Nadat we de Stekenjokk verlaten hadden zijn we op ons gemak verder gereden en hoopten dat we nog wat rendieren zagen. Helaas waren we naar ons idee veel te snel van de hoogvlakte af en daalden we langs de rivier naar beneden. Onderweg zagen we nog wel een albino rendier. Helaas was de foto niet goed genoeg om hier te tonen. Onze volgende bestemming was Fatmomakke, een samidorp aan de rivier, wat alleen nog gebruikt wordt tijdens de midzomerfeesten en in de herfst. Het dorp kun je alleen maar lopend via een brug bereiken. Rond de kerk staan diverse originele samihutten midden in de natuur. De aparte gebedsruimte was indrukwekkend, en had een een vuurplaats in het gangpad. Ook was er een klein museumpje met onder andere een wiegje in de vorm van een bootje. Bij dit dorp was ook een natuurcamping die al gesloten was, maar je kon je camper er wel neerzetten en zelf geld in een trommeltje stoppen. Dit hebben we maar gedaan, want het was een erg mooie plek aan het water. De volgende dag reden we eerst langs de Trappstegsforarna, een brede waterval die stapsgewijs naar beneden ging. Eerst waren we van plan hier te overnachten, maar het was nog voor de lunch en er was daar verder weinig te beginnen, zodat we besloten na de lunch door te rijden naar Vilhelmina. Daar zijn we eerst langs het toeristen bureau gereden, waar een enthousiaste vrouw onze verschillende dingen over Vilhelmina vertelde en ook over dingen waar we verder op onze reis zeker langs moesten gaan. Het was voor ons eigenlijk wel fijn om weer eens in een stadje rond te lopen, na de vele natuur die we de afgelopen tien dagen hadden gezien. Vilhelmina is een kerkstad met een wijk met houten huizen van tweehonderd jaar oud.
De volgende bestemming was Lycksele, een stad die volgens onze reisgids ook wel Lapp Stockholm wordt genoemd. Wij konden echter totaal niet ontdekken waarom dit zo was, wij vonden het weinig inspirerend en waren na een uurtje al weer vertrokken. Onderweg naar Arvidsjaur hebben we overnacht op een erg leuke Rastplats, waar langs een rondlopende wezalm aanbieden, die haar man gevangen had , maar voor hun zelf te groot. De volgende dag zijn wij doorgereden naar Glommerstrask, waar we midden in het bos bij een meertje de plek voor ons zelf hadden. Heel raar, want alle voorzieningen waren aanwezig. We hebben lekker een kampvuur gemaakt bij de stookplaats en hebben heerlijk zitten lezen.
De volgende bestemming was Arvidsjaur. Hier is een soort openluchtmuseum, de oorspronkelijke Samikerkstad, met op een relatief klein terrein 30 huizen en 50 voorraadschuren. Hier spraken we een van de eigenaren van een samihut en ze vroegen of we belangstelling hadden om hun woning te bekijken. We hebben een lang gesprek met ze gehad en we konden hun veel vragen stellen over de sami's. De hutten zijn hier anders gebouwd dan in Fatmomakke, Dit komt omdat hier andere beschikbare materialen zijn, zoals dikkere bomen. Het was opvallend dat in dit dorpje de kerk ontbrak. Die stond elders in het dorp, De kerk is hun opgedrongen door de Zweedse overheid en ze moesten hun eigen religie en taal laten vallen. Nu worden in het dorpje weer wel hun eigen rituelen op hoogtijdagen gevierd, sommige mensen nog in traditionele klederdracht. Ze vertelden dat dit net vorig weekend had plaatsgevonden, dus jammer genoeg waren we net een week te laat. Wij vonden het een erg leuk gesprek en zij vroegen ons ook of er ook zulke Nederlandse tradities zijn. We hebben ze nog even foto's van Staphorster klederdracht laten zien. Hierna zijn we nog even langs de kerk gelopen, deze was helaas gesloten, waardoor we alleen de buitenkant konden fotograferen.
Na de lunch zijn we verder gereden naar Vidsel, waar we een plekje hadden midden in het bos, op de over hoog boven een wildkolkende rivier. Vandaar zijn we door het bos naar de waterval Storforsen gelopen. Deze was gedeeltelijk verplaatst, waardoor we eerst tientallen meters over rotsplaten moesten lopen om bij de waterval te komen. Op deze rotsplaten waren diverse vuurplaatsen gemaakt, waar mensen gezamenlijk eten aan het klaarmaken waar. Het zag er heel gezellig uit in deze ruige natuur.
Omdat de kachelventilator van onze camper stuk is, wilden we naar een garage in Lulea, die ons waarschijnlijk wel kon helpen. Zij hadden het onderdeel niet op voorraad, maar wilden het wel voor ons bestellen. Dit duurt ongeveer 4 dagen. Zij hadden alleen de eerste drie weken geen tijd om het er voor ons in te zetten. Jaap is van plan om dan zelf een poging te wagen, dus ik ben benieuwd. Nadat we bij de garage weg zijn gereden gingen we naar Gammelstad, het voormalige Lulea. Gammelstad is een voormalig eiland, gebouwd als kerkdorp. Doordat de grond in Zweden ieder jaar een centimeter stijgt, dus iedere eeuw een meter, was het nodig om de haven te verplaatsen naar het huidige Lulea, wat 400 jaar geleden is gebeurd. De kerk in Gammelstad (het oude Lulea) staat in het midden en alle straten komen hierop uit. Het heeft allemaal rode houten huizen, met witte kozijnen. Het is jammer dat de straten zijn geasfalteerd, dat haalt de sfeer er een beetje uit. Het stadje is nog volop in gebruik. In de kerk kwamen we in gesprek met een inwoonster van de stad. Een mooi verhaal wat zij vertelde is dat het kruis wat midden in de kerk hangt alleen op midzomeravond, 's avonds rond een uur of tien acht minuten lang door het zonlicht wordt beschenen in een verder redelijk duistere kerk. Ze zei dat iedere keer dat ze dit ziet ze opnieuw kippenvel krijgt. Nadat we het dorp hadden bekeken hebben we nog even gewandeld rond het dorp. Je ziet wel dat de omgeving vrij moerassig is. We hebben met de camper overnacht in het dorp.
Vandaag zijn we naar Lulea gereden, waar we aan de haven een plekje hadden. Hier konden we weer een aantal wassen draaien en hebben vanmiddag even door het centrum van de stad gelopen. Verder hebben we het rustig aan gedaan. We zullen hier nog een paar dagen in deze omgeving blijven, totdat we bericht van de garage krijgen dat het onderdeel binnen is. Ondertussen kunnen we nog een keer gas tanken in Pitea, voor we onze tocht naar het noorden voortzetten.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa