Vanuit de kust was onze eerste bestemming Tiznit. We hadden een camping in de buurt van het centrum uitgezocht, maar die was al vol. Ook de tweede camping was "complet" Er stond een rij campers buiten de poort te wachten en daar was nog net een plekje voor ons bij. We sloten de camper af en gingen lopend naar de stad. Tiznit staat bekend om de Berberjuwelen die hier verkocht worden. Inderdaad is er een heel straatje vol met juweliers, leuk om de sieraden te zien, maar niet om te kopen. Na een uurtje hadden wij het wel bekeken. We gingen terug naar de camper en besloten door te rijden naar Tafraoute. Hier hadden we al veel goede verhalen over gehoord. Er is een grote harde zandplaats waar je zelf een mooi plekje kunt kiezen. Uiteraard kozen wij een aan het randje. De camperplaats wordt 's nachts bewaakt, maar verder zijn er geen voorzieningen. Er kwam al snel iemand naar ons toe of hij een mooie tekening op onze camper mocht maken. Wij hadden het er al over gehad en ik vond het leuk, dus ging hij al snel aan het werk. Wij waren erg tevreden over het resultaat. Ik had ook gelezen dat als je wasgoed had je de zak buiten de camper kon zetten, want er komen regelmatig wasvrouwen langs die de was voor je willen doen. En inderdaad, de was werd snel opgehaald. Tevens boden zij aan om voor de avond als ze de was terug brachten een tajine voor ons mee te nemen. Dit leek ons prima. Daarna kwam er een man op de fiets langs met brood en toen was het nog wachten op de wagen die vers water kwam brengen. Zo was eigenlijk onze hele ochtend al gevuld. 's Middags gingen wij de stad in en iets buiten de stad was nog een oud Berberdorp, wat deels is gerestaureerd. Ook daar gingen we een kijkje nemen. Om vijf uur werd onze was weer teruggebracht, gedroogd en gestreken bovendien. Ook de tajine smaakte goed. En dat in totaal voor €30,-. Wat een verwennerij. Voor de volgende dag had Jaap nog een wandeling gevonden. Niet ver van onze camperplaats stonden nog diverse tenten waar de mensen in woonden. Wat een schril contrast met onze luxe campers. Wij hebben erg genoten van ons verblijf op deze camperplaats, maar we wilden weer verder. Langs een prachtige route door de Anti Atlas reden wij naar Icht. We zijn onderweg diverse keren gestopt om foto's te maken. We kwamen wel langs een dorp waar de weg helemaal verdwenen was over een traject van wel een kilometer of 10. Wij snapten niet goed wat hier was gebeurd.
Op de camping in Icht konden wij ons aanmelden voor een excursie met een gids naar het oude dorp. Het was wel in het Frans, maar wat wij niet begrepen vertaalde hij voor ons met zijn telefoon. We waren samen met een Frans echtpaar. De oude stad is omringd met een muur en heeft maar twee ingangen. Toen we binnen gingen leek het wel of we onder de grond kwamen. De gangen waar de voordeuren in stonden waren helemaal overdekt. Op de deuren waren kruizen aangebracht. Dit was in opdracht van de Franse overheerser in de koloniale tijd. De reden was dat ze dan beter beschermd waren. Er was nog een huis aardig intact. Je kwam binnen op een binnenplaats die van boven open was. Hier was de verblijfplaats van de dieren. Met een trap ging je omhoog. Er was een balustrade om de open ruimte die toegang gaf tot diverse kamers. De deuren waren heel laag en de kamers hadden geen ramen. Ik moet er niet aan denken hoe opgesloten je daar wel zit. Het gaf wel een bescherming tegen vijanden en het hield de warmte tegen. Vlak bij het open dak was de keuken. Vroeger kon je vanuit de keuken het open dak betreden. Die was nu dicht gemetseld, Wanneer het erg warm was sliep de hele familie op het dak. We zagen dat de huizen erom heen voor het merendeel al ingestort waren. De gids wees ons nog aan waar zijn moeder gewoond heeft. Binnen het gangenstelsel was ook nog een kleine moskee en een ruimte waar de jongens de koranschool kregen en Arabisch leerden lezen en schrijven. De nieuwe moskee uit 2006 is nog wel gebouwd binnen de muren van dit complex. Toen we de poort weer uit waren liepen we naar de oase waar de palmen groeiden. Hij legde uit dar er ieder jaar handmatig een bestuiving tussen de palmen plaats vindt door een takje van de mannelijke plant tussen een takje van de vrouwelijke plant te steken. Dit wordt door een deskundige gedaan. Ook liet hij ons de irrigatiekanalen zien en legde uit hoe het met de waterverdeling zat. Al met al dus een hele interessante excursie. De volgende dag in de stad Tata liepen we weer in een soortgelijke stad en dan is het leuk dat je zaken uit zijn verhaal weer herkend. De weg naar Tata gaf ons al een voorproefje van de Sahara. We kwamen regelmatig groepen dromedarissen tegen. De wegen zijn goed, maar het is een lange weg door toch wel dor gebied. Dat gold ook voor het volgende traject. De weg loopt grotendeels parallel met de grens van Algerije.
Gisteren kwamen we aan in Foum Zguid op een hele mooie camping. Vlak voor de camping was een brug ingestort en we moesten een klein stukje door het water rijden om er te komen. Het bleek dat deze problemen van vorig jaar september waren waar het een paar dagen vreselijk hard heeft geregend, terwijl er al zes jaar geen regen meer was geweest. Er zijn huizen en wegen en bruggen weggespoeld en ze zijn nu nog steeds bezig dit allemaal te herstellen. Nu snapten wij ook wat er bij het dorp gebeurd is waar ook de weg helemaal beschadigd was. Wij hebben het hier lekker rustig aan gedaan, alleen even wat boodschappen in het stadje gedaan en verder tussen de palmbomen genieten van de rust, Voor morgen is er harde wind voorspeld, dus we wachten nog een dag voor we naar de Sahara gaan.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa