Vanmorgen was het droog, jippie, hoera, feest. Ik kon wel huppelen , okay drie stappen, is namelijk niet erg fijn met rugzak.
Sarah wil op haar gemakje ontbijten en dan gaan. Jonathan en ik gaan lopen zonder ontbijt. We vertrekken om kwart over zeven. En denken na twee km koffie te kunnen pakken ๐๐ alweer gefopt. Het komt regelmatig voor dat er aangegeven staat dat er ergens een café / restaurant is maar is dan nog niet open of verdwenen. Das jammer maar geen probleem, we stappen rustig verder. Het is erg koud en waait nog best flink, maar vergelijking met de afgelopen dagen..... Dan komen we bij een forenzen wijkje. Vanafdaar kun je langs de weg naar Burgos lopen , maar er is nog een andere route. Die staat niet aangegeven , wel in het boek. Linksaf, om de wijk heen , door de velden tot aan de hekken van het vliegveld. Het is best een stuk lopen en wij beginnen te twijfelen , er waren namelijk twee mogelijkheden om weer af te slaan.๐ค we lopen door en dan loop je tegen hek aan van vliegveld en kun je alleen links af. Er is van stokken het woord VIA gemaakt maar we weten niet wat het betekend. We maken van stokjes pijlen naar links . In het hek, als we stukje verder een gele pijl zien. We vinden nog een oude halve fruitkrat waar Buen Camino op staat, hangen we ook aan het hek . Zo evt andere pelgrims hoeven niet te twijfelen , ze zitten goed. Is ook zo, blijkt als we verder lopen. Gelukkig maar.
Na 1,5 uur lekker gelopen te hebben zien we een café , gesloten. We eten ondertussen een banaan, hebben wel trek. Zien we een pijl naar een ander café , lopen daar naartoe , ook nog gesloten . Er staan wel twee enorme zakken met vers brood tegen de deur. Loopt Jonathan verder , de hoek om en vraagt aan een vrouw of we ergens koffie kunnen drinken. Si si, wenkt hem mee en loopt naar het tentje waar we net voor de deur stonden. Ze gaat om 9 uur open, maar vliegt naar binnen, licht aan, koffiemachine aan. Alles met haar jas nog aan. Om 8,50 uur zitten wij aan heerlijke koffie. Wat is dat dan heerlijk zeg, niet alleen de koffie , maar de vriendelijkheid van betreffende dame ,Fantastisch. Daarna zorgt ze dat de rest in orde komt en opent alvast 8 flessen wijn, voor de lunch ?๐
We lopen richting Burgos, niet langs de weg maar langs het water, af en toe wat modderig. Het loopt lekker want het waait inmiddels echt minder.
Als we de stad binnen gaan kijkt Jonathan in zijn boek, een Spanjaard van een jaar of zeventig , komt naar ons toe en zegt en gebaard dat we steeds maar recht door moeten naar de kathedraal. Bij elke brug of kruispunt, blijft hij staan om te kijken of we toch zeker niet eerder afslaan , als we wat twijfelen of niet snel genoeg zijn , loopt hij terug en gebaard en zegt dat we rechtdoor moeten. Dit duurt wel een twintig minuten, dan zijn we dicht bij de brug die richting de oude stad gaat , het centrum , maar...... nog niet de kathedraal. Wij slaan af, meneer is niet blij, boos zelfs. Dan schut hij zijn hoofd en loopt door. Wij hebben dikke pret, onderweg lopen we nog een kerk binnen, heel mooi, hier is niet alles goud wat er blinkt, veel hout.
Dan gaat Jonathan zijn rugzak ik het hotel zetten, hij blijft in Burgos , ik ga verder nadat ik de kathedraal gezien heb. Ondertussen is Sarah ook in Burgos en Pedro. Hem ken ik niet zo goed, zag hem eergisteren even tijdens het avond eten. We gaan samen naar de kathedraal , rugzakken mogen niet meenaar binnen. Niet zo vreemd in deze tijd, wel dieptriest dat dat zo is. Hij is werkelijk waar echt enorm en prachtig , eigenlijk een dag nodig om alles te bekijken. Maar ik wil uit de stad, na zoveel buiten lopen heeft zo’n stad iets beklemmends. Als we alle vier weer buiten staan, neem ik afscheid en ga alleen verder op pad. Wat ook weer fijn is. Burgos uitwandelend kom ik nog een grote supermarkt tegen. Heerlijk , wat fruit, komkommer, paprika en havermout. Ik zag iets wat ik niet kon laten liggen..... vet voor mijn schoenen. Ze zien er zo vreselijk uit, ik kan het niet aan zien, ik heb ze pas. Alles inde rugzak en op pad, drie Nederlandse vriendinnen lopen ook Burgos uit en waarschuwen me nog dat de boodschappen ook getild moeten worden. Klopt , maar ik heb echt behoefte aan wat gezonde dingen , wil niet brood , brood en nog eens brood en allerlei varianten ervan eten. Lopend eet ik mijn enorme paprika als een appel ๐. Mensen kijken me een beetje vreemd aan. Loop ik nog verkeerd ook, net als de drie dames . Gelukkig een aardige Spanjaard zet ons weer op het rechte pad zet.
Het valt mij op dat de Spanjaarden hier erg vriendelijk zijn. Zeggen uit zichzelf goede dag of Buen Camino , leuk is dat. Geeft me elke keer een blij gevoel. Het is warmer geworden ( dat betekend ern graad of 8) en het zonnetje komt vaker tevoorschijn . Ik loop in mijn eentje en na een hele poos ga je Burgos pas uit. Ik denk dat ze dan pas weer gaan tellen met de kilometers in het boekje , want volgens mijn boekje zou ik 22 km te gaan hebben vandaag. De kilometers in Burgos tellen niet mee. Zal het de volgende keer tegen mijn voeten zeggen. Het worden het er 32 ๐ณ, ook geen mogelijkheid om eerder te stoppen want er is niks. Een grind pad, vrolijke vogels, maarja in een vogelnestje pas ik niet. Een hele hoop gras, beetje dor en droog soort, ligt niet lekker . Plassen water, wil ik ook niet in gaan liggen slapen . Uiteindelijk is het weer een lange dag en doen mijn voeten zeer. Als ik bij Tardajos aankom, vraag ik nog waar de dames slapen , la Fabrica zou vol zijn volgens hen. Laat dat nu degene zijn die ik zie liggen en daar wil ik dus heen. Geen stap verder.
Ik bel naar de alberque , ( wat ik sl niet durf als de nood hoog is) om te vragen of ze plek hebben. De alleraardigste man kan niet zo goed Engels maar wel Duits , das mooi kan ik ook. En ja er is nog plaats . Ohhhhh wat ben ik blij en strompel ( bijna dan ๐) erheen . Prachtig oud gebouw , geheel gerestaureerd , een plaatje. Bijna voor niks, 12€ , kamer met twee stapelbedden en eigen badkamer . En wat voor een, echte handdoeken ๐ massage douche . Op bed ern dekbed en schoon laken , wat een mazzel zeg. Gelukkig kan ik hier ook eten , hoef ik niet ver meer te lopen.
Een man uit de USA ligt onder mij en daarnaast een jonge man uit Italië. Hij is hier al twee dagen omdat hij een blessure heeft aan zijn knie.
Na een schandalig lange douche , neem ik een kop thee en ga buiten op het terras mijn schoenen doen , beetje water om modder te verwijderen , laten drogen. Bietje thee leuten en blij zitten zijn dat ik hier zit. Daarna lekker insmeren met vet. Ohhhh wat zijn ze blij, ze hebben veel trek , kunnen er geen genoeg van krijgen. Daarna veters er weer in, binnen zolen ook, wat waren die blij even vrij te zijn in de frisse lucht. Beetje oppoetsen en daar gingen ze. Net als de rode schoentjes in de Efteling , dansten ze vrolijk en blij rond. Die kunnen er morgen weer tegen aan, mijn voeten ook, hoop ik. Lekker een tijdje met de voeten omhoog gelegen .
Ik kwam in gesprek met een Ierse , ze ging met zes vriendinnen een week lopen maar nu is ze alleen . Na een nachtje in het hotel wilde de rest “ niet meer afzien “. Zij zijn in het hotel gebleven. Ik ga vroeg op een oor en hoop lekker te slapen. Aan de omgeving zal het niet liggen. Het eten was ook heerlijk.
Het was een goede dag, deze dag.
๐๐โค๏ธ
Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago