Bij een reis als deze speelt het weer natuurlijk een belangrijke rol. Ik was vertrokken met het idee, dat het droog was en dat het voorlopig ook droog zou blijven, met in Nederland maandag kans op een onweersbui. Maar verder geen probleem. Dus achteloos als ik ben, kijk ik niet meer naar de berichten. Onweer is meestal iets voor de avond, dus dat is van later zorg. Ik was dan ook opgestaan met een lekker zonnetje en de enige vraag is dan: staat het zonnetje ook meteen op de tent, zodat deze nog even kan drogen van de condens. De zon zat nog achter de bomen, maar niet getreurd, alles was vrij droog. Terwijl ik aan het ontbijt zat werd het wel iets bewolkt, maar een kniesoor die daar op let. Na het ontbijt de tent afgebroken en wat schets mijn verbazing hij is helemaal droog. Alleen de onderkant van het grondzeil moest nog even drogen. Maar wat schetst mijn verbazing, terwijl ik de tent aan het oprollen ben? Ik zie een nat druppeltje en dan nog een en nog een. Dan dringt het tot mij door dat het regent. Snel de tent verder oprollen, die redt het nog wel, maar alle andere spullen staan nog op de picknick tafel uitgestald. Snel alles in de tassen en voordat het hard gaat regenen is het meeste wel in de tassen, beschermd tegen de regen. Alleen het grondzeil regent helemaal nat. Helaas. Uiteindelijk viel er een stevig buitje, maar daarna werd het weer droog en ging de zon schijnen. Ik kon op pad, nadat ik Marcel en Marga nog even gedag heb gezegd en afscheid genomen van Ed en Anja.
Na eerst nog enkele bekende weggetjes door NP De Meinweg, kwam ik bij de grens met Duitsland. Zoals Hans Reitsma beschrijft, deze passeer je bijna ongemerkt. Nu gaat het voor mijn gevoel pas echt beginnen, het ontdekken van nieuwe wegen en het ongewisse van Duitsland tegemoet. Na ongeveer 45 minuten, ontmoette ik mijn gezelschap voor vandaag. Lange stukken gingen we zij aan zij, soms gingen we even uit elkaar, maar toch kwamen we elkaar steeds weer tegen. Mijn maat vandaag heet de Ruhr, een heel rustig stromend riviertje dat zich door het land slingert. Bijna niets herinnert zich nog aan vorig voorjaar toen het een alles verslindend monster was. Alleen hangt er af en toe nog een stuk vuil aan een overhangende tak. Maar met alle droogte werd dit deel van de route wel stof happen. Het overgrote deel van het fietspad, was gravelpas en daar heeft het buitje van vanmorgen geen invloed opgehad. De ochtend verliep zo zonnig en droog. Ik was door Hans Reitsma al voorbereid op weinig voorzieningen onderweg, dus had zelf maar koffie meegenomen, met de laatste koek die ik van Ingrid had meegekregen. Daarmee was mijn koekbakje leeg. Dat was maar goed ook. Een uurtje na de koffie kwam ik langs een gigantisch aardbeien veld waar de inhoud van een hele touringcar aan het plukken was. Alleen de chauffeur had een makkie en zat naast zijn bus. Ik kon het niet laten om het koekbakje nu maar even met was aardbeien te vullen. Heerlijke grote en zoete aardbeien. Bij zo’n tocht is het ook een beetje overleven en daar hoort het pikken van een paar aardbeien ook bij.
Intussen zag ik steeds meer donkere wolken en besloot ik de buienradar maar eens te raadplegen. Ja hoor, links en rechts flinke onweersbuien. Op een gegeven moment zag ik op een lange rechte weg zelfs een prachtige lichtflits. Maar hoe het kwam weet ik niet, ik heb geen enkele bui gehad. Ondanks dat ik de laatste twee uur op natte wegen met flinke plassen heb gefietst. Nu ben ik op de camping en de gastvrouw begon ook meteen over de regen, dat er vandaag zoveel gevallen was. Ik was eigenlijk meer benieuwd of er nog meer werd verwacht. Toen maar even de buitenradar geraadpleegd. Nou, er kwam zeker nog meer. Ik had nog 40 minuten voordat het ging regenen. Wat te doen. Het grondzeil was nog kletsnat. Deze heb ik proberen te laten drogen en ben een kwartier voordat het ging regenen de tent op gaan zetten. Toen alle tassen erin gedaan en was hier precies op tijd mee klaar. Daarna ging het flink regenen. Dat maakt dat het verslag van vandaag vroeg klaar is. Er is op de camping een soort gemeenschapsruimte, met een koelkast, gevuld met koude biertjes. Daar zit ik nu dit stukje te schrijven, met een biertje, wachtende tot het droog is. Als het droog is, kan ik het eten gaan klaarmaken en douchen. Na deze bui gaat het als het goed is niet meer regenen. Al met al heb ik vandaag heel snel geleerd om het weer niet te onderschatten en de buienradar serieus te nemen, ook al wordt er nog voor weken droogte voorspeld.

Geschreven door John.fietstrond