Vanaf ons mooie plekje bovenop de klif vertrokken wij om het meest westelijke puntje van Frankrijk te bekijken. Als eerste tussenstop gingen we naar Pointe du Van. Hier gingen we een stuk rondwandelen en konden de vuurtoren van Pointe du Raz al zien liggen. Dit zou onze volgende stop zijn, maar daar moesten we door een slagboom en ineens €8,- betalen voor een parkeerplekje. Pointe du Raz is aardig commercieel geworden. Hier komen ladingen bussen met toeristen naar toe, omdat dit het verste punt is. Wij schrokken van de tarieven en de drukte en zijn omgedraaid. Hier hadden we geen zin in. Dus even onze plannen bijstellen. De volgende bestemming zou Guilvinec zijn, waar je aan het eind van de middag de vissersvloot ziet binnenvaren. Wij hadden dus nog behoorlijk wat uurtjes voor ons, dus wij deden het langzaam aan. Onderweg zijn we nog langs een mooie kerk geweest, die helaas pas in juni opengaat. Wij zijn toen een stuk verderop maar een wandeling langs het strand gaan maken. Dat doe je aan de noordkust niet zoveel, want de strandjes zijn maar klein, dus weer een ander perspectief. Ook kwamen we nog een prachtige kerk ruïne tegen bij Languidon. Daarna door gereden naar de camperplaats in Guilvinec en naar de haven gewandeld. Het was dringen bij de haven om een mooi plekje te krijgen om de vissersboten binnen te zien varen. We waren net op tijd, want toen wij de eerste foto's hadden gemaakt kwamen er hele groepen aan en kon je amper nog wat zien. Wij dus maar weer snel maken dat wij wegkwamen.
Concarneau was de bestemming voor de volgende dag. Dit is ook een vissersstadje, maar tevens een vestingstad. Het oude gedeelte staat op een eilandje, waar je aan de ene kant met wandelbrug onder de poort door kunt en aan de andere kant van het eiland eventueel met een pont verder kunt. Het hele eiland is ommuurd en je kunt lopend over de muur al een goede indruk krijgen van het oude gedeelte. De straatjes zijn gevuld met toeristenwinkeltjes en restaurantjes. Het ziet er wel gezellig uit. Nadat we dit bekeken hadden lopen we nog een stuk door langs het water, waar je nog wat aardige strandjes ziet en verder nog enkele rotspartijen in het water. Na drie uren lopen zijn we weer teruggekeerd naar de camper. De camperplaats was erg vol. De campers stonden maar een meter van elkaar af. Je kon niet fatsoenlijk buiten zitten en dat vonden we erg zonde met het mooie weer. Ik op zoek naar een alternatief en vond iets buiten Concarneau een plek 100 meter van een strandje af. Dat gaf weer wat lucht. Op dit strandje was een hele groep drieteens strandlopertjes. prachtig om te zien hoe die kleine vogels zich zo snel kunnen verplaatsen. Voor Jaap ook erg leuk om te fotograferen.
Mijn wens was om nog een keer op het schiereiland Quiberon te kijken. Wij zijn hier ruim dertig jaar geleden al eens geweest en in mijn herinnering was dit prachtig. Dit schiereiland heeft een mooie camperplaats met alle voorzieningen in de duinen. Toen wij het schiereiland opreden viel het in eerste instantie wel wat tegen. Het was een en al bebouwing. Gelukkig was de camperplaats wel mooi gelegen. We gingen 's middags wandelend langs de kust naar het meest zuidelijke plaatsje wat ook Quiberon heet. Het heeft wel een gezellige boulevard. We hebben de wandeling wel wat ingekort want het was erg warm om te lopen. De volgende dag zijn we op de fiets gestapt om nog wat meer te zien. Onze Nederlandse buren hadden vertelt dat er een aardige tuin was, die volledig door vrijwilligers werd onderhouden. Die hebben we gevonden en hij was inderdaad prachtig. Van een van die vrijwilligers kregen we nog een folder mee over wat er in de omgeving nog meer te zien was. We hebben een prachtige fietstocht langs de kust gemaakt. Bij de meest zuidelijke landtong zijn we afgestapt en hebben een wandeling door dit prachtig stukje natuur gemaakt. Al met al dus een geslaagde fietstocht. Ik had nog wel een dag langer willen blijven, maar Jaap zag hier erg tegenop. We waren behoorlijk verbrand in de zon, en in de schaduw was het te koud, omdat er nogal veel wind stond. We hebben toen besloten om maar langzaam huiswaarts te keren. We wilden langs de kust van Normandië gaan, maar we schrokken van de grote drukte op de wegen. Het Pinksterweekend was aangebroken en vele mensen waren in verband met het warme weer onderweg naar de kust. We besloten toen om naar Avranches te rijden. Dit stadje ligt op een berg en je hebt uitzicht op de Mont Saint Michel. Allereerst hebben we een mooie donjon beklommen zodat je alles goed kan overzien. Daarna hebben we nog twee kerken bekeken en zijn toen een tuin in gegaan die naast de camperplaats lag. Hier wordt overal veel reclame voor gemaakt, maar die viel ons wat tegen. Je kon zien dat ze veel last van droogte hebben gehad, er was weinig kleur en veel verdorde planten. De kunstmatige waterpartij lag ook helemaal droog. Wel stonden er nog een paar hele grote indrukwekkende platanen, die al heel wat jaartjes meegaan. Voor eerste Pinksterdag hadden wij een plekje uitgezocht langs de Seine in de buurt van le Havre. We pakten echter een verkeerde weggedeelte waarop we bij de tolbrug uitkwamen en niet meer konden omkeren. Dus maar een ander plekje zoeken. We vonden er wel een vlakbij, maar daar had je buiten het mooie uitzicht verder niets. En het was er erg stoffig. Jaap vond toen nog een bestemming bij een oude Abbey, waar je mooi kon wandelen en/of fietsen. De Abbey uit de 12e eeuw heeft diverse bestemmingen gehad. Het is in het verleden ook nog in gebruik geweest als kasteel. Nu worden er alleen nog evenementen georganiseerd. We hebben er heerlijk gewandeld en het was een erg rustige plek om te overnachten.
We waren bang dat het vandaag ook nog erg druk aan de Normandische kust was dus zijn we doorgereden naar le Hourdel. Hier zijn we een paar jaar terug ook geweest om de grote groep zeehonden te bewonderen die vlak voor de kust op een zandbank lagen. We hadden toen een camperplek waar je alleen maar even het duin over hoefde om de zeehondjes weer te zien. Die plek was nu een betaalde parkeerplaats geworden, waar je met de camper niet op kunt in verband met een hoogtebalk. Er was nu een andere plek beschikbaar gesteld bij le Maison de Somme. Hier was gelukkig nog plaats voor ons. Wij de fietsen gepakt en kijken of de zeehondjes er nog waren. Het was laag water en er was niets te bekennen. Wij besloten om maar een rondrit te gaan fietsen in deze mooie omgeving en vanavond terug te komen. De wind was inmiddels behoorlijk aangetrokken en helaas, met hoog water ook geen zeehond te bekennen. Toen hebben we nog maar even bij de vogelkijkhut vlak bij onze camper de mooie vogels bewonderd,
Morgen rijden we weer naar huis en zit onze prachtige reis er weer op. Wat is Bretagne mooi, vooral de noordkant. Wij houden echt van deze ruige kusten. En we hebben hele stukken van het smokkelaarspad gelopen. Volgens mijn stappenteller hebben we afgelopen vier weken 315 kilometer gelopen. En daar gingen we voor.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa