Vanuit Dresden reden wij via een toeristische route richting Tsjechië. Toen we bij de ons vooraf geselecteerde camping aan kwamen hadden wij nog geen stad gezien met een pinautomaat. Op deze camping kregen wij te horen dat we contant moesten betalen. De eerste automaat was in Teplice, 5 kilometer verderop. We hadden even rondgekeken en waren matig enthousiast over deze camping. Wij door naar Teplice om geld te pinnen en toen hebben wij een andere camping in de buurt uitgezocht. Dit was een hele leuke camping in Osek. We stonden in een kring rond het speelveld, waar heel veel kinderen aan het spelen waren. Ik vond het heel gezellig. 's Middags even Osek verkent. Er stond een mooi klooster, maar was helaas op maandag gesloten. Voor dinsdag hadden we een wandeling gepland door de bossen naar een kasteelruïne. Onderweg zagen we de eerste grote rotsen, die we later nog veel meer tegen zijn gekomen. Wij werden gelijk enthousiast. De kasteelruïne, Hrad Ryzmburk was ook wel de moeite waard. De volgende dag zijn we weer terug gegaan naar het klooster. Je kon het alleen bezichtigen met een rondleiding en die was in het Tsjechisch. We kregen wel een Engels boekje mee, voor wat uitleg. Alleen jammer dat niet dezelfde volgorde werd gehandhaafd als tijdens de rondleiding. Heel veel geblader dus. En wat jammer was dat je niet mocht fotograferen binnen. We hebben na de rondleiding toen iedereen weg was nog een paar plaatsjes proberen te maken door het tralievenster.
De volgende dag met een goed gevoel over het begin van Tsjechië naar de volgende bestemming. Dit was Litomerice, waar we een camping vonden aan de Elbe. Ons uitzicht was wel mooi, alleen we vonden de camping wel erg lawaaiig. Na de lunch zijn we op de fiets gestapt naar Theresienstadt. We starten bij getthomuseum. Hier kregen we een plattegrond mee waar nog meer dingen waren om te bezichtigen. Het bleek dat het nog behoorlijke afstanden waren die we moesten lopen. Theresienstadt is een vestingstad met een grote en een kleine Vesting. De kleine Vesting werd in de 19e eeuw al gebruikt voor politieke gevangenen. Er loopt een gangenstelsel van 29 kilometer onder het dorp door. Wij hebben er zelf 500 meter van gelopen. In de tweede wereldoorlog kregen zo'n 3000 inwoners te horen dat ze moesten vertrekken om plaats te maken voor de Joden. De grote Vesting werd een getto voor Joden uit heel Europa, de kleine Vesting werd weer gebruikt als gevangenis voor de mensen die zich niet aan de regels hielden. Er stierven erg veel mensen aan ondervoeding, ziektes en mishandeling. Er moest een crematorium bij worden gemaakt, omdat er op het kerkhof geen plaats meer was. Op het dieptepunt liepen er 58000 mensen rond. Er kwamen toen transporten naar andere concentratiekampen. Het was een indrukwekkend verhaal.
De volgende dag wilden wij Litomerice zien. Het weer was erg drukkend, dus al vroeg op weg. Vooral het centrale plein was erg mooi. Voor de lunch waren we weer terug bij de camper en hebben de middag rustig door gebracht in afwachting van het onweer. Die kwam uiteindelijk 's avonds gelijk met nog veel nieuwe campers en caravans. We waren op een gegeven moment bijna helemaal ingebouwd, wat voor mij niet goed voelde. Stel dat er iets gebeurt dan kom je nooit op tijd weg. We zijn de volgende morgen dan ook vroeg vertrokken naar Jetrichovice, een leuk dorpje met hele aparte houten huizen. Het staat midden in het Boheems paradijs, een prachtige natuur. We hadden hier een mooi plekje op de camping iets buiten het dorp. We keken van onder de luifel naar prachtige rotsen en een kabbelend beekje naast ons. Omdat het zaterdag nogal regenachtig was hebben we eerst de nabijgelegen omgeving wat verkend. Voor zondag hadden wij een route gevonden van 11 kilometer, leek ons goed te doen. We werden wakker met regen, maar rond tien uur klaarde het op, dus wij de wandelschoenen aan en gaan. De eerste klim was al dichtbij naar een ruïne van kasteel Falkenstejn. Hier maakten wij al kennis met de trappen en ladders naar boven. Gedurende de tocht zijn we die nog veel meer tegen gekomen. Helaas hadden we boven niet erg goed zicht, want het was wat heiig. Na het kasteel was de weg een poosje redelijk vlak en goed begaanbaar. De tweede klim was bij Uzke schody, volgens Google maps vertaald als Narrow Steps. En dat waren het. Je kon amper tussen de hoge rotswanden doorklimmen. Het was maar goed dat we zelf niet al te breed zijn. De flesjes aan de zijkant de rugzak schuurden tegen de wanden. Best wel spannend dus, maar we hadden boven een prachtig uitzicht. Het weer was gelukkig opgeknapt. We konde een ronde lopen en meer geleidelijk naar beneden. Ik was blij dat we niet via dezelfde trappen terug hoefden. Gelukkig was beneden vlakbij een restaurantje waar we even een kop koffie konden drinken. Daarna weer een poos redelijk vlak gelopen tot we bij de volgende berg kwamen. Eerst naar boven naar de rotsen van Wilhelmine. Vandaaruit zagen we de berg met daar bovenop een pagode gebouwd. Dat werd weer een hele klimpartij met soms best wel lastige stukken, maar ook hier weer een goed uitzicht. Het was er wel vreselijk winderig, dus we zijn er niet zo lang gebleven want we waren behoorlijk bezweet. En als laatste nog weer de berg af naar het dorp. Terug gekomen op de camping bleek dat wij niet 11 maar 19 kilometer hadden gelopen. We zijn ruim 6 uur onderweg geweest en waren behoorlijk moe. Vandaag hebben we het dan ook wat rustiger aan gedaan. 's Morgens zijn we bij de camper gebleven voor wat huishoudelijke klusjes, onder andere het bakken van een brood, want het dorp had geen winkels die dit konden leveren. Na de lunch weer de wandelschoenen aan voor een tocht naar Dolsky mlyn, waar nog ruïnes liggen van een oude molen en de gebouwen erom heen. De tocht liep langs een kabbelend beekje in het bos. Alleen vlak bij de ruïne was nog een spannend paadje, voor de rest was het een gemakkelijke tocht.
Helaas is de beroemde rotsbrug bij Hrensko momenteel niet te bezoeken omdat er recent in die omgeving een heftige brand heeft gewoed. Hopelijk valt de schade mee en kunnen wij er een andere keer nog heen. Morgen vertrekken wij weer verder richting het oosten.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa