Vandaag was weer een prachtige dag. De zon was al vroeg op, de temperatuur al vanaf het opstaan
voldoende om in T-shirt de dag op te starten en in de middag warm, maar goed te doen om bij te
fietsen. Vandaag wel wat meer tegenwind af en toe. Doordat ik vergeten was mijn lippen te
behandelen met zonnebrand voelen ze nu wat droog en branderig.
Dat wisselende windje lag niet aan de wind, maar aan de route. Behalve dat de Maas slingerend door
Limburg stroom, hadden de mensen achter de LF Maasroute ook bedacht dat we door alle dorpjes
langs de Maas een rondje om de kerk moesten fietsen. Trouw als wij zijn, volgden we netjes de
bordjes, zonder de eigen navigatie te gebruiken. Hierdoor zie je niet goed aankomen waar je al deze
extra lusjes krijgt voorgeschoteld. Nu moet gezegd, dat er wel erg veel mooie sfeervolle en
karakteristieke kerkpleintjes en Maaskaden te vinden zijn. Al deze lusjes leveren wel veel extra kilometers
op. Eigenlijk hadden we gedacht vandaag Maastricht voorbij te komen, maar we hebben in de buurt
van Stein toch maar een camping gezocht. Op Google Maps zou de afstand tussen de camping van
vanmorgen en de camping van vanavond, op de fiets 61 km. kunnen zijn. Wij hebben er echter 93
km. van gemaakt. De beloning die je krijgt zijn veel mooie plaatsjes in Limburg.
Gisterenavond hebben we onze Belgische buurmand nog even uitgenodigd op de koffie. Zijn
brandertje was gesneuveld, dus hij kon geen water meer koken. Hij heet Didier en komt uit Lokeren.
Didier vertelde ons over een hele leuke mogelijkheid om onderweg te overnachten. Hij heeft al
regelmatig gebruik gemaakt van “Welcome to my Garden”. Dit is een club van mensen die hun tuin
beschikbaar stellen voor wandelaars en fietsers. Hiervan zijn er erg veel in België, maar ook wel in de
andere Europese landen. Wij kennen hier de “Vrienden op de fiets”. Dan kun je bij particulieren voor
een klein bedrag binnen overnachten en krijg je een ontbijt. Bij “Welcome to my Garden” kun je
gratis gebruik maken van de faciliteiten, zoals de tuin, maar vaak ook toilet, douche of water. Je moet
wel betalen voor het gebruik van de site, om connectie te maken met mensen die hun tuin
beschikbaar stellen. Verder kon Didier heel goed vertellen over zijn fietservaringen en was hij
tussendoor ook nog met zijn vrouw aan het bellen, over waar hij weer een nieuw brandertje kan
komen. De Outdoor winkels blijken niet erg dik gezaaid in Limburg.
Vanmiddag tijdens de lunch hebben aansluiting gevonden bij een ouder stel, tussen de 70 en 75, die
ook heel fietstochten maken. Ze gebruiken hiervoor geen elektrische fiets, maar een vrij gewone
hybride. Zij zweerde bij haar Koga en hij deed het al jaren met zijn tweedehands Batavus. Ze klaagden
wel een beetje over hun dunne bandjes. Op gravel wegen was dat toch wel lastig fietsen. Aangezien
ze nog een keer in Rwanda wilden gaan fietsen, dachten ze er wel over om nog een tweetal iets
degelijkere fietsen te kopen. We hebben ze toen maar meteen een Santos aanbevolen. Hoewel ze
ook al ervaring hebben opgedaan in Sri Lanka en Cuba met mooie tochten op hun fietsen.
Tijdens de lunch scheen ook de zon overmatig en doordat we op een dijk waren aangekomen, was dit
ook een ideale plek om de tent te drogen. Dat scheelt dan weer als we aankomen op de camping. Stel
dat er dan niet zoveel zon is en alleen maar schaduw.
Morgen op naar België. Hoewel de officiële route aan de oostkant van de Maas loopt, raadde Didier
en de camping eigenaar van vandaag ons aan voor de westelijk oever te nemen, omdat deze veel
mooier is. Deze adviezen nemen we van harte serieus, zodat het even geen bordjes meer volgen
wordt, maar rijden op de eigen navigatie.

Geschreven door John.fietstrond