Merry Christmas everybody! Het is een feest dat hier niet echt gevierd wordt. Ze proberen het een beetje voor de toeristen, maar we voelen het niet echt… Geeft niet, we maken heel veel ander moois mee…

Vandaag begint de dag onstuimig. We zitten in het regenseizoen maar tot nu toe hebben we daar nog niets van gemerkt. Maar vandaag wel! De zee is onstuimig, we zien de rotsen in zee nauwelijks en op een gegeven moment regent het ook behoorlijk hard.

We gaan aan een heerlijk tropisch kerstontbijt. Waar we besluiten een uurtje later te vertrekken vanwege het weer. Vico ontdekt dat hij zijn horloge nog op de kamer heeft liggen. Als ik even later vraag of hij zijn horloge van de kamer wil ophalen zegt hij: straks, ik heb nog wel even tijd. Ondertussen kijkt hij naar zijn pols hoeveel tijd nog. Beetje dom want daar zat dat horloge dus net even niet, hahaha..

We rijden om 10 uur weg in de regen, maar bij de eerste stop is het alweer droog. Het eerste dorp dat we bezoeken heet tenganan dorp. De oude traditionele inwoners wonen hier nog. Ze trouwen alleen met iemand uit het dorp (680 inwoners, 210 gezinnen). De reden is dat ze het land voor zichzelf willen houden. Ze hebben dat land namelijk gekregen van de koning toen ze een verloren geraakt wit paard voor hem terugvonden. Helaas was dat paard al wel dood. De koning vond het stinken en vroeg hen het te houden, en alle land waar hij de geur kon ruiken mochten zij hebben. En dus hebben ze toen het paard in 10 stukken gesneden en daardoor heel veel land gekregen. Mooi verhaal… De kids zaten overigens wel allemaal gewoon met een mobieltje in hun hand. Dat dan weer wel…

Van daaruit doen we een echt geweldige wandeling. We beginnen belachelijk steil. 1 km lang. Echt killing. Gelukkig heeft groepsgenoot Annelies dezelfde conditie als ik en samen met haar zoon Bastien en gids Soufyan loop ik rustig achteraan. Annelies lift nog een stukje mee op een scooter, maar na zo’n 100 meter krijgt de scooter een lekke band. En eerlijk gezegd was het ook te steil voor 2 op 1 scooter. Best gevaarlijk.
Het duurde even iets langer maar ook wij zijn boven gekomen.

Boven hebben we eerst wat gedronken en daarna liepen we een stuk door een dorp langs prachtige rijstvelden. Onderweg eten we nog een passievrucht vers van een boom getrokken. Echt heerlijk!

Na ergens nog wat gedronken te hebben, met geweldig uitzicht over een vulkaan en rijstvelden, wandelen we via irrigatiekanaaltjes terug. Omdat het best veel geregend heeft loopt er veel water in die kanaaltjes, zijn de betonnen randen spekglad en is de grond ernaast modderig. Eigenlijk best gevaarlijk. 3 keer gaat het ook mis. 2 keer valt 1 van de tieners in het water, zonder schade. En 1 keer ben ik de pineut… ik val niet in het water maar ik zet een klein stapje op de zandgrond naast het beton, maar net hier blijkt dat iets van drijfzand of moeraszand te zijn. Ik zal zo tot mijn knie in de grond. Echt heel raar. De sokken heb ik al weg gegooid, de schoenen staan te drogen, heb ik nog nodig voor een andere wandeling, en gaan daarna in de prullenbak (waren al aardig op).

Onderweg naar het restaurant voor de lunch zien we toevallig een crematie ceremonie.
We reden er bij toeval langs en ze vieren het hier als een feest dus wij mochten er gewoon bij. Soufyan vertelde veel over de traditie. Toen ze het vuur aanstaken lieten ze duiven los en iedereen juichte, omdat de ziel daarmee naar de hemel gaat. Het was wel een hele bijzondere ervaring.

Als lunch eten we dit keer varkensvlees. Ze hebben echt goed gekookt hoor, maar dit was voor mij geen succes. We hebben wel een leuke groep die het wel gewoon probeert allemaal, zelfs de kids. Maar als ik het voor het zeggen zou hebben, dan eten we dit niet weer…

Onze volgende stop is de Titra ganga watertuin. Heel mooi! We hebben hier wel even een plensbui, maar die duurt maar 10 minuten. Er zwemmen hier heeeel veeeel karpers. Je kunt ze ook voeren, leuk! Er staan ook mensen van een animal rescue centre die verschillende dieren bij zich hebben. Dat vindt iedereen toch ook wel weer leuk om te zien. Bij de uitgang koopt Soufyan nog een zak verse lychees. Ook heerlijk!

De 1-na laatste stop is het Waterpaleis, gebouwd voor een koning. Hij had 20 vrouwen, koos er steeds 1 uit en die nam hij mee hier naartoe. Mooi om te zien, vreselijk idee dat zo’n iemand je gewoon kon uitkiezen en dat jij dan maar gewoon dankbaar moest aanvaarden…

We zouden nog naar een strandje gaan, maar het is al laat dus we rijden terug. Onderweg komen we nog langs een tempel waar een feest is en waar blijkbaar ook veel apen wonen. Zo schattig om te zien…

In het hotel bel ik man en kids even op om ze een fijne kerstdag te wensen. Nog even douchen (die modder moest er nog af) en dan gaan we op pad naar een gezellig restaurant.

Omdat het kerstmis is gaan we voor 3 gangen. En we drinken wat we willen. We hebben echt een heerlijke avond en zitten ruim 3 uur aan tafel. Heerlijk gegeten, leuk gezelschap, wat wil je nog meer? En de prijs? Ik betaal voor Vico en mij samen 30 euro….

En nu lig ik heel moe maar heel voldaan op bedje. Morgen hebben we een iets rustigere dag, ook wel een keer lekker,…

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur