Vannacht heeft het heel erg veel geregend. Maar vandaag zou het weer echt beter moeten zijn. En gelukkig is dat het ook. Al vroeg in de ochtend komt het zonnetje af en toe te voorschijn achter de wolken en tegen de avond zitten we de halve voetbalwedstrijd in een shirt met korte mouwtjes met ons smoeltje volop in het zonnetje. Maar over de wedstrijd straks meer.

Eerst natuurlijk even aandacht schenken aan de belangrijkste gebeurtenis van vandaag: onze lieve, grappige, creatieve, gevoelige, slimme en mooie Vico is vandaag jarig! Als Mika, Erwin en ik wakker worden rond 8 uur slaapt Vico nog lekker even door. Maar rond 8.30 uur komt er wat leven in de brouwerij. We gaan lekker ontbijten. Voor Vico is er een muffin met manna manna en aardbei. De kadootjes heeft hij in Nederland al gehad, maar van oma krijgt hij nog een mooi armbandje van Sevilla. En we gaan natuurlijk vanavond samen naar de voetbalwedstrijd!

Eerst doen we een dagje lekker rustig aan. We moeten allemaal hoognodig douchen, ontbijten lekker langzaam en rommelen wat aan. Dan gaan we even groot inkopen bij de Carrefour, zodat we komende dagen niet weer op zoek hoeven naar een supermarkt. De koelkast en het vriesvak gaan vol, net als de voorraadkast, en het ruim zetten we vol met drinken. En natuurlijk zien Vico en Mika weer iets wat ze niet kunnen laten liggen - je mag 1 keer raden wat: inderdaad, nog meer autootjes... - en ja, ze hebben allebei nog geld genoeg....

Terug op de camping eten we de gekochte lekkere taart. Dat is bij onze kids nog niet zo makkelijk, omdat ze alle 3 geen echte taarteters zijn en zeker niet als er slagroom op zit. Maar hier hebben ze een soort boterkoek met een dikke laag chocola erop en M&M’s. Deze vinden we allemaal wel heel erg lekker. Behalve oma, maar voor haar hebben we blokjes kaas. Na de lunch, die we heerlijk in het zonnetje opeten, is het al snel tijd om te gaan. Want we willen wel op tijd zijn voor de wedstrijd.

Om 15.00 uur nemen we de bus. In Sevilla lopen we de 10 minuten naar de metro en dan nemen we de metro naar Nervion. Onderweg zien we een waarschuwing dat de metro stations nervion en Grande Plaza er vanwege de wedstrijd een tijdje uitliggen. We begrijpen het niet helemaal, maar als we navragen blijkt dat we niet vanaf hier met de metro terug kunnen. Oké, even nadenken over een oplossing. We maken wat foto’s van de kaart met daarop de metrohaltes en lopen richting het winkelcentrum bij het stadion. Daar eten we heerlijk een kebabschotel en bespreken we hoe we terug gaan: of 1 metrohalte verder instappen, of helemaal terug lopen naar de bus. Dat laatste is namelijk dichter bij dan we denken: maar 2,4 km.

Als we richting het stadion gaan komen net beide spelersbussen eraan. Leuk om te zien. We zitten als 1 van de eersten in het stadion. Een half uur voor de wedstrijd is het stadion nog niet 10% vol. Maar tot vlak voor het einde van de eerste helft komen er nog steeds mensen aan. Die dan allemaal hun plekje moeten zoeken, waar andere mensen al op zijn gaan zitten. Best chaotisch allemaal, maar niemand lijkt zich eraan te storen.
We zitten volop in het zonnetje, waar we de warming up bekijken en genieten van de sfeer die de Spanjaarden brengen. Iedereen heeft een drankje en een broodje ham in de handen, ook zo opvallend. Vooral het vak achter het doel is geweldig: ze hebben de hele wedstrijd gezongen, trommels en al erbij. Vlak voor de wedstrijd begint wordt er denk ik een clublied gespeeld. Het hele stadion staat op - 95% is Sevilla aanhanger - met sjaaltjes in de handen en zingt uit volle borst mee. Wat een feestje!

De wedstrijd is super sfeervol. De eerste helft gaat het redelijk gelijk op en blijft het 0-0. De 2e helft valt de eerste goal door Promess, onze Nederlandse trots. Vlak voor onze neus, want we zitten aan de rechterzijkant van het doel waar alle doelpunten vallen. Na de eerste goal is het hek namelijk van de dam. Het wordt uiteindelijk 5-0. Wat een feest! Wij doen net zo hard mee. We hadden vooraf ook een wedje wat de uitslag zou zijn en de winnaar hoefde morgen 1 dagje niet te helpen met alle klusjes. Maar helaas had niemand dit voorspelt. Erwin en Mika hadden 4-0. Mika heeft dus een tijdje gedacht dat hij zou winnen, en was dan ook erg teleurgesteld dat het 5-0 werd, de schat. Morgen moet iedereen dus gewoon weer aan de bak.

De terugweg gaat ook weer soepel. We wandelen rustig in een half uurtje terug naar de bus, gaat prima met Google maps en ook mama haar knie houdt het prima. Omdat we nog even op de bus moeten wachten bekijken we plaza de espagna nog even by night, met hele mooie verlichting. Kers op de taart. En dan hup met de bus naar de camping. Waar we pas rond 23.30 uur in slaap vallen. Weer een heerlijke dag! Morgen op naar Cordoba!

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur