Wat heb ik vanmorgen gezellig ontbeten, samen met mw. Moes. Ze had zich helemaal uitgesloofd en allemaal lekkers op tafel gezet. Mw. Moes vertelde dat ze oude rommel aan het opruimen was en nu een gedicht tegen was gekomen, dat ze al meer dan 50 jaar niet meer had gezien. Ze wist niet dat ze het nog had. Dat gedicht had haar vader geschreven, toen ze als jongedame het ouderlijk huis verliet en was 6 kantjes groot, geschreven in een heel klein gelijkmatig handschrift. Teveel om voor te dragen, maar ze heeft wel enkele stukjes aan mij voorgelezen. Ik dacht even dat ze er bij zou gaan huilen. Het was heel mooi zoals ze hier over vertelde. Ze ging vandaag naar de verjaardag van een van haar kinderen en dan zou ze het meenemen. De kinderen kenden dit gedicht ook nog niet.
Na afscheid genomen te hebben van Mw. Moes, zat ik om half negen op de fiets, de zon scheen en de wind in de rug naar de boot. Het plan voor vandaag is een dagje Schiermonnikoog. Ik heb nog geprobeerd een overnachting te regelen, maar alle Vrienden op de Fiets adressen op Schier waren al bezet. Dat betekent aan het einde van de middag, om half vijf, weer terug naar het vaste land. Achteraf ben ik daar ook wel blij mee, want voordat de eerste boot weer terug ging had ik het eiland al rond gefietst. Nu was ik ook nog van plan om stukjes te wandelen, dus dat hoefde nou ook weer niet. Maar om half vier was ik toch wel klaar en weer terug bij de boot. Ik begin het al aardig te leren, slow travelling. Maar als het zo koud is, valt dat niet mee. Je moet in beweging blijven om het niet koud te krijgen. Dan lukt het maar slecht om ergens lang te zitten om van het terras te genieten, (de appeltaart was trouwens matig vandaag), naar de zee te kijken of de vogels te observeren. Ik heb nog wel een strandwandeling gemaakt. Daar waren vooral veel kinderen aan het blowkarten. Erg leuk om te zien, de kinderen op een 3-wiel kar met een zeil op een hard strand. Opvallend was dat ik geen meeuw heb gezien bij het strand. Aan de waddenkant was er wel veel te zien en heb ik weer enkele nieuwe vogels leren kennen, zoals de bontbekplevier en de bonte strandloper.
Mijn gastvrouw voor vandaag, had gisteren verteld, dat ze pas vanaf 20.00 uur thuis zou zijn. Dat betekende dat ik weer slow kon doen, nadat ik van de boot af kwam in Lauwersoog. Ik had besloten om van de gelegenheid gebruik te maken om maar eens uit eten te gaan. Van Mw. Moes had ik al begrepen dat er vooral veel vis te verkrijgen was in Lauwersoog. Ze had ook verteld, dat dit een van de thuishavens was van de Urker Vissersvloot, sinds het IJsselmeer is afgesloten. Nooit geweten.
Ik kwam al snel een visrestaurant tegen, waar een groot terras was. Nu bleek visrestaurant wel een erg groot woord. Het bleek meer een fastfood voor vis uit de frituur te zijn met patat. Maar goed, voor een keertje is dat ook niet zo erg en ik kan toch zeggen dat ik een keer uit eten ben geweest.
Na nog een beetje tijdrekken, er scheen gelukkig een flauw zonnetje, ben ik weer op de fiets gestapt. Ik heb er eerst wel een minuut of 20 over gedaan om weer warm te worden. Gelukkig bleek de rit naar Leens een stukje langer dan ik had gedacht en kwam ik tegen achten aan bij Carolien en Jos. Ze waren al thuis en hadden me ook gebeld dat ze eerder waren, maar dat had ik fietsende niet meegekregen. Ik werd zeer hartelijk ontvangen met een kopje koffie en een heerlijke kaneelkoek. Het bleek dat mijn gastheer en -vrouw ook fervente fietsers zijn. Jos had ook al een fietstocht naar Rome gemaakt in zijn eentje, toen hij net met pensioen was. Dat is inmiddels wel bijna 20 jaar geleden. Ook hij had stukjes geschreven. Maar dat ging nog op papier en kwam niet op internet. Hij heeft het later nog wel in de computer gezet, vertelde hij. Beide hebben ook al verschillende lange fietsroutes door Nederland gefietst en doen dit nog steeds. Al met al werd dit een zeer onderhoudend gesprek en ging ik pas laat douchen. Vandaar dat de trouwe volgers zich misschien al af hebben gevraagd, waar het stukje van vandaag blijft.

Geschreven door John.fietstrond