Vanmorgen ben ik de dag begonnen met een boerenwijsheid. Dhr. Veurink vertelde mij dat er bij nieuwe maan, het weer vaak omslaat. Morgen is het nieuwe maan zij hij er bij, dus is het redelijk betrouwbaar dat het weer vanaf morgen beter wordt. Maar aangezien het vandaag nog volle maan moet worden, ben ik vertrokken in de regen en dat duurde de hele morgen door. Na de middag ging dat over in buien. Dit was ook wel voorspeld, maar dat maakte wel dat ik de hele dag heb getwijfeld of ik de goede keuze heb gemaakt. Voor vanavond had ik namelijk geen Vrienden op de fiets adres meer afgesproken, maar wilde ik weer naar een camping. Maar als je dan vanaf de start tot de finish met je regencape aan fietst, ben ik me steeds aan het afvragen of ik er wel wijs aan heb gedaan. Had ik toch niet nog 1 nachtje het zekere voor het onzekere moeten nemen? Zeker als je dan over in beekjes veranderde fietspaden moet rijden, met ellelange plassen. Ik vreesde weer voor mijn fiets vandaag, maar hij heeft zich keurig gedragen. Wel af en toe schurende schijfremmen van het vuil, maar dat verdween steeds weer na verloop van tijd. Nee, mijn Santos gedraagt zich als een kampioen vakantie fiets.
De route van vandaag was afwisselend, met bos, heide en landschappelijke blikken en niet al te lang. Het hoogtepunt van vandaag vond ik het plaatjes Ootmarsum. Dat was een heel gezellig stadje, met leuke terrasjes en straatjes. En het ligt niet zo ver van de camping waar ik vandaag ben aangekomen en morgen een rustdag neem. Dus je raad het al: morgen mooi weer en op naar een terrasje in Ootmarsum.
Bij mijn aankomst op de camping was meteen aan alle twijfel een einde gekomen. Niet dat het al helemaal droog was, maar ik werd allervriendelijkst ontvangen door de eigenaresse van de camping met een: "Ach, waar ben je aan begonnen?" en een bakje koffie. Ik zag er ook wel erg zielig uit denk ik in mijn regencape en daarover heen een fietshelm. Maar nog belangrijker was, dat ik met een tuinslang mijn fiets schoon mocht spuiten, zodat ik hem morgen weer een keer kan smeren. Hopelijk kan hij dan weer dagen mee zonder te piepen en te knarsen.
Omdat er nog wat buitjes op komst waren, heb ik rustig aan gedaan met opzetten van de tent en droog en schoon maken van de tassen. Hierdoor konden de tassen tenminste weer de tent in, zonder dat deze ook meteen een grote zandbak werd. Na het laatste buitje, lang leve de buienradar, had ik snel alles droog en in de tent en kon ik gaan douchen. Lekker om weer mijn eigen potje te koken in plaats van een maaltijd salade op een kamer bij een gastadres of zoeken naar een terras waar nog iets te eten te krijgen is. Nu zit ik heel relaxed naast mijn tentje dit stukje te schrijven met zelfs een schuchter zonnetje op mijn rug. Straks nog een bakje koffie zetten en mijn dag ik uiteindelijk helemaal geslaagd, ondanks de twijfel gedurende de tocht.

Geschreven door John.fietstrond