Hier zit ik dan, op een bankje in de zon op het plein “ Plaza del Castillo”. Een dag geen rugzak op om te lopen naar een volgende plaats is nu al een vreemde gewaarwording.
Even mijn zus gebeld , ze is vandaag jarig. Hopelijk heeft ze een fijne dag.
Gisteren toch besloten om een dag in Pamplona te blijven en dan morgen weer verder te gaan. Dat voelt goed. Mijn voeten kunnen het gebruiken.
Gister heb ik wat rondgelopen in het centrum , het is er enorm druk.
Ik kwam bij een kerk , Iglesias San Nicolas, uit en heb dat de mis bijgewoond , zittend en staand. Het gaat steeds op een neer, lijkt bijna een fysieke oefening. Ik zat naast een jonge Spanjaard , hij kende werkelijk elk gebed uit zijn hoofd. Maar zodra het gebed gezegd was, dook hij weer in zijn tefefoon voor app, fb, mail. Vreemde gewaarwording. Het valt mij op , in de mis, dat er veel gezamenlijk, hardop, gebeden wordt . Het is een mooie dienst , ook al versta ik het niet, ik voel de goede intentie. Er was ook prachtige zang.
Pincho gegeten op advies van een Spaanse dame die goed Engels sprak . Geen idee weer wat ik heb gegeten , maar het was wel lekker . Ben trouwens begonnen met het nagerecht , een heerlijk ijsje, want het was nog vroeg toen ik trek had en wist echt niet waar te gaan eten. Daarnaast gaan ze hier echt pas laat eten. Merk dat ik mij wel een beetje verloren voel in zo’n grote stad.
Terug op mijn kamer weer de voeten omhoog en toch wat nachten vooruit plannen met hulp van Philip (het risico met Pasen en Spaanse gezinnen die dan lopen , is toch te groot, hoop wel dat ik het volgende week weer los kan laten) dan mijn blog schrijven.
Even bellen met thuis, dat is ook heerlijk. Dan kan ik het niet meer uitstellen en ga ik de blaar onder mijn voet door prikken. Schoon maken met jodium en prikken maar. Ik moet diep prikken, mijn huid is dik. Het lucht direct op als hij leegloopt. Nog een keer jodium erop....... grrrrrr prikt enorm. Of ik ben een watje, voor de nacht doe ik een gaasje over. De andere twee laat ik met rust, denk dat die het zo wel redden.
Ik kan moeilijk in slaap vallen. Toch beetje teveel adrenaline aangemaakt denk ik.
Deze ochtend om 6 uur wakker, ga naar het toilet en aangezien ik vandaag “ pelgrim vrij” ben, draai ik mezelf nog een keer om. Ik wordt wakker om 8.30 uur, heerlijk, dit was mijn beste nacht , sinds ik van huis weg ben gegaan .
Heerlijk gezond ontbijt op. Wat gelanterfanterd en toen de stad in gegaan, wat enorm oude gebouwen zijn er hier! Dat is echt prachtig, ook het stadspark is erg mooi. Een kerk bezocht en op een terras koffie gedronken , het zaakje heet Peregrino😃. Meteen maar gevraagd of ik een stempel in mijn paspoort mocht, natuurlijk . Het pelgrims paspoort geeft je toegang tot slaapplaatsen speciaal voor pelgrims. Als toerist mag je daar niet slapen . De laatste 100 km moet je twee stempels per dag halen, om te bewijzen dat je die kilometers echt gelopen hebt. Niet een bus of taxi hebt genomen . Hahahaha ben ik blij dat dit gebeurde op ruim 750 km. Zal een mooie verzameling zijn straks.
Even wat vers fruit en rauwkost gehaald want daar lopen de maaltijden hier niet van over.
Ben benieuwd of ik vandaag nog bekende pelgrims Pamplona binnen zie lopen. Dat zou toch wel heel leuk zijn.
Ik zit een tijdje op het plein te genieten van het weer en de mensen. Pelgrims, zie er niet veel , maar geen bekende gezichten . Terug op mijn kamer ga ik liggen lezen, voel dat ik echt heel moe ben en heb ruim half uur mijn ogen dicht gehad . Ben echt blij het besluit te hebben genomen hier te blijven. Het was / is nodig. Morgen loop ik vol goede moed weer verder, naar Abanos. Nu ga ik weer het centrum in, mensen kijken en wat eten, later dan, daarna lekkere douche en vroeg naar bed. Morgen fris en fruitig er tegen aan. Ik weet inmiddels waar ik de route weer op kan pakken , dankzij een allervriendelijkste receptioniste van het hotel .

Fijne avond allemaal , leuk hè , een keer zo vroeg een blog 😉😂

🙏❤️🍀

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago