Hier zit ik dan op mijn bed op de meidenkamer van hostel “ Buen Camino “. Na een wandel met 5 uur hoos buien, ik zit dankbaar en blij te zijn😃.

Maar we gaan weer even terug naar gisteren . Niet alleen mijn kamer leek een kasteel het hele huis. Om vijf uur werd de open haard aan gestoken, maar zat ik nog lekker op mijn bed, met quilt. Om half zeven ging ik met mijn boek naar beneden. E reader, want die weegt bijna niets 😉. In de huiskamer zat een meneer ik zeg goede avond in het Frans en hij ook. Daarna duikt hij weer in zijn labtop. Ik ga ook zitten lezen. Maar ik voel mij wat ongemakkelijk , voor degene die mij kennen, ik vind het nogal moeilijk om een gesprek te beginnen met vreemde mensen. Maarja niet voor niks een half jaar Solk therapie gehad..... ik besluit om te vragen of hij Engels praat. Een klein beetje, valt reuze mee, in elk geval beter dan ik. Hij is daar voor zijn werk, twee dagen in de week, de mazzelaar. Het is een Spanjaard die nu in Pau woont nadat hij jaren in Brussel heeft gewerkt voor Europa. Nu is hij weer gaan studeren en loopt stage in de omgeving. Hij studeert iets om te kijken hoe men in bepaalde streken het best kan verbouwen wat het gebied aan de streek geeft, op zodanige manier dat het ook voor de aarde goed is. Zodat er een optimaal balans ontstaat. Uiteraard zonder gebruik van chemische middelen. Geweldig! Ook de passie waarmee hij verteld.
Dan sluit er nog een Duitser aan. Hij is ook “aan de camino” , voor de derde keer, twee weken.
Nu hebben sommige Nederlanders wel een beeld van Duitsers , of dat nu terecht is of niet😉. Maar deze past wel in het plaatje. Hij begint meteen met nogal een volume te vertellen , hij kan Duits , Engels en Frans. Wat moet ie spreken? Uhhhh Engels graag, dan kan ik het ook volgen en de Spanjaard verstaat geen Duits . Ik wel , hij stelt mij even op de proef 😃.
Er komt wijn en een hapje, voor mij gemeente pils. De gastheer legt het uit, wijst naar zijn lever en daarna grijpt hij naar zijn oor. De Spanjaard wil vertalen, ik verzoek hem het niet te doen , anders ga ik niet proeven. Ik vrees dat in een hapje oor zit 😳.
Het was lekker, had twee keer happen nodig om op te eten, de Duitser niet, hup schuift alles in een hap naar binnen. Heeft zijn tweede al op als ik nog aan mijn eerste zit. Drinkt zijn wijn als water en kauwt luidruchtig op de ijsklontjes. Terwijl de Spanjaard zit denippen van zijn wijn en kleine hapjes neemt. Het eten wordt opgediend in de eetzaal. Enorme kamer met een tafel van 6 meter, tafel linnen, zilver bestek en dubbel gedenkt , ik zei toch het is een kasteel. Voorgerecht asperges met heerlijke dressing. ( zal mijn plas lekker van ruiken morgen , als het door m’n gootje loopt). Dan vlees met heerlijke groente. De heren drinken rode wijn. De Duitser 4 glazen , de Spanjaard 1,5. Ik neem een tweede kleine portie groente. De duister schept driemaal op en maakt de hele schaal leeg. Wij bedanken voor de kaas. De Duitse heer niet. Als nagerecht vers fruit, kiwi en aardbei, verrukkelijk . Ik merk dat ik aan tafel wat minder spreek , het is niet erg , geniet van de ruimte , de vriendelijke gastheer en gastvrouw. Ik merk dat ik nu de ruimte niet ik jan en wil nemen, het is goed zo. De Duitser vraag nog wel of ik over of langs de berg ga lopen. Erover, wel in twee keer, goede zelfzorg. Ik hoef niemand iets te bewijzen. Nou ja volgens hem complete onzin , de echte oude route is er langs. En waar ik dan slaap, hij neemt echt allen kamers voor zichzelf alleen in de avond wil hij luxe. Ik glimlach, dat is prima. Maar zien jullie hem een beetje in het plaatje?😉. Morgen slaapt hij uit, waarom ergens vroeg aan komen? Hij weet niet wat hij dan met die tijd moet doen🙂.
Als eerste ga ik naar mijn kamer, lekker nog even lezen , benen de lucht in ( schijnt gezond te zijn , geleerd bij de ontspannings groep ), bellen met mijn lief. En dan draai ik mij om en ga heerlijk slapen onder de quilt.

Oja gisteren nog iets vergeten, een prachtige boom. Ik zal de foto plaatsen. Het maakt de boom niet uit wat er met hem gebeurt , wat mensen met hem doen. Hij vindt wel een weg om verder te groeien. Ik ga een voorbeeld nemen aan die boom, ook ik groei verder, wat er in het verleden ook is gebeurt 🙏❤️

Okee pak lekker even een kop thee, koffie, glas wijn of gemeente pils. De dag van vandaag moet nog geschreven worden .

Opgestaan weer geworsteld met alles in , uit, in uit de rugzak. Steeds weer als ik iets nodig heb tot de ontdekking komen dat het al ingepakt was. Maar dit gaat vast wel wennen. Na een ontbijtje van fruit en koffie met klontje roomboter ga ik op pad.

Als ik tien meter buiten ben komt de gastheer mij achterna, mijn wandelstokken vergeten. En ik hoef me geen zorgen te maken , maar een klein beetje regen vandaag . Das fijn😃.

Lekker lopen , weer 2,5 km terug, na tien minuten zachte regen , hup cape over mezelf en rugzak, mag de pret niet drukken. Onderweg , ja weer die weg waar ze je broek van je kont af rijden, komt er een hond kwispelend naar mij toe. Hij snuffelde en vindt mij erg leuk want besluit mee te lopen. Ik krijg echt een hart verzakking , dat wil je niet langs deze weg, komt er een vracht wagen aangeraasd, gaat de hond enorm te keer. Ik besluit een stukje terug te lopen en stuur de hond terug. Hij blijft staan , heel zielig en ba een paar minuten draait hij om en loopt naar huis. Naast de kerk is een openbaar toilet, ik besluit even te gaan, zoiets schoons nog nooit gezien! Openbaar en ik ben toch in Frankrijk ? Je zou er van de vloer kunnen eten. En dat plast heerlijk. Het is droog , cape laat ik uit. Ik kom een vriendelijke dame tegen? Die verteld mij dat ik bij de rotonde links af moet naar Saint Jean pied de port . Terwijl ik gisteren vanaf rechts kwam en ongeveer een kilometer daarvoor een pijl richting bod zag staan , ja de auto’s rijden linksaf, maar ik niet. Ik loop!
Dus ga terug naar het kunt waar gisteren de afslag was, id nog 18,5 km, stukje naar boven dan alsnog linksaf. Dan ineens vallen er enorme dikke druppels , hup de cape weer over mijn bult , armen erin, muts op. Een eindje verder zie ik det als ik bij de rotonde recht door was gegaan dat ik ook hier uit was gekomen, mag de pret niet drukken.
Ik loop lekker verder in de regen, zal vast wel weer droog worden . Mijn voeten blijven droog. Ik zie prachtige bomen, een mooie schil boom, koeien , schapen . Ik loop gestaag door en blijf geregeld even staan om om mij heen te kijken. Niet omdat ik buiten adem ben hoor, wat de Spanjaard zei, het is hier vlak . Ik zei dat ie dan toch echt eens naar Nederland moet komen. Dan kun je zien wat vlak is en dat dit dus echt een berg is, maar uiteraard stop ik niet omdat het vermoeiend is, maar voor het uitzicht . Het houdt maar niet op met regenen ,pijpen stelen! De mussen houden er van , ze zijn volop aan het genieten in de plassen, springen, kwetteren. Misschien is regen vogel een betere naam, als ik stil sta voel ik de druppels ook goed op mijn hoofd , dat voelt fijn en het geluid wat ze maken klinkt mooi,
Als ik kijk tijdens het wandelen zie ik hoe de druppels weer omhoog springen vanaf het wegdek , er bellen worden geblazen in de plassen en hoe er mooie kringen ontstaan door de zware druppels . Nog drie uur te lopen en de onderkant van mijn broek is behoorlijk nat. Buitenkant van mijn schoenen ook . Mijn handen verrimpeld. Ik kom een grote nieuwe hal tegen, leeg met een bank onder een afdak. Het moet zo zijn. Ik neem pauze en eet mijn zelf gemaakt lunch op, overnights oats, zoek maar even op als het je niets zegt 😉, al was het nog nooi zo lekker als nu . Ik blijf niet lang zitten want krijg het snel koud. De binnenkant van mijn regencape is met zo nat als de buitenkant , zweet en condens .
De super de luxe regen douche staat nog volop open, en dan baal ik even als een stekker. Er is een stroompje ontstaan langs mijn enkels mijn schoenen in. En al snel heb ik twee keer een binnenbad. Mijn voeten beginnen zich af te vragen of er zwemvliezen moeten gaan groeien. Ik sop in mijn schoenen , ik hoor het geluid elke stap weer. Maar ik kan er niets aan veranderen, heb nog twee uur te gaan en kan alleen maar hopen dat ik geen blaren krijg. Ik zet mijn zorg op zij en stap gestaag door. Nog steeds geen mens gezien in al die uren . Ik kijk naar de stroompjes die het wegdek aflopen en hun weg gaan, mis de lekkere geuren van gisteren, ze krijgen geen kans op op te stijgen naar mijn neus, de regen duwt ze weg. Een plotselinge zonnestraal laat mijn hart opwippen en geeft de bomen prachtige kleuren,
Net voor saint Jean , kom ik twee Franse dames tegen, die schrokken zich een hoedje van mij. Ze kwamen een stal uit lopen en daar was ineens iemand die iets tegen hen zei . Ik kom in een dorpje en eindelijk een kop koffie . Daarna weer verder nog even te gaan , het laatste stukje kom ik een Nederlandse man tegen en met hem loop ik het vestigingsplaatsje Saint Jean pied de port binnen. Wat voel ik mij trots en blij en ik besef ondanks alle regen heb ik genoten!

En..... ik ben zeer dankbaar dat ik geen blaren heb gekregen ! En ook geen zwemvliezen 😂
🙏❤️🤔

Ohhhh en ik kan nog zoveel meer vertellen als ik mijn fotos terug zie. Sorry voor evt foutjes , klein toetsenbord is niet zo handig, hopelijk kun je er door heen lezen.

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago