Vanuit Tomar gingen we op pad naar Mafra. Onderweg zagen we nog een leuk kasteeltje (Castelo de Almourol) op een rotseilandje in de Taag. Tijdens de lunch stonden we praktisch onder een boom waar diverse ooievaarsnesten in zaten. Leuk om ze af en aan te zien vliegen. Verder was het een langdurige drukke tocht, waar we diverse keren vast zaten in het verkeer. Zoveel drukte waren we amper meer gewend. Het is te merken dat we in de buurt van Lissabon komen. Gelukkig hadden we op Mafra een mooie plek. We konden 's avonds nog even het kasteel van buiten bekijken wat we de volgende dag wilden bezoeken. Dit kasteel is eigenlijk een combinatie van basiliek, klooster en het paleis. Het is het grootste kloosterpaleis van het Iberisch schiereiland. Ik vond de basiliek erg mooi. Daarnaast hadden diverse ruimtes prachtig beschilderde plafonds. En aan het einde van de tour door het paleis kwamen we uit bij de gigantische prachtige bibliotheek.
Na het bezoek aan het paleis zijn we doorgereden naar Ericeira aan de kust. We hadden hier een prachtig plekje met uitzicht op de oceaan. De volgende dag hebben we hier nog een schitterende wandeling gemaakt. Er zaten hier af en toe zulke diepe gaten in de kliffen dat ik er niet graag met kinderen rond zou lopen. Maar wat een prachtige natuur. Na de wandeling zijn we nog via een mooie route doorgereden naar Sintra. Onderweg kwamen we nog langs een dorp wat prachtig op een rots langs de kust lag.
Uiteraard gingen we de volgende dag als eerste een bezoek brengen aan het beroemde Palacio de Pena. Wij liepen hier vanaf de camperplaats naar toe. Een behoorlijke klim, maar de moeite waard. Wij zagen dat al het personeel met mondkapjes op liepen en dat er veel bezoekers waren uit Aziatische landen. Waarschijnlijk dus de angst voor het coronavirus. Voor het eerst kwamen we echt in de drukte van de toeristen terecht. Op zich niet zo erg, alleen de mate waarin er selfies werden gemaakt en daardoor steeds mensen het onmogelijk maakten om te fotograferen stoorde ons wel. Van de binnenkant van h et paleis mochten er geen foto's genomen worden. De buitenkant bestaat uit diverse kleuren van dieprose tot okergeel, met heel veel torentjes en kantelen en diverse bouwstijlen. Dit paleis is niet echt iets wat ik vreselijk mooi vindt. We zochten al redelijk snel onze weg naar buiten, want om het paleis lag een heel groot park van 200 ha, wat wij ook wilden bekijken. We hebben hier een behoorlijke tijd zoet gebracht. In het park lag op 1,5 kilometer afstand een chalet wat gebouwd is voor Edla, de maîtresse van de koning. Eigenlijk sprak dit mij veel meer aan. Ik vond het een prachtig plekje en het trappenhuis vond ik schitterend. Na een paar uur gewandeld te hebben zijn wij tevreden weer teruggekeerd bij de camper.
Vandaag zijn wij naar het oude centrum van Sintra gelopen, waar wij het Palacio Nacional hebben bekeken. Ook hier weer prachtig beschilderde plafonds, waarvan een met allerlei zwanen in diverse posities. Het mooiste vond ik de toren met de wapenschilden, een prachtig plafond en de wanden versierd met schilderingen op de azulejo's. Ook de keuken met twee conische schoorstenen vond ik mooi.
Na de lunch zijn we weer in de camper gestapt. We hadden een leuke route uitgezet, maar een weg mochten we niet in. We kwamen toen terecht op hele smalle weggetjes, heel mooi, maar ook spannend. Je kon hier maar beter weer geen tegenliggers tegenkomen. Gelukkig is het nog maar januari zeiden we weer, moet er niet aan denken dat we hier in het hoogseizoen zouden belanden. We wilden naar de Cabo da Roca, het meest westelijke punt van het Europese vasteland. We hadden niet verwacht dat het hier zo druk zou zijn. Met bussenvol werd men hier naar toe gebracht. Voor ons een reden om snel weer te vertrekken naar onze plaats voor vannacht in Cascais, een leuke kustplaats We wilden even het centrum bekijken, maar uiteindelijk werd het nog een wandeling van anderhalf uur. Hondsmoe kwamen we weer bij de camper aan. Morgen maar eens even een dagje rustig aan doen.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa