Aangezien ik niet zoveel kilometers te maken heb vandaag vanmorgen lekker gelanterfant.
Ik hoop toch echt nog eens goed te kunnen/ leren slapen. Überhaupt, maar vooral als ik van huis weg ben. Wat een bagger nacht zeg, lag niet aan het bed, kussen of dekbed, heerlijk! De ruimte en mensen fantastisch.
Op mijn gemak mijn ochtend/ yoga oefeningen gedaan, koud douche-je erachteraan. Nek/ schouder ingesmeerd, rechts is geschaafd van mijn rugzak band. Ook maar ingesmeerd met sheabutter. Zodat het niet kan stroeven. Sokken van gisteren ( ze zijnde hele nacht gelucht) om de banden heen gedaan en met een speld vast gezet. Hoop vandaag minder last ervan te hebben.
Het weer ziet er niet zo veelbelovend uit, of wel……. Het belooft regen. Ook op de weer app, hele dag regen. Om 9 uur ga ik naar mijn gast gezin en drink ik gezellig nog een kop koffie. Ik ontbijt niet, mijn dag is tegenwoordig vastend. Op gewone dagen , 20 uur vasten, 4 uur eten. Nu zal dat tweede iets langer zijn omdat ik veel loop. Ik doe het er super op, helder hoofd, veel energie en mijn opvliegers zijn minder. En ondanks de slechte nacht, voel ik mij kip lekker en fit.
De heer des huizes moet weg en wij blijven gezellig praten. Ze nodigt mij uit om lekker te blijven tot het droog is, maar dat zie ik niet gebeuren. Ik kan natuurlijk blijven. Lekker paar dagen niksen en blogjes schrijven met de foto’s van twee jaar geleden. Ondertussen begint het te gieten en onweren. Ach ja , beetje moed verzamelen en gaan met die banaan. Mijn regen broekspijpen, pet op, regenjas cape/ jas aan en of om.
Ik begin en eigenlijk meteen is de regen geen probleem.
Ik loop lekker, vooralsnog voel ik de banden van de rugzak niet echt, das geweldig.
Ik loop Vlijmen uit, wat en prachtige huizen staan hier. Er is haast niemand op straat, lampen branden uitnodigend bij de mensen die thuis zijn.
De regen klettert op mijn hoofd en in de plassen die overal al staan. Ik loop gewoon door, kijk rond naar al die waterdruppels die inde plassen de mooiste kunstwerken maken, geniet van de frisse lucht en de eikels die onder mijn schoenen sneuvelen. Ik speel met de waterdruppels aan mijn pet, tol zeven links naar recht en wil ze er dan vanaf. Mijn gezicht blijft redelijk droog, door de pet. Ik ben bang dat al dat water niet zo fijn is voor mijn schoenen, ondanks het veelvuldig inspuiten tegen de regen. Mijn volgende moeten echt tegen water kunnen. Dat is dan een geluk bij een ongeluk dat ze deze niet meer verkopen. Ook heel erg jammer want ze zitten als pantoffels.
Op een gegeven moment kom ik bij een weg restaurant, café en geniet van de droge pauze. Lekker droog plassen, Spa en heerlijke koffie. Beetje gekletst met een meneer die daar kwam eten ( doet hij elke dag, vertelde hij) .
Na een half uur weer alles ingepakt, en eerlijk is eerlijk ik moest een beetje moed verzamelen.
De Maas over gestoken, zo weer warm gelopen.
Toen begon ik het wel vervelend te vinden, niet de regen, maar dat mijn benen en de rest enorm begonnen te broeien van de regenkleding. Ik lijk wel een snel kook pan. Die irritatie laat mij weer dingen zien, ik kan kiezen, blijf ik daar in hangen, of ga ik weer focussen op iets anders. Tja ik zou ook zonder regen kleding kunnen lopen, dan kies ik ervoor om tot op het bot nat te worden en koud. Nou ja das helemaal geen optie.
Zo rond half twee wordt het droog, ik zie een bankje bij de kerk, mooi, ik ga zitten om te eten. Haal de spullen uit mijn rugzak…. Paar minuten ging het weer regenen. Alles weer erin gepropt en verder gelopen. Na een half uurtje kwam ik bij een dichte bushalte en dat werd mijn picknick plek, nadat ik even gebruik had gemaakt van mijn plasgootje.
Lekker gegeten en weer in de benen, ook de regen ging vrolijk door. Ik mocht een heel stuk langs een weg met obstakels. Het laatste stuk op de dijk was prachtig, beetje miezerig maar geen pijpenstelen meer.
Loop ik op de dijk kijkt een mevrouw die met de auto langs komt naar mij, even later blijkt dat ik bij haar logeer, ze is omgekeerd en zet mij thuis af , terwijl zij nog even boodschappen gaat doen. Ik blijf met haar lieve hond in gaar huis. Vanavond heerlijk gegeten en fijn zitten praten. Er is vanalles mis gegaan met mijn blog , al geplaatst terwijl ik nog lang niet klaar was. Nu is het compleet, denk ik . 🙏❤️😃

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago