Daar is hij dan de eerste dag met een kort ritje. Dan ben je met lunchtijd al op de volgende camping, ondanks dat ik pas na 9 uur van de camping af kon. De camping waar ik afgelopen nacht stond, was niet bepaald de meest leuke camping. De naam, Sperrfechter Freizeitpark, deed mijn eigenlijk vermoeden dat het een grote vakantiefabriek zou zijn, met alle luxe van dien. Dat viel dus aardig tegen, alleen de prijs was luxe, 20 euro voor een nacht, veruit de duurste camping tot nog toe. Dan had je wel wifi, maar daarvoor kreeg je een persoonlijke code. Deze bleek ik 1x te kunnen gebruiken. Toen ik het ook voor mijn tablet wilde gebruiken kreeg ik de melding dat deze al bezet was. Nadat ik de wifi van de telefoon had uitgezet, werkte het nog steeds niet en daarna ook niet meer op mijn telefoon. Daar betaalde je dan 2,50 voor. Dat zat wel in de 20 euro, maar was er niet bij verteld. Hendrik, mijn Duitse buurman, had ook 20 euro betaald en had geen wifi-code gehad. Verder was de camping voorzien van redelijk gedateerde caravans, met veelal bouwvallen van voortenten of soort serres. De camping was hermetisch afgesloten. Je kon de camping alleen verlaten met een elektronische sleutel, als je tussendoor weg wilde en weer terug kwam. Na 9 uur kon je pas vertrekken op de vertrekdag. Dan werd de poort voor je open gedaan. Als klap op de vuurpijl, moet het afval worden weggegooid in een container die alleen open ging na het inwerpen van 50 cent. Dat ging me toch echt te ver. Ik heb het maar in een gewone vuilnisbak gedaan bij het toilet gebouw.
Gisterenavond heb ik nog wel een tijde gezellig met Hendrik koffie gedronken, terwijl hij nog zijn eten aan het bereiden was, tot wel toch nog overvallen werden door de regen. Hendrik was net klaar met het behalen van zijn leraren certificaten voor het lesgeven in Engels en geschiedenis. Nu nam hij nog even de tijd voor deze fietsreis, zodat hij in het nieuwe schooljaar met een nieuwe baan kon starten.
Na het verlaten van de camping had mijn maat voor de dag al snel gevonden, de Kocher. Deze was wel wat wispelturig. Het ene moment fietste je aan zijn linker zijde, dan weer rechts. Ik ben vandaag heel vaak deze rivier overgestoken. Dat maakte het wel weer afwisselend. Onderweg enkele leuke stadjes gezien en even kort gestopt voor een plaatje, zoals Neuenstadt am Kocher en Forchtenerg. Wederom was het weer zeer warm vandaag, maar op de fiets is het dan best goed uit te houden. De kunst is alleen wel om voldoende te drinken. Zelfs op dit korte ritje moet ik dan onderweg stoppen om mijn bidon nog eens opnieuw te laten vullen. Onderweg kwam ik nog een vakantie fietser uit Duitsland tegen, die rondje aan het keren was op de weg. Daarom stopte ik, om te vragen of er iets aan de hand was. Maar hij wilde alleen maar een foto maken. Hij was op weg om een ronde langs de Kocher en de Jagst te fietsen. Toen ik vertelde dat ik naar Rome ging, begon hij smakelijk te lachen. Maar op het moment dat ik er bij vertelde dat hij nog veel meer vooral Nederlanders met deze bestemming tegen zou komen, werd hij toch wel weer stil. Maar het was wel een grappig reactie. Bij aankomst op de camping waren ze wat minder verbaasd. Daar was meteen de eerste vraag of ik ook naar Rome ging. Er waren er dit jaar al ongeveer 60 geweest, bijna elke dag wel minimaal 1. Deze camping in Braunsbach, is een stuk meer gastvrij dan de camping van afgelopen nacht. Gelukkig was ik er net voor 13.00 uur, want daarna sloot de receptie tot 15.00 en dat had ik mij nog niet kunnen aanmelden zeker niet dat heerlijke biertje bij lunch kunnen scoren. Nu had ik ook de tijd om de Verslfietskleren te wassen en nog goed te laten drogen, zodat ik morgen weer fris op pad kan. Maar dat werd nog wel even spannend. Het nadeel van dat hele warme weer is, dat er ook onweersbuien kunnen ontstaan. Aan het einde van de middag nam de bewolking toe en ja hoor. Net toen ik het eten ging maken ging het regenen. Snel de was naar binnen gehaald, ook al was nog niet alles helemaal droog. Gelukkig dreef het meeste langs. Hoewel het gerommel niet van de lucht was, bleef de regen hier beperkt tot een paar lichte buitjes, waarbij het koken in de regen nog gewoon door kon gaan. Als laatste heb ik vandaag mijn fiets een beetje van het stof kunnen ontdoen. Ik was nog niet zelf op het idee gekomen en ik had de tuinslang ook niet gezien. Maar terwijl ik met de afwas bezig was, zag ik dat iemand anders zijn Santos afspoelde. Ik heb zijn voorbeeld maar gevolgd en hem bedankt voor het goede voorbeeld. Hij was met zijn vrouw net aangekomen en doet dit elke dag als hij de kans krijgt. Je moet je kansen ook wel willen zien, want mij was dit nog niet gelukt. Ik zal er de komende weken beter op gaan letten.

Geschreven door John.fietstrond