We zijn nog een dagje in Bonan gebleven om een handwasje te doen. We hadden hier water en mooi weer, dus ideaal. In de middag hebben we een stuk van de Kustleden gelopen. Het werd een kortere heen en weer, want plotseling was er een dondersklap en zwarte wolken. Toen liep het niet rustig meer. Gelukkig is het bij die ene donderslag gebleven.
De volgende dag weer verder op pad. We gingen niet langs de E4 rijden, maar kozen voor de kustroute Jungfruvägen. Dit viel ons erg tegen, omdat we heel weinig kust zagen. Je moest echt van de weg af, om een havenplaatsje te bekijken en we reden nog grotendeels door het bos. Omdat we drinkwater nodig hadden. kozen we voor de eerste keer voor een betaalde camperplek, waar we achteraf spijt van hadden. Je stond hier met ongeveer 40 campers hutje mutje en er was in de omgeving amper wat te doen. Dus de volgende dag gelijk door. We gingen een rondrit maken over het schiereiland Hornslandet. Bij de eerste stop voelde en rook het echt als een eiland. Ik had hier graag een paar dagen gebleven, maar er was maar een luxe camping en die vroegen de hoofdprijs. We besloten er dus maar een lange dag door te brengen en dan door te rijden naar een plek van het eiland af. Na een wandeling bij een kustdorpje in het zuiden reden wij door op zoek naar de stranden met Klapperstenfäll, of te wel klapperstenen. Dit zijn stranden waarop keien liggen die door de golven voortdurend in beweging werden gebracht, waardoor ze zijn afgerond en op maat gesorteerd. Deze zijn nu met korstmossen begroeid. Omdat het land hier in de loop van de eeuwen is gestegen vind je ze ook meer landinwaarts. Je kunt hier echt nauwelijks overheen lopen. Aan het schiereiland zat met een brug verbonden nog een klein eilandje, waar je alleen met een looppad bij de traditionele huisjes kon komen. Aan het eind van dit pad lag nog een labyrinth uit de bronzen tijd.
Na deze lange dag vonden we een mooi plekje aan een zwemmeertje bij Stocka. Hier zijn we twee nachten gebleven. De Kustleden (lange afstandswandelpad) liep ook hier vlakbij. We hebben een ronde gelopen van 16 kilometer. Tijdens het eerste stuk in het bos vonden we een huisje aan een meer, waar je kan overnachten, met buiten een picknick plek en barbeque. Hier vlakbij stond nog een houten toilethuisje. Heel idyllisch. Is trouwens heel typerend voor Zweden, deze plekken, die iedereen mag gebruiken.
De volgende bestemming was Galström. Een stadje bij een haven. Hier voelde het heel goed om te staan. We hebben het die dag maar rustig aan gedaan en hebben genoten van de plek en de directe omgeving. We zijn langs een oude ijzerfabriek gelopen daar in de buurt. Voor de volgende dag hadden we een fietsroute uitgezet, maar omdat het de hele nacht had geregend en 's morgens ook nog hebben we die maar overgeslagen. We zijn naar Sundsvall gereden, een stad met vele mooie stenen huizen. In 1888 heeft in dit toen al rijke stadje een inferno plaatsgevonden, waardoor 90% van de bevolking dakloos werd. Ze hebben toen een prachtige stenen stad opgebouwd met rijk versierde huizen. Dit deel heet nu Stenstaden. We zijn even een hotel ingelopen met een monumentale trap uit 1890. Aan de haven staat nog een gebouw waar ze vier pakhuizen met elkaar hebben verbonden door passages met ramen. Het doet nu dienst als cultureel centrum (Kultur Magasinet) met een stadsbibliotheek en een museum. Helaas lekte volgens ons het dak wel wat want bovenop de kasten van de bibliotheek zagen wij stukken plastic liggen. Toen wij weer terug kwamen bij de camper begon het weer te regenen. Het voelde zo triest dat wij besloten een rondrit te maken over het nabijgelegen eiland Alnon, met een leuk traditioneel vissersdorpje. Het werd toen wel wat laat en hebben onderweg op een parkeerplaats eerst maar wat eten gekookt en daarna zijn we doorgereden naar Harnosand. De volgende morgen hebben we bij de kust van Harnosand een wandeling gemaakt op zoek naar grotten. Onze klauterkunsten werden wel op de proef gesteld. Over een wandeling van 6.5 kilometer hebben we 3,5 uur gedaan. Ik ben drie keer uitgegleden en een keer in een gat gestapt. Gelukkig goed afgelopen. De wandeling was schitterend. En trots op ons dat we dit nog kunnen.
Het werd inmiddels tijd om een wasmachine te zoeken, want onze kast werd behoorlijk leeg. We kozen voor een camping vlakbij Nordringa. Dit was een camping naar ons hart. We stonden pal bij het water, met vreselijk veel ruimte om ons heen en toch een leuk contact met andere camperaars. 's avonds zaten we met een paar andere campinggasten rond het kampvuur. Het was beregezellig, iedereen bracht wat mee. We zijn na twee dagen met een goed gevoel en een schone was weer verder gereden.
Het beroemde natuurpark Skuleskogen was aan de beurt. We hadden hier een wandeling van ongeveer 10 kilometer, waar we zo'n vijf uur over gedaan hebben. Het was weer flink klauteren. Het hoogtepunt was het stuk door een kloof. We waren kapot na het eind van de wandeling. Eerst hadden we nog gepland om vandaag ook nog een wandeling te maken door hetzelfde park, maar we waren nog zo moe, dat we besloten een eindje verder te rijden naar Sjalevads, waar we bij een picknickplaats konden staan. Vlakbij was er een outlet van Fjallraven en hier konden we mooi onze wandelschoenen vervangen. Dit is de laatste dag aan de kust, morgen trekken we het binnenland in, maar daarover dus de volgende keer.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa