We hebben er heel lang naartoe geleefd en eindelijk is het dan zover: we zijn in Maleisië!
Natuurlijk ging dat niet zonder slag of stoot.... 5 dagen voor vertrek kregen we een annulering van ons eerste hotel (sorry, de airco is kapot, maar vooruit, we zullen geen annuleringskosten rekenen, en succes ermee) en 1 dag voor vertrek kregen we nog een annulering van ons huis waar we de 4e en 5e nacht zouden verblijven. Beetje flexibel zijn, even zoeken en hup, nieuwe plekjes boeken. Appartementen en hotelletjes genoeg... Maar wel bijzonder dat het zo gaat.
Zaterdag ging het super soepel, iets te soepel... Omdat we tegen 10.00 uur al helemaal klaar waren, besloten we vast weg te rijden. Want je weet maar nooi wat je onderweg tegen komt, toch? Nou, helemaal niets.... Zonder enige file bereikten we al rond 12.00 uur Düsseldorf. En hoe we ook treuzelden (bij de auto onze broodjes eten, drankje drinken, andere mensen voor laten in de shuttle bus), om 13.00 uur waren we al op het vliegveld. En dit terwijl we pas om 16.00 uur moesten inchecken, hahaha... Maar we hebben ons prima vermaakt. Filmpje gemaakt om opa te feliciteren, tijdje Uno gespeeld met zijn 5-jes, alvast avondeten bij de Mac, kwalificatie van Max kijken via de ziggo go app op de tablet, tijdje kletsen met andere reizigers en voor we het wisten mochten we al inchecken. Ook dat ging helemaal soepel. Het vliegtuig vertrok op tijd. Het onboard entertainment system was super. Films, televisie, spelletjes, je kunt het zo gek niet bedenken of het was er. We vlogen met turkisch airlines en dat is wel echt een aanrader. Ook de overstap in Istanbul ging soepel. Erwin moest tijdens deze vlucht nog even aan het werk. Iemand werd onwel en dus werd er om een medicus gevraagd. Bleek gelukkig mee te vallen. Flauwgevallen als reactie op een migraine aanval. Gek trouwens dat het tijdens deze vlucht zondagochtend werd, de hele vlucht het vliegtuig erg donker was omdat alle luikjes dicht waren omdat iedereen sliep en de zon veel te fel was, en toen wij in Singapore aankwamen de zon alweer onderging.... Een hele korte zondag. Wij sliepen trouwens ook best aardig in het vliegtuig. We hebben allemaal wel zo’n 3 uur slaap gepakt, sommigen in 1 keer, anderen in meerdere kleine slaapbeurtjes. En Erwin, die normaal nooit in een vliegtuig kan slapen, heeft wel zo’n 7 uur geslapen.
In Singapore hadden we heel weinig tijd om over te stappen. Best spannend of we de zelfgeboekte connectie zouden halen. Onze vlucht vanuit Istanbul was wel op tijd, maar mocht vervolgens niet direct landen. Na 20 minuten rond gecirkeld te hebben mocht hij dan eindelijk landen. Stress... Bleef er voor ons nog 1.30 uur over om door de douane te gaan (waar we 1 voor 1 doorheen moesten en duimafdrukken moesten laten maken), de koffers op te halen (en onze pas echt zo’n beetje als laatste op de bagageband kwamen), de halve terminal door te crossen, met de sky train naar terminal 2 te gaan, daar ook weer de halve terminal door te crossen, 10 minuten voor het sluiten van de incheckbalie aan te komen, weer door de douane heen te moeten, weer een halve terminal door, nog een keer door een douane en bagagecheck om vervolgens bijna direct door te kunnen lopen het vliegtuig in. Super strak gepland, maar het is gelukkig gelukt. En zonder ruzies door de tijdsdruk en de vermoeidheid, ook best knap...
Het laatste vliegtuig hoeven we nog maar heel kort in. Mika valt wel direct in slaap. Het was dit keer net zijn beurt om aan het raampje te mogen zitten, maar hij heeft zowel het vertrek als de landing gemist, hahaha... In Kuala Lumpur gaat het allemaal heel soepel. Ook hier weer door de douane (dit keer printjes van de wijsvinger en een foto van ons gezicht) en als we bij de band aankomen zien we onze tassen en koffer al direct. De pinautomaat zit om de hoek en werkt meteen, we eten nog gauw wat bij de Subway en dan nog het laatste stuk naar het appartement. We wilden eigenlijk met de trein naar het centrum en daar het laatste stukje met de taxi, maar Mika is zo moe dat we besluiten direct met de taxi te gaan. Overal hangen plakkaten dat je via de officiële counter een taxiticket moet kopen. We worden onderweg wel 10 keer aangesproken, maar kiezen toch maar voor de veilige, geadviseerde weg. Ticket kopen, taxi instappen, nog zo’n 60 km rijden en we zijn hartje centrum Kuala Lumpur. Omdat het hier alweer rond midderdagnacht is zijn er overal schitterende lichtjes. We rijden langs de Petronas torens en de KL tower, de 1 nog mooier verlicht dan de ander, en worden bij precies de goede ingang uitgezet. De incheckgegevens om ons pasje uit het kluisje te halen werkt perfect en vlak na middernacht - waar is de toch de zondag gebleven? - gooien we oververmoeid de koffers neer in ons appartement. We verdelen de bedden en duiken gauw ons bed in. Nog even appen met het thuisfront, nog even appen met de host van het appartement, nog even de uitslag van de formule 1 bekijken en dan fijn naar dromenland...

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur