Ouzoud bezochten wij voor de watervallen. En zo dachten er veel meer mensen over. In de buurt van de watervallen weer allemaal souvenirs tentjes en versierde boten om dichter bij de waterval te komen. Je kreeg amper de gelegenheid om een mooie foto te maken. Wij wilden verder de kloof in lopen, maar schijnbaar liepen wij tegen de stroom in en we konden er amper langs. Maar zodra we het toeristengedeelte achter ons hadden gelaten was het een oase van rust. Bij een kleinere waterval zaten we in ons eentje een boterhammetje te eten. Het was af en toe wel uitkijken, want het pad was hier en daar wel moeilijk, maar we hebben genoten. En onderweg kwamen we ook de eerste apen tegen, nog voor het gebied waar de pinda's werden verkocht en de andere apen zaten te wachten om gevoerd te worden. De volgende dag zijn we de bron van de watervallen gaan zoeken. We liepen eerst door een olijfgaard tot aan de rivier. Jammer genoeg had een stukje verderop de rivier het pad ingenomen, dus we moesten naar boven klauteren. We kwamen echt op een stuk waar verder geen auto's meer konden komen, een gebied waar nog wel mensen woonden en werkten. Hier waren gelukkig ook weinig toeristen. Ook hier hebben we bij het riviertje onze boterham weer gegeten. Zo een met de natuur ben ik op mijn best.
We zaten te twijfelen wat onze volgende bestemming zou worden. Er was een camperplek bij een Agate Farm, waar lovend over werd gesproken, maar het was een behoorlijk stuk rijden. Niet qua kilometers, maar omdat het "witte" weggetjes waren,dus lang onderweg. We besloten het toch maar te doen. Onderweg zaten we nog al eens te zuchten, of het een verstandige keus was geweest. Maar toen we aankwamen waren alle twijfels weg. Wat een mooi terrein heeft deze beheerder hier van gemaakt. We zagen eerst niemand, maar al gauw werden we opgehaald om thee te komen drinken in de tuin van de eigenaar. Hier zaten nog een aantal Nederlanders., en we kregen al gelijk veel verhalen te horen. Ze hadden vandaag een workshop gehad voor het slijpen van agaatstenen. Je kon ook met de eigenaar de bergen in om stenen te zoeken. Hier maakten we gelijk een afspraak voor om het de volgende dag te doen. "s Avonds kwamen de kinderen van onze buren ons vragen of we ook zin hadden om marshmallows in het vuur te steken. Het werd een gezellig avondje met de andere mensen van de camping. De volgende dag moest de eigenaar eerst zijn vrouw van het vliegveld halen en we hadden afgesproken voor de middag, samen met een Belgisch echtpaar. Het regende in de ochtend ook wat, dus het was even de vraag of het wel door zou gaan. Gelukkig stapten we rond half drie in de auto naar de berg waar veel bergkristallen te vinden zijn. Wij kregen te horen waar we op moesten letten en ieder had een hamer in de handen om eventueel stenen los te slaan. We hebben prachtige exemplaren gevonden en zwaar beladen zijn we weer terug gegaan naar de camping. Het was gewoon moeilijk om afscheid te nemen van dit plekje waar we zo hartelijk ontvangen zijn. We reden eerst langs Oum-Er-Rbia waar diverse zoet- en zoutwaterbronnen zijn waarvan het water uitspat in een kolkende rivier. Daarna zijn we doorgereden naar Azrou. De camping die we uitgezocht hadden was vol, op een paar kleine plekjes in de schaduw na, en hier hadden we geen zin in. We zijn doorgereden naar de volgende camping in een kersenboomgaard. Deze omgeving is een van de koudste plekken in Marokko en dat voelden we al zodra de zon weg was. We konden de kachel goed gebruiken. "s Avonds lazen we dat er code oranje was voorspeld voor de volgende dag voor 10 tot 15 cm sneeuw. Hier hadden we geen zin in, ook omdat de kachel dan hard moet werken en we zuinig moeten doen met ons gas. Er is namelijk geen lpg in Marokko te krijgen en we doen het nog steeds met onze voorraad uit Spanje. De volgende dag dus vroeg op pad. We wilden toch eerst nog richting Ifrane. Het gebied heeft veel bossen met ceders, waar apen zich goed bij voelen. We hadden een mooie route door het bos, en we zagen inderdaad een groep apen op een veldje lopen. Ze zijn echter net als de Marokkanen, ze willen niet op de foto en draaien je hun rug toe, behalve de apen die bij de toeristenplekken zijn. Die zijn het gewend. Ifrane zelf vonden we niet bijzonder, maar even door rijdend kwamen we bij een mooi, maar helaas ook wat vervallen park. We kwamen bij een stuk waar voorheen een waterval is geweest. Wat een mooi stuk natuur. Daarna zijn we doorgereden naar Meknès. Er was een bewaakte camperplaats vlak bij het centrum. De bewaker wees ons een plekje aan. Het terrein werd helemaal volgestouwd. Sommige mensen hadden de sleutels in de auto laten zitten, zodat de bewaker hem even kon verplaatsen als er mensen uit wilden. Gelukkig was het 's nachts wel rustig. We zijn eerst naar de medina gelopen, waar een hele grote markt was. Je kijkt je ogen uit. Er zijn mensen die er echt kunstwerkjes van hun uitstalling maken. Wij hebben hier onze voorraad ook weer aangevuld. Terug naar de camper eerst wat gedronken en toen naar het mausoleum van Moulay Ismaïl. Je gaat onder heel wat poortjes door in dit complex, voor je uiteindelijk bij het graf komt. Er was veel belangstelling, dus best wel lastig om mooie foto's te maken. Daarna hebben we nog rondgewandeld om te kijken waar we de volgende dag brood konden kopen, maar dat hebben we in de buurt van de camper niet gevonden. Dus de volgende dag eerst een supermarkt opzoeken, en dan gelijk maar weer wat boodschappen doen voor we konden ontbijten. Onze volgende bestemming was maar een half uur rijden. Het was een mooie camping bij Moulay Idriss. We hebben een deeltaxi genomen naar het stadje, die ons bij de markt afzette. Het is een wit stadje gebouwd tegen een rots. Bij het graf van Idriss I werden wij opgewacht door een man die zei dat wij niet verder mochten, dit was alleen voor moslims. Hij kon ons wel laten zien waar we alles wel goed konden zien. Hij leidde ons door de medina (wat dit keer geen markt bevatte). langs vele smalle straatjes omhoog naar een uitkijkpunt boven de stad. Hij liet ons een aantal dingen zien die wij zelf anders echt niet hadden gevonden. Zelfs een plek waar wij even door een gaas een kijkje konden nemen in het complex waar het graf lag. Opvallend in de straatjes was ook de groene kleur aan de wanden. Het gaf het wel een fleurig uiterlijk. Na een uur trappen op en af in een behoorlijk tempo, hadden wij alles wel gezien en namen een taxi terug. We waren net op tijd weer in de camper toen de bui losbarstte. Gelukkig konden we later in de middag nog een poosje buiten zitten.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa