Wat een geweldige dag vandaag. Lag niet aan mijn nachtrust, die was verschrikkelijk. Was vergeten mijn oordoppen te pakken. Toen ik wilde gaan slapen lag iedereen al op een oor. Dan ga ik niet meer rommelen in mijn rugzak. Dacht probeer ik het eens zonder. Eens maar niet meer. Elk uur gezien behalve de drie.
Aan de hond lag het niet die was echt poeslief en muis stil . Gesnurk, gedraai , gehoest , bovenburen , slaapzakken die in de nacht ineens verl lawaai maken , inclusief de mijne 🤪
We werden gewekt door de lampen die om 6.30 aangingen en muziek . Een prachtige versie van het Ave Maria en daarna piano Fur Elise. Heerlijk vond ik dat.
Het is echt een prachtige plaats castrojeriz. Lekker op mijn gemak gestart , gezien mijn scheenbeen. Sta je aan het eind van het dorp en dan zie je een alle machtig prachtig uitzicht. Velden, de berg waar je over mag en een blauwe lucht. Ik voelde mij volmaakt gelukkig. Begin van de wandeling en de klim naar boven gaat zoveel beter. Conditie gaat duidelijk vooruit. Ik voel niets van mijn scheenbeen . Heb het goed ingesmeerd en mijn veters laag gestrikt. Wel doet mijn heup het eerste uur pijn, waarschijnlijk van het gekke gemank van gisteren. Ga je toch raar lopen om iets te ontzien.
Op weg naar boven word ik aangesproken door een dame, blijkt ze Nederlands te zijn en geen pelgrim. Ze is hier op vakantie met haar man, die als een kivit naar boven vliegt. We raken aan de praat en dat maakt de tocht naar boven, 12% stijging , niet alleen makkelijker maar ook nog gezellig. Ik draai mezelf geregeld om, niet omdat ik buiten adem ben , puur om te genieten van het uitzicht.
Ik kan wel juichen als ik merk hoe makkelijk ik boven kom en dat ik mijn scheenbeen echt niet voel.
Ik loop alleen verder, na mijn ontbijtje boven op de berg. Grote vlaktes te zien, flinke afdaling ook. De hele dag over zand , grind , rots paden . Klein stukje asfalt , natuurlijk ook in de dorpjes.
De koekoek is de hele tijd van de partij. Het lijkt wel feest, ondersteuning van alle andere kleine vrolijk fluitende vogeltjes. Hoor ik ineens lawaai achter me, denk komen een stel hard pratende fietsers aan. Is het een eenzame wandelaar die de radio in zijn rugzak hard heeft staan . Wat een s..... 😳 ik blijf stil staan om hem te laten passeren tot ik die herrie niet meer hoor.
Ik kom langs een oud pelgrims ziekenhuis , het is nu een alberque. Voor de alberque staan enorme struiken rozemarijn en prachtige bloesem bomen. In het hostel kun je tegen donativa wat drinken . Het is er prachtig. Nu weet ik ook waarom de mensen die alberque runnen hospitalero’s heten. De mensen van het ziekenhuis , verzorgden de pelgrims. Briljant van mij 🤪
Buiten zitten twee dames gitaar te spelen , hoe mooi is dat.
Ik kom nog een stel tegen op de fiets, met een aanhanger erachter, twee kleine kinderen erin. De andere fiets volgeladen met spullen. Buen Camino😃. Arme kinderen , worden denk ik helemaal door elkaar gerammeld op al die keien .
Ik ben op tijd bij de alberque , het is er prachtig. Ik geniet in de tuin, drink wat met een aantal bekende . De Nederlandse groep is ook weer van de partij. Gezellig.
En zo dankbaar dat mijn been geen pijn meer doet. Nu hoop ik op een goede nachtrust , leg do mijn oordoppen klaar😉.

🙏❤️🍀
Kleine aanvulling , er zitten vijf ooievaren op de kerk toren. Mooi 😍

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago