Het was vandaag een heerlijke rustige start van de reis naar Rome. Het weer was voortreffelijk, met de hele dag zon en af en toe een wolkje. Prima temperatuur om te fietsen, zelfs wat warm toen ik op de camping arriveerde. Maar de wind maakte dat het een hele relaxte start is geweest. Bij de start was er geen wind. Het wat water in de Ringvaart en later in de IJssel was spiegelglad en de vlaggetjes van de zeilboten die afgemeerd lagen, hingen lusteloos langs de mast. Halverwege de ochtend kwam er een licht briesje, dat ik meestal in de rug had. Al met al schoot het dus lekker op vandaag. De route was ook geweldig, al zeg ik het zelf. Ik heb hem zelf gemaakt omdat de Reitsma Route naar Rome in Amsterdam start. Maar het ging me toch iets te ver om eerst naar het Centraal Station van Amsterdam te fietsen. Mijn eerste etappe was vooral een rivierenroute langs de Nederlandse Delta. Als in de eigen gemeente Zuidplas kwam ik bij Moordrecht langs de Hollandse IJssel te fietsen naar Gouda. Vanaf Haastrecht gaat het dan langs de Vlist. Wat een prachtig fietspad is dat, dat van Haastrecht naar de Vlist en Schoonhoven loopt. Nu kwam ik daar niet voor het eerst, maar ik vond het opnieuw fantastisch. Het begint al met een waterrijk gebied met veel vogels, waaronder de lepelaar, die heerlijk door het water aan het lepelen was met zijn snavel. Daarbij vind ik e Krimpenerwaard de mooiste polder om doorheen te fietsen. Het heeft prachtige boerderijen en landweggetjes met heel veel mooie knotwilgen. Bij Schoonhoven kom je dan bij de Lek. Zeker het lange stuk op de Lekdijk is het wel heel prettig dat het windje in de rug staat. Ik kwam dan in de Lopikerwaard. Daar was het vrij stil en weinig grotere plaatsen. Ik begon al een beetje te vrezen voor mijn koffie met appeltaart. Er was geen terrasje te bekennen. Tot ik in Lopikerkapel langs Cafe de De Rode Leeuw kwam. Daar was een gezellig terras in de tuin, waar de kippen onder je stoel door liepen. Ze waren zeer mak en het was niet moeilijk om een portretfoto van ze te maken.
Na de appeltaart ging het verder door de Betuwe en zo kwam ik bij de volgende rivier, de Waal. Dat is waar ik nu ook met mijn bakje koffie mijn verslagje zit te schrijven. Hier was nog wel een kleine tegenvaller bij aankomst. Na de camping was de Waaldijk hermetisch afgesloten. Ik moest boodschappen doen en dacht na het opzetten van mijn tentje maar een kilometer naar Oosterhout te hoeven fietsen. Dat zat er echter niet in. Ik moest eerst een stuk terugfietsen langs de dijk om via een binnenweg naar het dorp te komen. Dat betekende ongeveer 5km extra fietsen, heen en weer terug. Maar dat is het leuke van het trekkersleven. Je hebt niet veel aan je hoofd, dus hele kleine dingen kunnen al een tegenvaller zijn. Het trekkersleven is, zeker met dit weer, over het algemeen een zorgeloos bestaan. Ik hoop dat dit voorlopig zo zal blijven. Wat ook zo zal blijven, is dat ik nog langs veel rivieren zal fietsen de komende weken.

Geschreven door John.fietstrond