Voor vandaag moest ik een keuze maken, wat te gaan doen. In mijn oorspronkelijke plan stond dat ik in Epen een dag zou blijven staan om een deel van de Mergelroute te gaan fietsen en daarbij het drielanden punt mee te pikken. Dat laatste had ik natuurlijk gisteren al gedaan en daar hoefde ik niet nog eens naar toe. Maar ik zou natuurlijk nog een andere deel van deze route kunnen fietsen. Een andere optie was gewoon een rustdag te pakken en helemaal niet te veel te fietsen, na de hectiek van gisteren. Als laatste optie had ik ook nog de mogelijkheid om drie dagen te doen over het stuk naar Alphen in plaats van in twee dagen. Ik wil daar vrijdag aankomen. Dan komt Ingrid ook en kunnen we daar samen verder gaan voor het laatste deel van het rondje. Uiteindelijk heb ik besloten vandaag rustig aan te doen en van de tweedaagse afstand een driedaagse te maken. Ik zag me met deze 28 graden niet alle Limburgse heuvels gaan bedwingen, nadat ik gisteren een paar keer fors heb afgezien. Daar was ik wel even klaar mee. De hele dag op de camping blijven, waar bijna geen schaduw was, vond ik ook geen optie.
Aangezien ik gisteren pas laat arriveerde was de receptie al gesloten en kon ik vandaag pas naar 9.00 uur inschrijven en afrekenen. Ik had geen wekker gezet, ben rustig op gestaan, ontbeten en mijn spullen ingepakt. Dat verliep allemaal heel soepel en uiteindelijk vertrok ik twintig voor tien van de camping.
De eerste kilometers verliepen nog niet zo soepel, want het was weer flink klimmen en dalen. Ik kwam langs camping "De Grensheuvel" in Noorbeek. Een camping waar ik met onze vriendengroep in onze tienerjaren ook al eens was geweest, met fietsvakantie. Toen was ik 18 of 19 en kwam ik de helling naar deze camping niet op gefietst met bepakking zonder af te stappen. Nu ben ik 55 en kan ik dat nog steeds niet. Ik moest het laatste stukje naar de top naast de fiets lopen. De andere klimmetjes kwam ik allemaal wel boven, maar ook hierbij tikte ik weer regelmatig de grenzen van mijn kunnen aan.
Na de klimmetjes langs de zuidelijke grens met België, kwam ik onder Eijsden, net in België weer bij de Maas. Daarna ging het allemaal heel soepel. Met een zuidoosten wind gingen de kilometers soepel voorbij. Langs de Maas kwam ik Cathy weer tegen. Zij had net het Pieter pad afgerond en was nu op weg naar de camping in Geertruid, waar haar man met de camper zou staan. Hoe toevallig was dit, dat we elkaar nogmaals tegen kwamen? Konden we nog even kort bijpraten. Ik aan de ene kant van de weg en zij aan de andere.
Toen ik bij de Sint Pietersberg kwam, aan de kant van de Maas, waren de soepele kilometers weer even voorbij. Daar zat weer een heel stijl klimmetje over een smal paadje. Hier moest ik ook weer mijn meerdere in erkennen en was het weer lopen en duwen geblazen. Gelukkig was er boven op de St. Pieter wel Limburgse vlaai te krijgen. Dat maakte alles weer helemaal goed.
Aangesterkt met de vlaai, ging ik de bordjes van de Maasroute weer volgen. Hierdoor hoefde ik niet meer op mijn slecht leesbare scherm te kijken. De bordjes leidde me soepel door de stad en al snel was ik ten noorden van Maastricht. Nog steeds voor de wind en zonder tegenvallers regen de kilometers zich aan een. Om twee uur heb ik een schaduw plekje gezocht voor de lunch en bleek dat ik al 65 km had gereden. Dat betekende dat ik nog maar 40 km./ 2 uurtjes hoefde te rijden om toch nog de geplande afstand voor deze etappe helemaal af te leggen. Dat leek me wel een goede optie. Met dit warme weer is er geen betere plek dan op de fiets, met de wind langs je wangen. Uiteindelijk bleek Weert toch wat verder weg te liggen dan ik dacht. Ik ben uiteindelijk uitgekomen op een camping tussen Heythuysen en Leveroy. Zelfs om half 6 was het nog warm zat om de tent in de zon op te zetten. Ik was blij dat ik niet eerder was gestopt.
Dit warme weer betekent ook veel drinken. Op de dagen dat het regende en koud was dronk ik soms de hele dag nauwelijks en had ik aan een halve bidon en een kopje koffie voldoende. Vandaag had ik bij het ontbijt al 2 koppen thee op en in de loop van de dag 3 liter water, 1 bidon sportdrank en drie blikje koude cola.
Al met al was het een rustige dag, zonder gekke gebeurtenissen. Of het moeten de boodschappen zijn geweest bij de buurtsuper in Grathem. Dit winkeltje was een combinatie tussen een levensmiddelenwinkel, een kleine doe het zelf winkel en mini Blokker. Hierdoor was de eetkeuze wat beperkt.

Geschreven door John.fietstrond