Zaterdag was een voorbereiding voor onze week met Mieke en Bram. Maar eerst een camperzaak opzoeken, want de kraan in de slaapkamer lekte. Gelukkig was er bij Granada zo'n zaak in de buurt, dus dat lukte. Vervolgens nog eten in slaan en tanken en toen op naar de eerste plaats waar we hadden afgesproken namelijk Alcala la Real. Zij zouden pas aan het eind van de middag aankomen, dus zijn wij eerst maar eens voorbereidingen gaan treffen voor het avondmaal, dat zodra zij er zijn wij niet zoveel meer hoeven te doen. Daarna zijn wij nog even de stad ingelopen, maar omdat het begon te regenen, waren wij redelijk vlot terug. Mieke en Bram kwamen behoorlijk verkleumd aan op de motor. Zij hadden ook regen onderweg gehad. Maar een kop koffie helpt dan een heleboel. Zij hebben deze week iedere keer een kamer ergens weten te reserveren in de buurt van onze camper. De eerste avond hadden we nog heel veel om bij te praten, maar het werd niet laat, want zij waren 's ochtends al heel vroeg op gestaan.
De volgende dag ging Bram alleen een route rijden en Mieke ging met ons mee. Eerst zagen we nog de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada. Er was de afgelopen dagen wel sneeuw bij gekomen. We maakten een stop bij een natuurgebied bij Antequera, waar we een wandeling gingen maken door een karstenlandschao met allerlei mooie kalksteenformaties. De wandeling was maar 1400 meter, maar we deden er ruim een uur over. Doordat het de afgelopen dagen geregend had, was de grond nogal glibberig. Je krijgt klei onder je schoenen, dus ook op de stenen werd het goed oppassen. We zijn overeind gebleven, maar we hadden alle drie behoorlijk besmeurde broeken. We kwamen nog steenbokken tegen tijdens de wandeling. Het was volop genieten. We waren nog niet terug in de camper of het begon weer te regenen. We hadden op een camping in Ronda afgesproken met Bram. Hij stond ons hier al op te wachten. Eigenlijk was het de bedoeling om 's avonds nog Ronda in te lopen, maar daar hadden we met die regen geen zin in. We konden nog een dag bijboeken en hebben de volgende dag de stad verkent. Dit was zeker de moeite waard. De stad wordt doormidden gesneden door een diepe kloof die je via paden, trappetjes en terrassen er omheen van alle kanten goed bekijken. De mooie Puente Nuevo (nieuwe brug) die tussen 1751 en 1793 is gebouwd, verbindt de twee stadsdelen. Aan de ene kant bevindt zich de oude Moorse wijk, de andere kant is een drukkere wijk met vele winkels. De stad is niet erg groot, maar zeker de moeite waard, 's Avonds zijn we lekker tapas gaan eten, en teruglopend naar de camping kreeg je weer een andere indruk van de stad door de mooi verlichte gebouwen en de kloof.
De volgende dag wilden wij een deel van de witte dorpen route rijden. Mieke en Bram wilden op de motor een andere route doen. Wij konden bij een van de dorpen niet verder, wij liepen helemaal vast met de camper in de smalle straten, dus dan maar een stuk terugrijden en een andere weg proberen. Dit is toen wel gelukt. We stopten bij Zahara de la Sierra, een leuk stadje wat aan een stuwmeer lag. Dit meer was helaas bijna leeg. Daarna door naar Grazalema, via prachtige bergachtige weggetjes. De camperplaats was net buiten de stad. Wij hadden hier een mooi uitzicht op. Mieke en Bram waren wat langer onderweg, wij konden daarom nog een poosje in het zonnetje zitten lezen. En toen zij aankwamen had Jaap een hele stapel pannenkoeken klaar. Die vielen er wel in.
De dag erna zijn wij door een mooie bosweg met allemaal kurkeiken naar Gibraltar gereden. Het was wel een heel slecht wegdek, dus alles was zo'n beetje van zijn plaats geschud. Na de lunch konden wij lopend de grens over. Paspoort laten zien en dan ben je in een stukje Groot Brittannië. De toegangsweg naar Gibraltar loopt over een landingsbaan van het vliegveld. Toen wij daar aankwamen kwam er ook daadwerkelijk een vliegtuig aan. Alle hekken gaan dicht. Er werd zelfs over de weg voor de auto's een spijkermat neergelegd. Wel leuk om te zien hoe dat dan allemaal georganiseerd wordt. En daarna op zoek naar de kabelbaan om op de rots te komen. We liepen door de gezellige winkelstraat, waar heuse 'bobby's' rondlopen. Ook de rode telefooncel en de dubbeldekkers ontbreken hier niet. Uiteindelijk hadden we al 6,5 kilometer gelopen voor we bij de kabelbaan waren. Er stond een lange rij en het zou nog drie kwartier duren voor we naar boven konden en dat voor 34 pond per persoon (kabelbaan en entree voor het natuurpark). Dit vonden wij een beetje te gek, dus eerst maar eens een terrasje opzoeken om een nieuwe plan de campagne te maken. We vonden een heerlijk plekje in de zon aan het water bij de haven. We besloten om een bus te pakken naar puntje van het eiland (Europapoint) bij de vuurtoren. Vandaar uit kun je Afrika goed zien liggen. Als je hier bent snap je ook waarom dit strategisch zo'n belangrijke plek is. Op deze punt staat ook nog een heel mooi gelegen moskee, met de berg op de achtergrond. Het werd inmiddels tijd voor een borrel, dus wij weer terug naar het centrum. We besloten om hier lekker curry te gaan eten in een Indiaas restaurant. In de voormalige kazematten waren diverse restaurantjes, heel gezellig. Die van ons was helemaal in Valentijns stemming versierd. En we hebben heerlijk gegeten. Aan het eind kregen Mieke en ik nog een rode roos van de kelner. En toen in het donker wandelend over de grens via de douane naar onze camper. Ik geloof niet dat wij dat eerder hebben gedaan, en uiteraard ook weer over de landingsbaan. Al met al was het een heerlijk Engelse dag tussendoor.
De laatste dag wilden we niet al te zwaar maken. Bram had nog wel een lange rit op het programma, maar wij streken neer in Tafira. 40 kilometer verderop. Dit is het zuidelijkste puntje van het vaste land van Europa. En het kan hier ontzettend waaien. Deze kust is dan ook erg geliefd bij surfers. Tarifa heeft ook weer een leuke oude binnenstad en we wilden nog even naar het eilandje met de vesting. Deze was helaas gesloten. We hebben lekker geluncht in een strandtentje en daarna nog een wandeling langs het strand gemaakt. Tussen het strand en de boulevard lag nog een hele strook groen en op het strand moest je soms een omweg maken vanwege water wat er nog lag. maar het was wel genieten. Gisteravond na het eten hebben we nog even naar de vele kitesurfers gekeken die toen heel actief werden.
En vanmorgen na het ontbijt zijn Mieke en Bram weer vertrokken richting Malaga. Wij hebben ontzettend van hun gezelschap genoten. Wij wilden het een beetje rustig aan doen en zijn langs de kustweg richting Cadiz gereden. Wij liepen in Barbate vast op een carnavalsevenement. De politie verwees ons naar een parkeerplaats. Dan maar even kijken wat er precies gaande is, maar toen wij daar aankwamen was het al weer opgelost. Toen we met de camper verder reden zagen wij nog wel diverse mensen verkleed rondlopen. We stopten bij Cabo de Trafalgar, waar we eerst even hebben geluncht. Toen zijn wij naar de vuurtoren gelopen. We zagen een man die in het water bezig was met een paard die rondjes moest lopen. Terug zijn we via de rotsige kust en het strand gegaan, waar ook weer veel surfers bezig waren. We hebben nog uitleg van een surfer gekregen, waarom dit deel van de kust zo aantrekkelijk is voor hun. Daarna zijn we doorgereden naar een rustige camperplaats in de buurt van Cadiz. Je kunt van hieraf de brug zien liggen. We hebben nog even een wandeling gemaakt door een park met parasoldennen en weer via het strand terug.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa