Vandaag is er toch nog een dag met regen voorspeld. Het zou zelfs vanmorgen al kunnen miezeren aan het Logo di Bolsano. Bij het opstaan was gelukkig alles nog droog, maar tegen mijn gewoonte in ben ik toch maar begonnen met de tent op te ruimen. De lucht zag er nog niet dreigend uit, maar ik heb geleerd het weer niet te onderschatten. Als het tijdens het ontbijt zou gaan regenen, stonden er nog voldoende verlaten voortenten die als onderdak konden dienen. Maar gelukkig bleef alles droog en brak nog flink de zon door. Gisterenavond heb ik overigens ook nog wel van de zonsondergang aan het meer kunnen genieten.
De eerste klus vandaag op de fiets was om weer de krater uit te fietsen. Het was leuk om gisteren aan het einde van de dag naar beneden te scheren, maar nu moest ik er ook weer uit. Dat betekende meteen vanuit de start een flinke klim. Daarna ging het redelijk op en af en kwam ik vooral door hele leuke stadjes. De eerste was Montefiascone, aan het einde van de eerste klim. Daar kon ik meteen water inslaan. Ik was zonder water vertrokken, omdat het water op de camping niet te drinken was. Vlak voor Montefiascone, had ik nog wel weer even een mooi uitzicht op het meer onder me.
Halverwege de tweede klim kwam ik door Vitorchiano. Hier werd het wel weer even tijd voor een barretje. Deze keer met koffie, cola en een lekker broodje.
Aan de lucht verschenen intussen steeds grotere stapelwolken en vlak voor Vignanello moest ik even schuilen voor een flink hoosbui. Dat was onder een oude overdekte waterbassian. Vlak achter dit bassain ontdekte ik een koekenpan helemaal gevuld met kattenvoer, wat nog onaangeroerd was en daarnaast een heksenbezem. Dit deed wel erg sprookjesachtig aan. Intussen stopten er ook nog een man op een brommer om te schuilen en die had kennelijk wat bekenden. Eerst kwam er van de ene kant iemand met de auto die stopte en leek ook wel te willen schuilen en even later stopte er vanaf de andere kant nog een man in een auto voor een praatje. Toen het weer droog was bleef er nog een man achter en die vroeg ik maar eens of hij wist wat het voer en de bezem betekende. Als ik het goed begreep was het voor zwerfkatten. Doordat deze man bleef hangen, vond ik het een beetje lullig om er een foto van te maken. Na de stortbui trok het weer open en kon ik verder. Na Vignanello ging het bijna allemaal bergafwaarts naar Civita Castellana. Intussen was het lunchtijd en ik wilde even naar een supermarkt om koud yoghurtdrankje bij de boterham te scoren. Op het bankje in het winkelcentrum kreeg ik een appje van de dame van het appartement dat ik gisteren had gereserveerd. Gisteren had ik gevraagd of ik ook eerder dan 16.00 uur kon inchecken. In het appje stond dat ze nu in het appartement was en hoe laat ik dacht er te kunnen zijn. Het appartement bleek maar 4 minuten vanaf het winkelcentrum te zijn. Ik kon daardoor meteen komen. Daar aangekomen bleek er geen schuur of garage voor de fiets te zijn, maar ik kon hem wel in het appartement zelf zetten. Hij moest dan wel een trapje van 7 treden omhoog. Ik had mijn tassen nog niet van mijn fiets gehaald toen er weer grote druppels vielen. Net nadat ik alles binnen had, brak er een weer een stevige onweerbui los. Susy, de dame van het appartement, moest uiteindelijk rennen om bij haar auto te komen. Wat een luxe had ik nu. Een heel huis voor mijzelf, een bed, een keuken, badkamer en een wasmachine. Van die laatste heb ik meteen maar gebruik gemaakt. Mijn fiets- en avondkleren, heb ik er maar meteen in gegooid. Zelf ben ik lekker onder de douche gestapt en net toen ik dacht het stadje maar eens te gaan bekijken en boodschappen te doen, brak er weer een onweersbui los. Wat een geluk om juist vandaag in een appartement te moeten zitten, bij gebrek aan een camping.
Het oude centrum, waar ook het appartement zich bevindt, is een stadje op een heuvel binnen de muren van de stad. Hier ook weer smalle straatjes. Het is wel vooral oud en niet zo mooi. Misschien door de flinke buien, maar de terrasjes zagen er nu ook niet zo aanlokkelijk uit. Voor het eten heb ik weer eens gewoon aardappelen, vlees en groente gehaald. Dat moet hier toch wel lukken in een gewone keuken. Het een super cordon blue geworden, met witlof en aardappelen, bestrooid met parmezaanse kaas. Dit lukt niet op mijn camping pitjes en pannetjes. Vanavond nog even lekker niks doen en dan morgen de laatste dag van de route.

Geschreven door John.fietstrond