Gisteravond was er in Torres del Rio ook een prosessie ivm Pasen. Het was maar een kleine denk ik, met wat ik zag aan voorbereidingen in Los Arcos. Toch wel indruk wekkend.
Ik ben samen met de Duitse dame van mijn kamer gaan eten . Echt een verrukkelijk pelgrims menu. Vooraf een salade met verse asperges. Hoofdgerecht kip, paprika en wat frietjes , nagerecht flan. Water en wijn erbij. Daarna even het dorpje doorgelopen en iedereen ging weer vroeg op stok.
Ik ben geen arts, naar vandaag durfde ik toch wel een diagnose te stellen. De man de boven de Duitste dame lag😳 hij snurkte enorm hard. Was daarna een minuut of twee doodstil en daarna kwam er toch een ademnood ademhaling , met een hoop lawaai, alsof hij 5 minuten onder water was gehouden . Gevalletje apneu. De hele hele lange nacht lang. Kreeg een beetje gedachtes van “ wat als ik zijn kussen nou eens...... “?
Daarnaast zag hij er wel schattig uit hoor, hij hield zijn buiktas vast alsof hij ermee knuffelde 😂.
Was ook een jong duits meisje , had enorme blaren , een waarop ze niets had gedaan, die was wel vervelend maar gewoon een blaar. Op de andere had ze compeed gedaan , deze was enorm geworden , de randen helemaal ontstoken en zeer pijnlijk. Ohhh wat had ik met haar te doen. De blaar zat op haar hak maar ze kon niet op die voet steunen van de pijn deze morgen. Ze moest een dag langer blijven. Ik heb haar een dikke knuffel gegeven en gaat veel beterschap gewenst.
Vanmorgen besloten samen te gaan lopen met een Duitse dame , Doretea en een Spaanse , eigenlijk Baskische Amalia. Begin de dag met een heerlijke kop koffie , die kunnen ze hier wel zetten zeg. Dan gaan we samen op pad, het gaat lekker , we lijken het zelfde tempo te hebben, na een half uurtje gaat de jas al uit omdat het warm wordt. Er gaan weer heuvel op en af er wordt veel gepraat. Opwaarts ga ik geregeld van het uitzicht genieten. Doretea vliegt de bergen op en op de vlakke stukjes heb ik meer vaart. Het valt mij heel erg op dat ik nu veel minder ruik en hoor , door het samen lopen . Ik mis dat wel, maar voor nu is het samen lopen ook prettig. Dus geregeld even stilstaan en voelen, ruiken en luisteren . Er vliegt hier een vogeltje rond , bruin/ grijs groter dan een mus en dat geeft echt geweldige concerten weg.
Komen we langs een plek waar een man enorme mooie dingen maakt met keien , tegen donativa kun je wat te eten of te drinken nemen, ik neem twee eieren. De man is vreselijk humeurig. Heeft hij waarschijnlijk meer last van dan ik.
Heerlijk, bij onze eerste pauze op een bankje moet ik ff een korte stop maken. Ik met mijn plas gootje, de dames vallen bijna van het bankje af , vragen hoe dat dan werkt , ik ben zoals ik ben , dus laat het zien. Neeeeee, niet alles, droog met de broek dicht. Ze gieren van het lachen.
De Duitse doet haar schoenen uit, na ongeveer een half uur gaan we weer op pad. We lopen niet meer steeds bij elkaar , het wordt warmer . Op een stuk horen we een koekoek , heb ik nog nooit gehoord , super 😃, zegt Amalia , heb je geld op zak? Ja natuurlijk. Nou dan heb je het hele jaar geld tot je beschikking omdat je de koekoek hoorde . Nou das mooi meegenomen 😃

Ohhhh ff wachten hoor we gaan eten, het is 19.30 uur, ik heb wel trek. ik schrijf straks weer verder.

Ola, daar ben ik weer, heerlijk gegeten , pinchos en pelgrims spa 😂 en een ijsje .daar komt de rest van de dag dan aan.

We stoppen in Viana, het is er erg druk. Pasen, verl Spanjaarden ,veel pelgrims, geen bed te vinden . We drinken koffie en eten wat. Doretea doet de schoenen weer uit. Kom ik terug van het toilet, zie ik daar Jonatan staan, de Engelsman die woont in New york , die in Orrisson boven mij sliep en die ik het laatst zag voor de toestand van zondag in Zubiri . Hij was blij mij weer te zien en gaf me een knuffel. Hij had zich vanmorgen nog afgevraagd waar ik inmiddels zou zijn . Hij blijft in viana , met nog een Nederlandse die ook aangeschoven is. Wij hebben nog bijna 10 km te gaan. Het is inmiddels echt heet, de zon staat hoog aan de hemel, volgens Amalia lopen we in de Sahara . Ze komt toch uit Spanje . Ohhhh nee Baskenland 😉
Doretea raakt achter op ons, we wachten twee keer op haar. Als we eindelijk hij een klein dennenbos aan komen drinken we wat water en wil Doretea weer stoppen en de schoenen uit doen, het is nog 5 kilometer , ik besluit dat ik dan verder loop en Amalia loopt ook verder . Joehoe , dat ik dat denk , durf en doe, ik heeft mezelf een schouder klopje .
Het waren zware maar mooie kilometers enorm veel wijngaarden . Jaja we komen in de wijn streek. Mooie klei, veel heide die in bloei staat en heerlijk ruikt, olijfbomen en veel minder graan dan gisteren . Het landschap verandert. Ondanks de hitte loop ik wel lekker , denk erover om toch maar een hoedje te gaan kopen.
En dan lopen we logrono binnen , wij blij , vraagt een oudere Spaanse dame , die daar staat met een stempel en frisdrank hoever we gelopen hebben . Uhhhh 21 kilometer. Moppert ze dat we al stoppen, hebben zeker alleen maar lopen kletsen en lanterfanten 😂😂😂 . Maar dan zijn we er nog helemaal niet , duurt nog een eindje . Dan neem ik afscheid van Amalia . Ze zegt genoten te hebben van onze wandeling , dat ik een open , spontaan en sterk mens ben, omdat ik besloot door te lopen. Ik dacht, je moest eens weten hoe ik er een jaar gelden voor stond . We geven elkaar en knuffel en ik mag altijd bij haar thuis komen ,
Ik ga verder op dork naar mijn slaapplaats voor vannacht . Ik heb een prima alberque , al zou ik hem voorbij gelopen zijn, op alleen de buitenkant , binnen alles prima voor elkaar , mooi en schoon en hartelijke mensen. Gezellige mede pelgrims . Met dijn vieren een hapje gegeten en nog door de stad gewandeld . Daarom ben ik zo laat, ach het is weekend 😉
Fijne Pasen allemaal

🙏❤️🍀

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago