Na een lange nacht, gisteravond al vroeg in de zak met de regen, vanmorgen wakker geworden toen het even droog was. Kon ik toch even naar toilet. Maar daarna regende het alweer. Bij de volgende droge periode echt opgestaan en in de tent ontbeten. Ik zag het niet zitten om water te koken, alles was nat en het kon elk moment weer gaan regenen. De spullen heb ik nog droog in kunnen pakken en op de fiets gedaan. Maar net toen ik de tent een beetje wilde schoonvegen begon het weer te regenen. Deze ging dus zeiknat mee. Eenmaal op de fiets was ik weer snel bij mijn vriend, de Adige. Hij wilde alleen niet zo veel van mij hebben. Hij liet me vele kilometers over aan zijn neef, een saaie betonnen bak van een kanaal. Op een gegeven gegeven moment stuurde hij me zelfs helemaal weg en moest ik nog een forse klim van 10% op, waar ik niet meer op had gerekend. Ik zag de bergen om me heen alleen maar kleiner worden. Uiteindelijk werd het in de loop van de ochtend merendeels droog. Met overwegend voor de wind schoot het verder flink op en ik was in het begin van de middag in Verona. Daar was het nog even spannend of ik wel bij de camping kon komen, omdat veel wegen waren afgesloten vanwege de tijdrit van de Giro. Maar een behulpzame stuart wees met de weg en liet me onder het afzetlint door oversteken, waardoor ik aan de goede kan van het parkoers uitkwam. Aangezien de camping iets buiten de route lag, moest ik zelf op mijn OSM de weg bepalen en dat dacht ik aardig gedaan te hebben. In het boekje stond wel dat het laatste stuk naar de camping een stevige klim is en dat klopte ook met mijn ervaring, maar toen ik dacht bij de camping te zijn, stond ik voor een gesloten hek. Moest ik weer naar beneden en via een andere weg omhoog zien te komen. Dat hek bleek achteraf de achteruitgang van de camping te zijn, waar je met een pasje makkelijk naar de stad kunt lopen.
Eenmaal op de camping snel geprobeerd de tent te drogen maar dat viel niet mee. Hiervoor heb je bij voorkeur zon en wind nodig. Mijn campingplek bleek binnen de muren van een kasteel te zijn en overdekt met druivenranken. Het is echt een heel bijzondere camping. Het heeft allemaal kruipdoor en sluipdoor paadjes en terrasjes. Ik kon mijn plek eerst niet vinden, omdat deze achter een hek met een smal poortje zat. Toen ik daar naar keek, kon ik met niet voorstellen dat ik daar moest zijn, maar dat moest ik dus wel. Het is echt heel knus en idyllisch. Naast mij bleek een Nederlands echtpaar te staan, dat sinds enkele weken met pensioen was en nu de Rome reis in omgekeerde richting fietsen. Met hen kon ik de ervaringen van de overnachtingsplekken uitwisselen. Hierdoor weet ik nu dat er enkele campings op de route niet meer open zijn, maar heb ik wel een heel goed alternatief in de vorm van een agriturismo gehad bij Ferrarra. Aan de andere kan staat Rik uit Den Haag. Hij reist rond en wisselt het fietsen af met stukken met de trein. Hij heeft geen vast doel, maar wel een aantal bestemmingen. Rik wil weg graag een praatje maken, maar kijkt je eigenlijk niet zo goed aan als je met hem praat. Dat maakt het best wel lastig.
Ik had dus iets meer geduld nodig om mijn tent te laten drogen. Maar toen alles geregeld was en ik lekker had gedoucht had, ben ik naar de stad gewandeld om de renners van de Giro te bewonderen. Wat gaat dat hard bij zo’n tijdrit. Het was erg leuk om de sfeer van deze finish van een grote ronde eens te zien. Hoewel ik moet zeggen dat ik de sfeer nog best een beetje mat vond. Het stond niet rijen dik en je kon heel makkelijk langs het parkoers richting de finish lopen. Nadat de laatste voorbij was gekomen, dacht ik helemaal naar de finish te gaan om de huldiging te kunnen zien, maar dat viel dan weer tegen. De huldiging was in de Arena en daar kwam je niet zo makkelijk in dacht ik. Dus heb ik de huldiging op de schermen gezien. Na afloop nog even boodschappen gedaan en weer terug naar de camping, waar ik weer rustig heb kunnen koken, zonder bang te hoeven zijn dat het elk moment kan gaan regenen. Voorlopig wordt dat niet meer voorspeld en kan ik morgen rustig nog eens de stad gaan bekijken als het stof van de Giro is opgetrokken.

Geschreven door John.fietstrond