon Tom Waes en zijn vriendin. We praten even samen en dan ga ik terug naar het hotel . Ff mijn voeten omhoog, die voelen nog steeds niet tof.
Ik ben blij met mijn besluit om morgen hier te blijven. Beneden in het hotel groot feest met allemaal mooi geklede mensen, ik hoop dag ze heel lang en gelukkig getrouwd zullen zijn.
En ...... dat ze de Camino gaan lopen.

❤️🙏🍀

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago