We starten de zondag met het bezoek aan het huis van Dali. Dit ging door middel van een gids die haar verhaal zowel in het Catalaans, het Frans en in het Engels deed. Het was een verhelderend verhaal. Vanuit het huis had je overal een prachtig uitzicht op het water. Bij een van de ramen had hij dusdanig een spiegel gezet dat hij vanuit zijn bed altijd de zonsopkomst kon zien. Hij is daar begonnen in een klein vissershuisje, de ruimte waar de beer in staat en geleidelijk heeft hij de aangebouwde huisjes erbij gekocht en verbouwd tot wat het nu is. Hij ontving er veel vrienden, maar er is maar een slaapkamer, dus geen plaats voor logés. Hij was erg op zijn privacy gesteld. In zijn studio had hij een katrolsysteem ontworpen, waardoor hij altijd zittend kon schilderen. Voor het bovenste gedeelte zakte het doek in een sleuf in de vloer. Ook was er een ovalen kamer, waar als je precies in het midden stond het geluid door de wanden werd versterkt.(de foto hiervan is samengesteld uit twee opnames) Buiten had hij een prachtige olijfboomgaard , een mooie ommuurde patio en een zwembad met allerlei kunstwerken er om heen. Wij vonden het erg leuk om daar rond te lopen.
Na de middag hadden wij nog een wandeling naar de vuurtoren gepland, maar uiteindelijk was deze te lang om voor donker weer terug te zijn, dus op een gegeven moment zijn we maar omgekeerd. De natuur was daar prachtig.
We hadden gelezen dat de Golf de Roses ook de moeite waard was, dus daar gingen we langs rijden naar onze volgende bestemming. We reden door de plaats l'Ëscala wat wij vreselijk vonden, een verlaten vakantiedorp vol eentonigheid. We zijn doorgereden naar Santa Christina d'Aro, waar een leuke camperplaats was. 's Middags op de fiets naar Sant Feliu de Guixols. Jaap had wel een route uitgezet, maar 6 kilometer. Maar hij had verzuimd naar de hoogteprofielen te kijken. Dat werd dus een heel stuk lopen, ik kwam echt niet boven en binnenkomend in het stadje ging het weer stijl naar beneden. We zijn eerst wat gaan rondlopen langs het strand en in dit vissersdorp. Er stonden wat aardige gebouwen en een oud Benedictijnenklooster uit de 10e eeuw. Helaas was deze gesloten. We zagen al erg tegen de terugweg op, dus probeerde Jaap of hij een betere route kon vinden. Deze was deels op onverharde paden, met klein los grit. Dit vond ik weer eng om hard naar beneden te gaan, dus dat was ook gedeeltelijk lopen. Er loopt dicht bij de camperplaats wel een Via Verde (voormalig spoortraject omgebouwd tot fietspad) richting Girona. Die zouden we de volgende dag gaan doen. 's Ochtends was het eerst nog rond het vriespunt, dus toen zijn we Santa Christina d'Ar ingelopen om te kijken waar die route precies startte. We hadden redelijk snel het oude stationnetje gevonden. Dus 's middags weer op de fiets en nu richting Girona. Het is een heen en terug dus we konden het zo lang maken als we wilden. Het eerste stuk was erg mooi, maar na een kilometer of acht waren er toch voor mij weer te steile stukken. Bovendien liep het pad hier een heel stuk naast een vierbaans weg. Een reden dus om om te keren, want dat vonden we niet zoveel. Op de camperplaats sprak een buurman ons aan, die hetzelfde ervaren had. We hebben heerlijk in het zonnetje een half uur staan praten tot het te koud werd.
De volgende dag verder naar het klooster van Montserrat in de buurt van Barcelona. We konden daar parkeren op het terrein waar de bussen ook konden staan en je mocht daar eventueel overnachten. Je kon met een tandradbaan omhoog, normaal een prachtig ritje. Echter de berg lag in de wolken, dus het uitzicht was erg beperkt. Boven gekomen bleek dat je voor alles waar je naar binnen ging moest betalen. We hadden niks gereserveerd, maar via een QR-code kon je nog kaartjes bestellen. Echter bij het betalen ging het mis. Je kon niet met een buitenlandse bankpas betalen, alleen met je VISA kaart en die lag natuurlijk nog in de camper. De mevrouw zei dat je alleen beneden bij de tandradbaan met een buitenlandse pas kon betalen. Aangezien het kaartje ons al meer dan €25 had gekost waren we dat niet van plan. De mevrouw was zo vriendelijk om ons in ieder geval de kerk binnen te laten. Ook die viel tegen want deze was schaars verlicht, waardoor je dingen niet goed kon bekijken. Al met al was het bij dat klooster een geldklopperij, als we alles hadden willen bekijken waren we nog €23 per persoon kwijt geweest. Zo gek hadden we het nog nooit meegemaakt. Na drie kwartier maar weer naar beneden. De souvenirwinkeltjes zijn ook niet zo ons ding. We bleven beneden dan ook niet overnachten, daar was het nog veel te vroeg voor. Dus op naar de camping in Barcelona.
Om negen uur de volgende morgen per bus naar de binnenstad. Die deed er drie kwartier over. En daar vandaan kon je verder met de metro. Wij hadden op internet gelezen dat je van een tien rittenkaart met zijn tweeën gebruik kon maken. Niet dus. De tweede keer ging het poortje niet open. Een man adviseerde ons dan dan maar vlug achter elkaar door het poortje te gaan en dat lukte. We hebben niet meer dan vijf ritten gemaakt, dus ik voel me niet schuldig dat we te weinig betaald hebben. We gingen eerst naar het Park Guell, de verste bestemming. Dit was leuk te zien, maar erg veel groepen Chinezen, waardoor je soms lang moet wachten om een foto te maken. Soms knap irritant. Wij liepen in Barcelona soms lang te zoeken voor we de juiste bushalte hadden gevonden. We wilden na het park met de bus naar de Sagrada Familia om de kwestie met de poortjes te vermijden, maar konden de bushalte niet vinden. Dit had waarschijnlijk te maken welke uitgang je uit het park nam. Dan toch maar weer de metro met dezelfde tactiek. We waren drie kwartier te vroeg volgens ons tijdslot van de Sagrada, maar dit was geen probleem. We konden zo doorlopen. Al hoewel, je dacht even dat we gingen vliegen. Tassen, jassen, broekriem enz in de bakken voor de scan en jezelf met de handscan. Jaap had een klein zakmesje en een multitool in zijn fototas, maar na overleg werd dit geaccepteerd. Wat direct opviel bij binnenkomst was het prachtige licht van de glas-in-loodramen die op de plafonds weerkaatsten. De ene kant was voornamelijk rood, de andere kant blauw-groen. En wat een hoogte en prachtige constructies van de gewelven en pilaren. Hoe je zoiets ooit kunt bedenken. En hoe lang zijn ze al niet bezig geweest en nog steeds is het niet klaar. Onder de kerk is nog een museum ingericht met de geschiedenis van de bouw. Ik had de neiging om iedere keer weer even het gebouw in te lopen om nog een keertje te kijken. Maar toen toch weer verder. Op twintig minuten lopen lag Casa Mila, die ik graag wilden zien. We hebben alleen de buitenkant gedaan, want anders kwamen we tijd tekort. Met de metro verder richting het strand. We zijn toen terug een stuk over La Rambla gelopen en vervolgens door de smalle straatjes van het oude Barcelona. We zagen diverse oude prachtig ingerichte winkeltjes. We kwamen uit bij het park de la Ciutadella. Nadat het oorspronkelijke fort heeft plaats gemaakt voor een wereldtentoonstelling, Nu heeft het een prachtige vijverpartij met een monumentale waterval, een dierentuin en een toegang als de Árc de Triomf', de oude toegangspoort van de Wereldtentoonstelling. Ook staat er het kasteel met de drie draken. Omdat de luchten steeds dreigender werden zijn we snel weer terug gelopen naar La Rambla om wat te kunnen eten. We waren net binnen toen de bui losbarstte en toen we naar de bushalte liepen te zoeken was het weer droog. Uiteindelijk waren we rond acht uur bij de camper. Ik was helemaal kapot en ging al heel snel daarna slapen. Maar het was zeker de moeite waard geweest.
Vandaag wilden we het wat rustiger aan doen. Niet al te lang rijden. Er was een prachtige kustweg richting Tarragonna. Hier wilden we het oude amfitheater zien. Dit is ons gelukt vanuit de camper. Helaas konden wij nergens een plekje vinden om de camper neer te zetten, dus dan maar verder rijden. We hebben hier dus geen foto's kunnen maken. We zijn het binnenland ingereden, wat ook een prachtige rit was. We zijn gestopt bij een klein plaatsje El Masroig, met een mooie camperplaats met prachtig uitzicht over de vallei. Vanmiddag zijn we door het deels uitgestorven en soms wat armoedige stadje gelopen. We zagen dat er van hieruit nog een mooie wandeling langs oude Romeinse wegen loopt, dus dat gaan we morgen nog eens uitvinden.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa