Vandaag was weer een fantastische dag. Zoals zo vaak wordt de kwaliteit van een vakantiedag voor een groot deel bepaald door het weer. Vandaag was dit duidelijk ook het geval. Na gisteravond was ik voorbereid op een koude boottocht naar Vlieland. Gisteravond was het koud. Dat is normaal niet zo erg als je iets te doen hebt, maar ik was klaar. Op de boerderij camping stonden mensen met caravans en die zaten allemaal binnen. Rond de camping was vooral weiland, wat geen aanlokkelijke wandelroute was. Ik had alle interessante nieuwsberichten op internet wel zo'n beetje gelezen in de openbare recreatie ruimte. Deze ruimte is overdag vrij warm, maar als de zon 's avonds niet meer op het dak schijnt, koelt het ook daar flink af. Dus lag ik al om 21.00 uur in mijn slaapzak in mijn tentje, te bedenken dat het morgen op het water nog kouder zou kunnen worden.
Ondanks dat vanmorgen de zon vrolijk scheen tussen de stapelwolken door, had ik toch maar een extra windjack paraat gehouden voor op de boot. Ik had alle tijd voor het inpakken en kon rustig de tent laten drogen in het zonnetje. Daarna op naar de boot aan de steiger net buiten het dorp. Leuk om te zien dat er dan van alle kanten nog meer fietsers met bepakking aankomen. Ik denk al dagen dat ik de enige ben, omdat je niemand op de fiets met bepakking tegen komt. Eenmaal onderweg op de Waddenzee, wordt het alleen maar warmer. In plaats dat ik een extra jas moet aantrekken, kan ik de lange fietsbroek en fietstrui zelfs uittrekken dankzij de zon. Steeds meer mensen lopen rond in hun T-shirt. De overtocht van Texel naar Vlieland duur 1,5 uur, omdat de haven helemaal in Oost-Vlieland ligt en de boot niet de kortste route kan varen door de zandbanken. Daar ga je wel vlak langs, waar je meteen een grote groep zeehonden kunt spotten. Helaas zijn die met de telefoon niet zo goed in beeld te brengen. Op een gegeven moment gaat de boot langzamer varen en voel ik dat hij over het zand schuift. Als ik een zachte schok vol, denk ik echt dat we vastgelopen zijn. Maar ondanks wat zandwolken in het water naast de boot, kan "De Vriendschap" zijn weg vervolgen.
Aangekomen in Vlieland schijnt nog steeds de zon en kan geluncht worden in een heerlijk warm duinpannetje. Na de lunch heb ik Vlieland verkend met de fiets. Ik was nooit eerder op Vlieland geweest, maar wat opvalt is dat Vlieland alleen maar natuur is. Ik heb welgeteld 1 boerderij gezien (naast de camping) en enkele kleine weilandje met wat paarden er op. Verder is het veel duingebied en vooral aan de Waddenkust veel bos. Uiteraard is het enige dorp op het eiland wel weer leuk om te zien, met een hoofdstraat met mooie geveltje en bij de haven leuke terrasjes die uitkijken op de Waddenzee.
In het toilet gebouw kwam ik een vaste gast van de camping tegen. Hij was hier al voor de 27e keer. Daardoor voelde hij zich waarschijnlijk ook enigszins verantwoordelijk voor het wel en wee van de camping, want hij was aan het schoonmaken. Hij vond dat het stonk in de heren toilet ruimte. We kwamen aan de praat doordat hij mijn shirt van de Leiden marathon herkende. Een marathon die hij zelf ook gelopen heeft. Hij vertelde uitgebreid zijn verhaal. In 1983 had hij de halve marathon van Vlieland gewonnen. Hardlopen doet hij niet meer, nadat hij twee nieuwe heupen heeft gehad. Ik heb maar niet gezegd, wat ik voor werk doe, anders stond ik waarschijnlijk nog met hem te praten.
Inmiddels gaat de zon wat schuil achter de bomen en koelt het weer flink af. Maar nu is dat niet erg. Van de buurman heb ik al enkele leuke wandeltips gehad. Vanavond ben ik niet klaar en kan ik lekker gaan wandelen als ik bang ben dat ik het koud krijg. Maar ook als ik het niet koud krijg.

Geschreven door John.fietstrond