Onze eerst volgende bestemming werd Liberec. We hadden gehoord dat daar een paar dagen terug het erg hard had gewaaid en veel regen gevallen. met omgevallen bomen en ingestorte daken. Toch maar die kant op. Het was inderdaad te zien dat er veel om was gegaan. Ze waren nog volop bezig alles op te ruimen. We streken neer op een stadscamping aan de rand van de stad. Van hieruit konden we per fiets over prima fietspaden naar het centrum komen. Het eerst opvallende hier was het prachtige raadhuis op het plein. Dit is een kleine kopie van het raadhuis in Wenen. Eerst zijn we rond gaan wandelen. Er staan nog drie vakwerkhuizen uit de 17e eeuw in een heel smal steegje. We zijn de toeristoffice ingelopen om te vragen of we nog een rondleiding door het stadhuis konden krijgen en we hadden geluk dat er over twintig minuten de laatste van de dag was. De gids sprak gelukkig goed Engels en vertaalde alles voor ons. We kregen een stuk geschiedenis van de stad te horen. In de tweede wereldoorlog was Liberec de hoofdstad van Sudetenland. Ooit heeft Hitler hier een toespraak gehouden. Na de oorlog werd het de hoofdstad van Noord-Bohemen. Tevens wist hij te vermelden dat de ceremoniezaal waar wij in stonden het decor van diverse films is geweest. We zagen verder een prachtig trappenhuis en de twee kamers waar een bruidspaar voor de ceremonie werd opgevangen, een van de bruid en een voor de bruidegom. Het was een leuke middag. De volgende dag weer op de fiets gestapt om de rest van Liberec te bekijken. We begonnen met een rondje lopen om het stuwmeer wat maar tien minuten lopen van het centrum ligt. Daarna zijn we langs het mooie huis van de familie Liebieg gefietst. Deze familie heeft veel betekend voor de industrialisatie van de stad. Een eind verderop stond nog een bijzonder woonwijkje vlakbij de fabrieken van Liebieg waar de medewerkers in die tijd woonden, inclusief scholen, winkel en pub. Daarna zijn we terug gefietst naar het centrum, en vonden daar nog een hele aparte bushalte gemaakt door een kunstenaar. Na een heerlijke lunch zijn we via een omweg weer terug gefietst naar de camping.
De volgende dag zijn we de bergen in gereden. We zijn neergestreken op een camping in Harrachov, een wintersportplaats. We zijn daar op zoek gegaan naar de beroemde waterval Mumlov, en we hadden geluk dat er in ieder geval nog voldoende water stroomde om hem goed te kunnen bekijken. We merkten wel dat het boven in de bergen een stuk kouder was. 's Avonds hebben we voor het eerst de kachel weer aan gezet en een extra dekbed op ons bed.
We misten toch wel de warmte, dus we gingen de volgende dag een route rijden door Cesky Raj. Onze eerste stop was bij het Kostkasteel. Ook hier weer via een gids het kasteel bekeken. In de Engelse handleiding stond dat we binnen geen foto's mochten maken, maar omdat ons groepje maar uit 4 personen bestond, mocht het wel. Ook gaf de gids ons tussendoor wat uitleg in het Engels en konden we vragen stellen. Al met al een leuke onderbreking. We zijn door gereden naar Prachov, naar een mooie camping aan een meer. Wat ons als eerste opviel waren de bijzondere "tuinkabouters" bij onze buren. Bij Prachov is een grote rotsstad, dus het werd weer een wandeling met veel trappen en door nauwe kloven wurmen. Maar met prachtige uitzichten weer. Er waren hier diverse bergbeklimmers bezig, een mooi gezicht, je moet het maar durven. Brrr. Toen we weer terug wilden naar de camping had Jaap per ongeluk genavigeerd naar een verkeerd meer, dus uiteindelijk moesten we 5 kilometer terug lopen. We kwamen doodmoe aan en besloten om zondag maar een rustdag te houden. Lekker wat lezen, puzzelen enzovoort en Jaap kon de Formule 1 wedstrijd volgen.
Op maandag zijn we verder gereden op onze rondrit door Cesky Raj. De eerste bestemming was een imposant kasteel bij Trosky, gebouwd op twee aangrenzende rotsen. Helaas is die op maandag gesloten, dus alleen foto's van de buitenkant. Toen door naar het Hruba Skala kasteel, waar vandaan je alweer een wandeling kunt maken door een 'rotsstad'. Deze was minder mooi dan die bij Prachov. We kwamen wel langs een herdenkingspunt voor omgekomen bergbeklimmers. Ook hadden we een mooi uitzicht op het kasteel.
Daarna wilden wij doorrijden naar Horice. Echter wij kwamen er al snel achter dat de doorgaande weg hier naar toe een tolweg was, hoewel wij dat niet gevonden hadden op internet. Aangezien onze camper in verband met zijn gewicht niet met een normaal tolvignet toe kan en wij een speciaal kastje hiervoor moesten hebben, konden wij deze weg niet gebruiken. Het was ons niet duidelijk waar wij zo'n kastje moesten halen en andere toeristen hadden gezegd dat als je op de navigatie vermijd tolwegen aanvinkt het geen enkel probleem is. Maar in dit geval wel. Wij hebben eindeloos over slechte weggetjes moeten rijden om deze weg te vermijden. Hier waren we toch niet erg blij mee, omdat onze navigatie deze weg niet als tolweg zag. Is dus schijnbaar pas nieuw. Toen we dus eindelijk op onze plek van bestemming waren aangekomen besloten we hier maar een dagje te blijven en heb ik dus nu de tijd om te schrijven.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa