Om 7 uur ging vanochtend de wekker. We hebben nog 1 dag voor de boeg en we willen nog heel veel zien… En dus pakken we de koffers in, ontbijten we nog een laatste keer op ons terrasje, ruimen we de vaat en de vuilnis op, doen de luiken en de ramen weer dicht en gaan we al bijtijds op pad.

De weersvoorspellingen zijn voor vandaag niet goed: het gaat de hele dag regenen. Maar daar laten we ons niet door tegenhouden.
Dit keer proberen we nog 1 keer om de P&R bij metrohalte Rebibbia te vinden, maar ook vandaag lukt dat niet. Eerst rijden we een verkeerde parkeerplaats op, later staan we voor de juiste slagboom maar gaat deze niet open (“oh, normaal zou hij open moeten gaan, gek dat hij dat nu niet doet”). Nou ja, dan maar weer naar onze gratis parkeerplaats naast een gevangenis. Wel iets verder lopen en ondertussen regent het behoorlijk. Maar volgens buienradar is het zo even droog, dus we wachten even in de auto’s. Naast elkaar geparkeerd, kletsen met elkaar over de telefoon, hahaha.
Als het dan eindelijk (bijna) droog is gaan we naar buiten. We hebben de spullen nog niet bij elkaar gepakt of er komt toch nog een stortbui aan. We duiken allemaal snel de auto weer in. Als we zitten blijken we “1 man kwijt te zijn”. Oma is zoek. Die dacht slim te zijn en alvast vooruit te lopen. We hebben zelden zo hard gelachen: zitten wij lekker droog, komt zij eraan gelopen, ondertussen ruzie makend met zo’n plastic ponchootje. Echt zo’n komisch gezicht… Ze krijgt de armen er niet doorheen.. Degene die de grootste hekel heeft aan nat worden is de enige die nu zeiknat is. Zelf ziet ze de humor er ook wel van in. Te komisch…

Na een tijdje lopen we dan toch naar de metro, het regent zacht. Bij de metro koopt oma een paraplu, ze is helemaal klaar met die poncho die steeds afwaait, hahaha. Ondertussen is Kai zijn pasjeshouder kwijt. Hij rent toch maar even terug naar de auto. Gelukkig ligt hij in de auto. Kai regent helaas wel weer nat…
En dan kunnen we eindelijk de metro pakken…

We stappen uit bij Station Termini en lopen zigzaggend door de stad naar station Spagna. Ondertussen is het droog, schijnt de zon en kan de jas uit. We zien de rest van de dag ook geen regen meer. Tegen alle voorspellingen in is het gewoon prachtig weer! Wat genieten!

De stad zelf is ook prachtig! Overal zijn mooie gebouwen, leuke winkeltjes, gezellige mensenmassa’s. We lopen uiteraard langs een paar must sees, zoals de Trevi fontein (waar oma, Mika, Erwin en ik een muntje over de schouder ingooien terwijl Kai en Vico ergens een cocktail-to-go halen, beide zien we allemaal mensen doen dus wij doen vrolijk mee) en de Spaanse trappen. Om het hoekje bij de Trevi fontein eten we onze laatste Italiaanse pizza, in een super gezellig straatje. Mika eet ook nog een heerlijk ijsje (doe maar large, blijken 4 bolletjes te zijn…) en ik moet simpelweg zo’n Italiaans knijpertje proberen dat opgerold is en opgevuld met iets lekkers. De mannen en oma drinken nog een laatste Italiaanse koffie en dan zit het er alweer op… Wat een heerlijke stad!

De reis met de metro en auto naar het vliegveld gaan soepel, we hebben de auto zo ingeleverd, we kunnen de koffers al vroeg inchecken, eten nog iets voor het avondeten en wachten nog wat op het vliegtuig. Helaas een uur vertraging, maar omdat we een aantal mensen zien waar we de heenweg ook mee gekletst hebben gaat de tijd wel snel.

Wel gebeurd er nog iets raars. De dame die ons incheckte was 100 dingen tegelijk aan het doen en niet echt met ons bezig. Toen ze alles had ingecheckt gaf ze ons 6 bagagebewijzen. Maar wij hadden 7 stuks ingeleverd… Ze belde wat, rommelde wat en daarna kregen we 7 bewijsjes. Die we niet gecontroleerd hebben… Toen we het vliegtuig in stapten liep er toevallig net een medewerker van de bagage naar binnen met een koffertje. Kai kijkt en zegt: hé Vico, is dat niet jouw koffer? Blijkt dat er een label op zat naar Mallorca… Gelukkig had deze bagagemedewerker dit door (geen idee hoe, maar we hebben hem ontzettend bedankt)… Anders had Vico zonder zijn kleding gestaan… We zien later wel 1 andere man die zonder koffer achter blijft, toch balen als je dat gebeurt.

Om 5.30 uur zetten we oma af in Hengelo en zelf liggen we om 6 uur in ons bedje… Moe, maar terugkijkend op een heerlijke vakantie!

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur