Deze week had ik vakantie van therapie. Dat was fijn , lekker veel gelopen .
Maandag in de ochtend dacht ik een splinter in mijn sok te hebben, maar ik kon niks vinden. Niet in mijn sok, niet in mijn schoen en ook niet in mijn voet. Ook volgende wandelingen met Ike voelde ik een pijnlijk geprik in mijn voet. Voor ik ging slapen eens beter gekeken . Een rode vlek, met een krasje? Groter 💡💡 aan, hè ligt daar een haartje😳? Nee niet op mijn voet, maar er was een haar van Ike onder mijn huid gekropen . Geen begin of eind te voelen , wel pijnlijk want mijn lijf was al druk bezig om dat “ vreemde voorwerp” te verwijderen. Floor blij, die mocht de haar er lekker uitpeuteren .

Dinsdag besloten zonder rugzak te lopen, 25 km, maar wel met de andere zooltjes in mijn schoen. Deze geven meer steun. Nu kon ik kijken hoe het loopt, zonder de druk van de rugzak. Mijn schoenen zijn goed ingelopen en de zooltjes zitten gelukkig goed .

Woensdag weer met rugzak, 27 km. Dacht ik ff , heel briljant , wel twee zakken rijst op de terug weg te kunnen halen. Twee keer twee kilo, uhhhh op mijn al volle rugzak. Ach ja al doende wordt men wijzer , mijn bekken vond dit niet leuk! Morgen rustiger aan .

Donderdag alleen de km gemaakt met Ike. Zijn er nog 18 😉 maar zonder rugzak, mijn bekken gaf geen last meer.
Vrijdag had ik een drukke dag, twee afspraken , dus ook weer alleen Ike uitlaat km. In de ochtend wel weer mijn rugzak op.

Ohhhh vandaag 😳, wat een storm zeg. Vandaag weer 27 km.
Vanmorgen kwam ik de “ St. Jacobsstraat” tegen en richting aanwijzers/ voeten. Geen idee waar ze naar toe wijzen . Lekker gelopen , thuis lekker geluncht . En vanmiddag met Ike op pad . De wind was echt heftig, hard werken om vooruit komen, 1,5 uur . Mooie luchten, het ene moment donker en dan doet de zon enorm haar best om door te komen. Onder bij de fietsdijk, ff mini pauze met een door Floor gebakken muffin. Ike denkt ook wat te krijgen 😂
Met een plotselinge regenbui denk ik toch mijn regencape aan te moeten doen . Die wilde vooral heel graag weg vliegen. Daarna voelde ik mezelf net een vlieger , teetje wat een geklapper lopen met dat ding . Op de fiets brug kreeg ik pijn in mijn bekken , door het proberen recht te blijven lopen in de wind, Ike blijft dicht naast mij lopen. Hij houdt sowieso niet van die brug, maar nu helemaal niet! Grote held 😃.
Aan de overkant maar snel de cape uitgetrokken. Ike nog lekker even met een andere hond gespeeld , maar toen het baasje dichter bij mij ging staan om even wat te kletsen, kwam hij er wel ff tussen staan . Niks lelijk doen hoor , maar wel ff laten zien hoe het zit. Terug ging het lopen een stuk makkelijker . Vanavond heerlijk mijn lievelingsgerecht gegeten , door Philip gemaakt.
En morgen gaan we naar de pelgrims mis in Roermond , daar krijg ik mijn eerste stempel in mijn pelgrimspaspoort.
Ik ben benieuwd 😃
Tis een heel verhaal geworden, wil graag uitvinden of dit werkt op mijn telefoon . Foto’s van vandaag erbij gedaan.
Fijn weekend nog en tot de volgende keer ❤️🍀

Geschreven door Nicolewandeltnaarsantiago