Vanuit ons mooie plekje bij Porjus zijn we doorgereden naar Gallivare. Vlak voor deze plaats kun je de berg Dundret oprijden. Je komt al snel boven de boomgrens en de berg was bekleed met prachtig rode kleuren, met hier en daar wat sneeuw er tussen in. Vanuit onze parkeerplek konden we nog een wandeling naar de top maken. De wolken om ons heen waren behoorlijk dreigend, hoewel wij nog in de zon liepen. We hebben het gelukkig helemaal drooggehouden en genoten van deze prachtige berg. Na de lunch zijn we Gallivare ingereden. Het is een niet erg bijzonder mijnwerkersstadje, met een heel leuk kunstgebouw in het centrum. Nadat we hier boodschappen hadden gedaan zijn we de mijnberg opgereden. Hier was nog een reconstructie van een mijnstadje (Kakstan) uit de tijd dat de mijnbouw in opbloei kwam rond 1888. Daarna hebben we onderweg een slaapplekje gevonden in het bos.
De volgende morgen zijn we naar Jukkasjarvi gereden, waar we een ijshotel hebben bezocht. De gasten moeten voor 10.00 uur de kamer hebben verlaten en kunnen pas na 18.00 uur terecht. In de tussenliggende tijd kunnen toeristen de kamers vol met kunst bewonderen. Ze waren op dat moment bezig om drie kamers opnieuw op te bouwen. Ze krijgen hier per kamer twee weken de tijd voor. Als toerist krijg je een isolerende cape om voor je naar binnen gaat. Ik moet er zelf niet aan denken om in zo'n koude kamer te moeten slapen, maar ik vond het wel prachtig. Gasten voor de nacht krijgen hierbij speciale kleren mee om warm te kunnen blijven. Het is hier constant vijf graden onder nul. Er is wel een toilet in een verwarmde ruimte, maar voor de badkamer moet je naar een ander gebouw. Je kunt er wel 's avonds een drankje drinken bij een barretje, allemaal van ijs, inclusief de barkrukken en stoelen.
Na deze koude bezichtiging hebben we nog een oud kerkje uit 1600 in Jukkasjarvi bekeken, met wel heel bijzondere schilderingen. In het orgel is een drum ingebouwd, die in vroegere tijden gebruikt werd door de Sjamanen. Deze werden op een gegeven moment door de priesters verboden en er zijn dus heel veel vernietigd.
De volgende dag zijn we doorgereden naar Kiruna. De ijzerertsmijnen, een van de grootste van de wereld heeft de stad veel welvaart opgeleverd. Echter alle ondergrondse gangen vormen nu een bedreiging van instorting. De hele stad moet nu in 20 jaar tijd worden afgebroken en vier kilometer verderop weer opgebouwd. Hier zijn ze nu volop mee bezig. Het beroemde stadhuis was te duur om te verplaatsen. Ze hebben alleen de ijzeren toren meegenomen en er staat nu al een nieuw gebouw, midden in een bouwput. Een vrouw in een winkel vertelde ons dat volgend jaar alle winkels verplaatst gaan worden. En de beroemde kerk, die de status heeft van mooiste kerk van Zweden in 2025. Wij ervaarden nu al diverse afgesloten wegen en hele stukken met hekken er omheen waar gebouwd wordt. Je zal er maar wonen, ik moet er niet aan denken. De kerk is gebouwd in de vorm van een goahti (Lapse hut). De 12 beelden rondom verbeelden 12 emoties, en niet de apostelen, vertelde de dominee ons. Binnen oogt de kerk vrij donker door de donkere balkconstructies, ondanks de vele ramen bovenin. Een overweldigende ruimte, niet perse waar ik me prettig in zou voelen.
De volgende dag hadden we nogal moeite om de stad uit te komen, door de slecht aangegeven omleidingen, maar toen we eenmaal op de goede weg zaten hebben we genoten van deze prachtige route richting Abisko. De bergen hebben al sneeuw op de toppen, terwijl de bomen nog volop in de herfstkleuren zijn. Er was volop zon en de meren waar we langs reden kleurden daarom ook blauw op. Genieten hoor, In Abisko hebben we de beroemde kloof opgezocht, het meest bezochte gedeelte in deze regio. Het Abisko park is echt een genot voor mensen die langeafstandswandelingen willen maken van berghut naar berghut. We hebben de foto's bekeken, maar dit is voor ons een tandje te hoog. We hebben buiten Abisko een prachtig plekje gevonden om te overnachten. Absiko staat ook bekend om het Aurora Sky Centrum. Hier is heel vaak het Noorderlicht te zien. Aangezien het de hele dag lekker zonnig was, hoopten wij geluk te hebben. Je moet namelijk wel een heldere nacht hebben. Helaas kwam er gelijk met de zonsondergang een wolkenpartij aan zetten, waardoor we dat geluk niet hadden.
Vanochtend hebben we wat klusjes in de camper gedaan en nog genoten van ons prachtige uitzicht. Na de lunch zijn we vertrokken richting Noorwegen. De grens kwamen we probleemloos over, maar na een kwartier rijden hadden we alsnog een controlepost, met een testcentrum. Wij mochten gelukkig doorrijden, geen problemen. We zijn doorgereden tot bij een waterval bij Bardufoss. Hier was ook een verlaten camping bij en hebben hier onze camper maar neergezet om te overnachten.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa