Vanuit Porto hebben we een mooie route gereden naar Amarante. Hier troffen we de eerste wijnvelden aan. In Amarante vonden we een mooi plekje in een parkje bij de sportvelden. Omdat hier vandaan ook weer een fietsroute loopt over een spoorlijn hebben we de fiets weer gepakt. Waar we ons echter op verkeken hadden, was dat de temperatuur een stuk lager lag dan in Porto. We hadden dus niet de goede kleren aan, dus hebben wij de fietsroute maar wat ingekort. We kwamen nog wel een prachtig oud stationnetje tegen.
Op maandag was het voor ons wasdag. Helaas werkte de droger niet al te best, dus na twee keer proberen de was maar in gepakt en stiekem onze droogmolen in het parkje in de zon gezet, om toch de was maar droog te krijgen. Gelukkig lopen er op maandag niet al teveel mensen rond. Aan het eind van de middag bleef er gelukkig toch wat tijd over om het stadje te verkennen. Je kunt heerlijk langs de rivier wandelen.
Vanuit Amarante hebben we de volgende dag een prachtige rit gemaakt door het natuurpark van de Alvao. Onderweg afgeslagen richting de waterval van Ermelo. Dit waren hele smalle weggetjes waarop je liever geen tegenliggers tegenkomt. Dat is het voordeel om hier in januari te zijn, je komt ook heel weinig mensen tegen. In dit park hebben we heerlijk in het zonnetje van onze lunch buiten genoten. Wat een weelde in zo'n prachtige natuur.
We hebben overnacht in Vila Real. De volgende morgen was het heel mistig en konden we weinig zien van onze reis langs de wijnvelden. Bij Regua kwamen we bij een stuwdam die een sluis heeft van 27 meter hoogteverschil. Toevallig lag er een cruiseschip in. Het past allemaal precies.
Daarna door naar Barcos waar we een camperplaats hadden gevonden bij een wijnboerderij, de zogenaamde quinta. Al snel kwam de manager van de quinta kennismaken. We mochten overal tussen de velden vrij rondlopen, wat we die middag ook hebben gedaan. Tevens bood hij aan om ons de volgende dag rond te leiden door de wijngaard, en ons ook te vertellen over het productieproces en tot slot enkele wijnen te proeven. Dit aanbod hebben wij natuurlijk gelijk aangenomen. Omdat wij de enige gasten waren kregen wij een prive rondleiding, waar we veel aan de weet zijn gekomen. Ook was het leuk om te praten over de cultuur van Portugal in vergelijking met Nederland. Erg inspirerend dus. Uiteraard hebben we onze wijnvoorraad aangevuld.
Vandaag hebben we nog een rondrit gemaakt door de Douro bergen. Het landschap staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Ik vind het lijnenspel prachtig. De velden zijn trapsgewijs opgebouwd met stenen muurtjes, waarvan er overigens nog wel eens eentje instort. Deze worden in het voorjaar allemaal gerepareerd. Tussen de wijnranken staan de olijfbomen. Ik ben helemaal verliefd geworden op dit landschap. En omdat we zo'n mooie plek hadden op de quinta da Padrela hebben we besloten nog maar een keer gebruik te maken van de gastvrije ontvangst en hier nog maar een paar nachtjes te blijven.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa