Vanochtend moest het gebeuren: de wekker ging om 6.15 uur en rond 6.45 uur reden we met de camper het game reserve gedeelte in. Op zoek naar olifanten en leeuwen. Maar dat ging even helemaal anders... Het begon nog best goed. Je moest wel de camper uit om telkens een hek te openen, best nog wel eng, maar verder reed het aan het begin prima. De dieren hadden er alleen geen zin in. We zagen een enkele vogel en een nyala hier en daar, maar die kun je ook gewoon op de camping zien. De bewegwijzering ontbrak volledig. Maar he, dat zou wel goed komen, toch? Nou niet dus! De weg werd steeds smaller - niet echt prettig om de hele tijd takken langs de camper te horen schuren - en nergens zagen we de hoofdweg terug. Na zo’n 2 uur rijden, waarin we slechts 1 nieuwe ontdekking hadden gedaan, de bekneushoornvogel, stond op de bingokaart, hadden we bijna geen dier gezien. En toen stonden we plotseling bij een poort...

We hadden geen keuze dan door de poort heen te gaan, het park uit. Geen ander weggetje, geen mogelijkheid terug te rijden en dat trok eerlijk gezegd ook niet erg. Eigenlijk vonden we het eerst nog wel grappig. Dat gevoel van de “snelle Jelle” reclame: “waar ben je? Ja, dat weet ik eigenlijk ook niet...” We rijden dwars door boerenland, waar verbaasde landwerkers ons aankijken. Super grappig... Tot onze Kate ons verteld dat we een weg moeten nemen die er niet is... Ze werken hier aan een weg en we rijden midden tussen de construction trucs. Ergens zien we een militair staan, die vragen we de weg. Hij wijst ons helemaal de verkeerde kant op... Na zo’n 5 km draaien we om en rijden we weer terug. Zien we plotseling dat de militair hier niet voor niets staat: we zijn bij een koninklijk verblijf. Even later vragen we de weg aan iemand bij een traditioneel dorpje. Hij spreekt verassend goed Engels. Hij legt ons de weg uit, benadrukt nog eens dat we bij het koninklijk verblijf zijn - oké, dat is blijkbaar erg bijzonder - en vraagt vervolgens of we iets lekkers hebben voor de kids. We geven een zak chips en dat maakt ze erg happy.

Na een tijd rijden geeft Kate ons aan dat we rechtsaf moeten, dwars door de suikerrietvelden, over zandweggetjes. Overal zien we landwerkers, er zijn waarschuwingsborden voor krokodillen... We rijden een tijdje rond tot we bij een hek komen. Daar moeten we volgens Kate doorheen, maar het hek zit natuurlijk dicht. Dit schiet echt niet op en de moed zakt ons in de schoenen. Na een tijdje rond gereden te hebben komen we weer op dezelfde weg uit. Daar vragen we het nog maar eens. Ook deze man spreekt erg goed Engels, dat verrast ons dan wel weer. Hij geeft duidelijke instructies, kijkt ons even aan voor een tip, en daarna gaan we dan eindelijk de goede kant op. We hebben maar liefst 2 uur rond gedwaald, bleken totaal aan de andere kant van het park te zijn dan we dachten. Via de hoofdgate, waar dezelfde dame als gisteren ons entreekaartje controleert en verbaasd aanhoort waar we zijn geweest - really, at The Royal residence? Jaha.... - gaan we snel weer naar de camping. Oh ja, op het laatste stukje weg nog net 4 giraffes gezien. Onze tip: ga niet zelf met je camper door Hlane Np, dat komt niet goed...

We boeken gauw een safaritour voor ‘s middags. Ergens wilden we dat toch een keer doen en dat lijkt hier een prima plek... Daarna gaan we dan eindelijk ontbijten. En lunchen tegelijk, want het is al bijna 12.00 uur. We verwennen onszelf met uitgebakken bacon, gebakken ham en roerei. Dat hebben we wel verdiend...
Daarna chillen we heerlijk op de camping. Het is super warm, heerlijk. Erwin, Mika en ik wandelen naar de lekkere ligstoelen bij de drinkplaats. Wat denk je: liggen voor onze neus 3 nijlpaarden en 2 neushoorns uitgebreid te chillen. En even later zien we op de camping ook gewoon die bijzondere vogel die we ‘s ochtends ontdekt hadden...

Na een heerlijke chille middag stappen we de jeep in voor onze eerste jeefsafari. We rijden eerst langs de plek waar de neushoorns blijkbaar graag komen. Prachtig, om op een paar meter afstand van ze langs te rijden. Verder zien we impala’s en kudu’s. En heel veel bekneushoornvogels... En vele andere mooie vogels. Na een tijdje gaan we door een gate die vanochtend gesloten was. Ook nu kun je daar alleen door met een gids. Blijkt dat achter die gate de leeuwen huizen. We rijden een klein stukje en plots ziet Erwin ze aankomen: 4 leeuwen. Het blijken een moeder met haar zus en 2 zonen. Prachtig! Ze lopen vlak langs de jeep en gaan heerlijk liggen chillen. Wat gaaf! Nadat we hier heel lang gekeken hebben rijden we naar een olifant die we ook al hadden zien lopen. Ook hij wordt op een paar meter genaderd. Met een prachtige zonsondergang erbij is dit echt prachtig. We sluiten nog weer af bij de leeuwen, blijft genieten.

Terug op de camping gaat snel de braai aan. Die mannen en hun vuurtjes, heerlijk... Als we net een vleesjes en wat groente gegeten hebben horen we trommels. Mika en ik gaan kijken en belanden in een prachtige traditionele dansshow. Wat vinden wij dit beide mooi... Aan het einde mogen we ook even meedansen. Mika wordt ook de kring in getrokken en hij glimt van trots. Later laat hij trots aan Erwin en de mannen zien hoe hij gedanst heeft en hij roept steeds dat hij dit op school wil laten zien. Zo schattig. Gelukkig zijn er ook nog wat aardappeltjes over voor Mika en mij. We sluiten af met marshmallows en duiken dan rond 21.30 uur ons bedje in. Vreselijk begin van de dag, top einde!

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur