1 april,
De grap hadden we gisteren al. Vandaag zouden de eerste pelgrims komen.
Karin en Axx gingen gisteren middag even weg. Karin kwam iets eerder terug en zei tegen mij dat ze de deur open zou laten voor Axx. Mochten er pelgrims binnen lopen dan mocht ik zeggen dat we nog dicht zijn die dag. Ik zit lekker te lezen op de bank en te hopen dat er geen pelgrims komen. Ik ben geen held in mensen weg sturen en zeker niet in het Engels. Maar ja je raad het al, ik hoor een hoop gerommel aan die enorme deur en allerlei stemmen. Ik krijg het warm, spring op en loop naar de deur. Meteen begin ik te zeggen dat we gesloten zijn, komt Axx om het hoekje….. we hebben vandaag toch vijf slapers. Alleen slapen, douche en toilet, geen ontbijt want daar was niet op gerekend. De pelgrims zijn reuze blij want er was hier in het dorp geen bed meer te krijgen.
Voorheen hield ik echt niet van dit soort verrassingen. Maar ik merk nu dat ik het leuk vind, dat voelt heel erg fijn.
Gisteren avond hebben we met z’n vieren gegeten en gezellig zitten praten. Daarna ik de huiskamer van de Gite thee gedronken, beetje lezen, even contact met Philip. Dat is dan ook wel wel weer een nadeel, het gemis van degene die je lief hebt. Anderzijds is dit ook maar goed, want anders blijf je in je comfort zone zitten, juist op dat plekje verandert er niets en leer ik ook niks. Elk nadeel heeft z’n voordeel, is niet voor niks een spreekwoord.
Vroeg in bed gestapt gisteren, ik ben namelijk nu al moe en heb nog niks gedaan.
Redelijk geslapen, midden in de nacht moest ik naar het toilet, ik wilde zo zacht mogelijk doen om Eileen ( collega vrijwilligster)niet wakker te maken , let ik totaal niet op waar ik loop, stoot ik mijn hoofd tegen het bovenste bed. Ze had het niet gehoord vertelde ze in de ochtend, ik wel gevoeld 🤪.
Om 9 uur gaan we beginnen met een gezamenlijk ontbijt, voor mij alleen water en koffie.
Vandaag wordt ik ingewerkt en leer ik het reilen en zeilen een beetje kennen. Eileen heeft hier vorig jaar ook al gewerkt, dus die weet het al hoe het hier werkt. Boven zijn de bedden van de pelgrims al afgehaald, het raam open voor frisse lucht en het belooft een prachtige wandel dag te worden. Wat heerlijk als je nu kunt gaan lopen, iedereen, iedereen die twijfels heeft; GaGaGa, het gaat je zoveel moois brengen. Zelf al zou je het niet helemaal kunnen volbrengen.
Ik blijf hier, vandaag gaat het echt beginnen, ik heb er zoveel zin in, maar vind het ook reuze spannend.
Na alle uitleg, hadden Eileen en nog een uur voor de lunch. We zijn gaan wandelen en waren op tijd voor de lunch. Heerlijk gegeten weer.
Alles is spik en span, wij zijn klaar voor de start en ik heb er zin in. Vanmiddag druk geweest met het rondleiden van de pelgrims, alles uitleggen in mij schuil Engels. Maar uiteindelijk deed ik het vanmiddag zelf 😃.
Onder tussen sanitair controle , van alles klaar zetten voor het ontbijt.
Praten, kletsen, vragen beantwoorden. Mensen weg sturen omdat we vol zijn.
Voor een pelgrims ging ik kleding droog föhnen, anders heeft ze morgen geen droge kleding en het is 🥶 morgenochtend.
Daarna tafel dekken voor het avond eten , drie gangen vegetarische maaltijd, met degene die mee willen eten. Gezellig aan elkaar vertellen waarom je hier bent. Het is een drukke bedoeling, allemaal door elkaar kletsende mensen. Ik luister vooral want ik kan niet goed gesprekken voeren als het zo druk is. Maar als iedereen klaar is , kan ik opruimen als de beste. Heerlijk, dat geeft voldoening. Nog even met Axx gesproken over hoe mijn eerste dag was. Ik geloof dat ik mag blijven.
Rondje alberque gedaan, alles is dicht, lichten uit.
Eindelijk kan ik naar Flip bellen. Zo fijn, weinig contact vandaag en tussendoor moest ik veel aan hem denken. Hij zit thuis met zijn voet omhoog….. let it go, let it go….. maar het was heel fijn om hem te zien en te spreken.
Nu snel naar bed, want morgen om half zeven begint mijn volgende dienst.
Welterusten lieve allemaal. Wat een avontuur.🙏❤️😘

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago