De volgende morgen regende het nog op de camping in Imst. Volgens de voorspellingen zou het de hele dag zo blijven, dus dan er maar een reisdag van maken. We waren niet van plan om Duitsland via de snelweg te bekijken, want dat is zo saai, zeker als je nog allerlei Baustellen tegenkomt. We zijn blijven rijden tot we er genoeg van hadden en zijn neergestreken op een camperplaats in Krumbach. Omdat het op dat moment even droog was zijn we gelijk maar even het aardige stadje in gelopen. Er was veel aandacht voor Kneipp en zijn waterbronnen. Er was een gezondheidswandeling rond het stadje gemaakt. 's Avonds scheen er waarachtig weer even een zonnetje, dus wij proberen die wandeling te volgen. Maar er ontbraken bordjes, dus we waren al diverse keren de weg kwijt. Toen begon het opeens weer heel hard te regenen en zijn wij hollend naar de camper gegaan.
De volgende bestemming was Dinkelsbühl, een prachtige Altstadt met een volledige ommuurd stadscentrum. Aan de buitenkant van de muur was een stadspark gemaakt waar je kon wandelen en fietsen. Ik vond dit erg mooi. Vaak zijn de Duitse steden met hun varkwerkhuizen als stadsbeeld erg druk, hier waren maar een paar vakwerkhuizen en verder prachtig gekleurde huizen uit de Middeleeuwen. Omdat er veel gefietst werd in en rond de stad besloten wij nog een dag langer te blijven om een fietstocht in de omgeving te maken. Jaap had zelf een route uitgezet van rond de 45 kilometer. Maar het terrein werd toch wel heuvelachtig. Ik was er trots op dat ik de eerste helft iedere keer fietsend boven was gekomen, maar in de tweede helft moest ik toch af en toe afstappen, want de vermoeidheid ging parten spelen. Maar toch was ik trots dat we dit gedaan hebben. Het is een mooie omgeving met leuke dorpjes waar we doorheen kwamen.
Zondag reden we naar Kreuzwertheim, een klein stadje aan de overkant van Wertheim am Main. We hadden hier een mooi plekje aan de rivier, waar veel activiteiten met bootjes waren. Langs de Main lagen mooie fietspaden. Helaas waren de bruggen volgens onze maatstaven nogal ver uit elkaar, dus het werd een heen en terug, met aan het eind Wertheim bekijken. Opvallend hier was het blauwe huis en een van de oudste vakwerkhuizen uit de 15e eeuw. Vanuit ons camperplekje hebben we verder genoten van de grote en kleine bootjes die langs kwamen. 's Avonds met de lichten aan de overkant en de volle maan was het ook een prachtig gezicht.
Omdat we merkten dat het toch wel veel tijd kost om niet via de Autobahn te rijden, besloten we vandaag dat principe maar los te laten. We wilden nu toch wel wat meer kilometers maken en vanmiddag ook nog wat kunnen doen. Onze eindstop vandaag was Hilchenbach, een klein stadje in Noordrijn-Westfalen. We hadden een wandeling rond het stuwmeer Breitenbachtalsperrre gevonden, maar dan niet vlak langs het meer, maar in de bossen rondom. Dat betekende nog een keer een wandeltocht met aardig wat klimpartijen. Vanaf onze camperplaats was het eerst nog twee kilometer lopen. Al met al een tocht van ruim elf kilometer. Een mooie afsluiting van deze prachtige rondtocht. Morgen vertrekken we weer naar Mook en gaan de zomermaanden eerst weer eens genieten van familie, vrienden en bekenden. Daar heb ik echt weer zin in, want ik heb ze allemaal best wel gemist.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa