Vandaag is er al weer een einde gekomen aan onze rondrit langs de Maas en de Vennbahn. Het was
een prima laatste dag. Deze begon weer met een zeer uitgebreid ontbijt in het hotel. Een prima
buffet met alles er op en er aan. Dat betekent dat je voldoende brandstof kunt inslaan om een goede
ochtend op te fietsen.
De fietsrit startte een beetje met horten en stoten. We waren nog geen km. onderweg of we
bedachten dat we de kettingen nog moesten smeren na de regen van gisteren. Dus maar gestopt.
Intussen zag Ingrid en winkeltje om lunch spullen in te slaan. Dat bleek echter een Turkse winkel te
zijn. Hier hadden ze niet het brood wat wij graag eten tussen de middag. Dan maar weer verder. Weer
een kilometer verder kwamen we langs een Lidl. Nog maar een keer gestopt voor de ingrediënten
voor de lunch. En dan weer verder. Net buiten Leopoldsburg, dacht ik even slim te zijn en een klein
onzinnig ommetje over te slaan en gewoon rechtdoor te rijden. Hierdoor kwamen we echter aan de
verkeerde kant van een vaart terecht. Dat had ik niet goed gezien om de navigatie, omdat ik niet
voldoende had in gezoemd. Wel zagen we even later een bordje van de “Vlaanderenroute”. Deze zijn
we gaan volgen, maar al snel hadden we door dat we weer terug reden naar Leopoldsburg. Dat
waren dus onnodige kilometers, waar ik dacht een paar honderd meter te winnen. Niet erg slim dus.
Nu was het niet heel erg. We hadden vandaag besloten netjes de route bordjes te volgen en niet de
kortste route naar huis te nemen, zoals we gisteren in de middag even hadden overwogen. Het
zonnetje scheen en was heerlijk fietsweer. De omgeving is ook geweldig mooi. In Belgisch Limburg en
de Kempen in het bijzonder kun je erg mooie tochten maken. Zo gingen niet meteen naar het
noordwesten, maar eerst nog naar het noordoosten. Daardoor kwamen we door uitgestrekte bossen
en grote bloeiende heidevelden.
Aan het einde van het Kanaal van Beverloo, bij de Blauwe Kei, (Dat zegt waarschijnlijk niemand wat,
maar klinkt wel even goed gedocumenteerd) vonden we een gezellig koffie terras aan het water. Op
het terras werden we aangesproken door een stel dagjes fietsers, die ons met bepakking zag stoppen.
Dan is meestal de geijkte vraag “Waar kom je vandaan?” of “Waar gaat de reis naar toe?”. Dat was
ook dit keer het geval. Maar ze bleken oprecht geïnteresseerd. Zelf zijn ze ook ervaren toer- en
vakantiefietsers. Hij had Rome en Santiago al op zijn CV staan en kende volgens mij ook alle
fietspaden van België en Zuid Nederland. Hij wist precies waar je goed kon fietsen en waar het
allemaal wat minder was. Een deel van zijn ervaringen kenden wij inmiddels ook. Zoals dat het rond
Antwerpen allemaal veel minder leuk is, dat je heel goed kunt fietsen in Belgisch Limburg, maar ook
dat je een prachtige fietspad hebt rond Chaam. Zo verliep de koffie pauze heel snel en aangenaam.
Na de koffie hebben we nog een klein stukje de Vlaanderenroute gevolgd. Bij Hoge Mierde kwamen
voor het eerst Nederland weer binnen. Via Poppel hebben we nog een klein stukje België
meegenomen en zijn we naar Alphen gefietst. Terwijl we kerktoren van Alphen al in zicht hadden brak
er nog even een stevige bui los, zodat we in de laatste 3 km. toch nog de regencapes aan moesten. Hoewel het precies weer droog was toen we aan kwamen. Als ik vanmorgen nu wat slimmer had
genavigeerd, hadden we deze bui misschien net niet gehad en waren op tijd thuis geweest.
Al met al is het een hele mooie tocht geweest. Met uitzondering van het stukje voor, in en na Luik,
was het een fantastische route en echt een aanrader voor wie van fietsen door groene natuur houdt.
Wel af en toe een paar klimmetjes moeten trotseren, maar als je dat als een uitdaging ziet is dat
alleen maar leuk. Je krijgt daar prachtige vergezichten voor terug. De afstand is ook te overzien. Ingrid
heeft berekend dat we in totaal 1086 km. hebben afgelegd in 11 dagen fietsen en 1 rustdag.
Voor een volgende tocht hebben we weer nieuwe inspiratie opgedaan. We kunnen de plannen voor
Denemarken, Noorwegen en Zweden werkelijkheid laten worden. De suggestie van een tour langs
alle bier brouwende Abijen is ook een leuk thema om te volgen. Maar fietsen naar Santiago de
Compostelle, eventueel in delen is ook nog steeds een optie. Ik hoop dan ook dat dit niet het laatste
verhaal in John fietst rond is. Voor nu echter wel en ik wil iedereen die ons gevolgd heeft heel erg
bedanken voor de belangstelling en natuurlijk ook voor de reacties die we op onze belevenissen
hebben gehad. Tot de volgende editie.

Geschreven door John.fietstrond