Onze 1-na-laatste dag in Zuid Afrika. Vanochtend al begonnen aan de grote opruiming. We hebben een doos cornflakes die over was en wat braaihout en briketten aan de Duitse buren weg gegeven. En het nodige ook al weggegooid. Erwin kreeg de opdracht om de bak yoghurt van 1 kg helemaal op te eten. Met een beetje crusli erin is hem dat nog gelukt ook. Bikkel!
We rijden eerst naar bourke’s potholes. Je moet hier trouwens bij elke bezienswaardigheid wel iets betalen. Soms 70 cent per persoon, hier moeten we ongeveer 17 euro betalen voor ons 5-jes. Het is hier echt prachtig. De manier waarop het water de rotsen heeft uitgesleten is mooi om te zien. En het is even een lekker kort wandelingetje, leuk klimmend over de rotsen. Als we nog even rondneuzen in de winkeltjes - en nog weer een beeldje kopen, we kunnen het niet laten - zien we mijn aanstaande schoondochter weer. Weer een knuffel. Ik grap tegen de verkoopsters dat ze met mijn zoon wil trouwen en er wordt meteen onderhandeld over de bruidsschat die wij dan moeten betalen. 1 miljoen rand, beetje veel...
We rijden door naar de berlin waterfall. Best mooi. We zitten nu buiten het regenseizoen, waarschijnlijk is hij in het regenseizoen nog imposanter. Daarna door naar het wonderview en god’s window. Bij die laatste stop kun je doorlopen de berg op naar een stukje jungle. Lijkt inderdaad wel op de Mossy Forrest in Maleisië. Mooi!
En dan hebben we het wel gezien. We rijden door naarste dorpje Pelgrims Rest, een oud mijnwerkersdorpje. Op zich mooi om te zien, maar de mensen zijn er heel opdringerig. Dat voelt niet echt plezierig. We vinden een leuk pannekoektentje, waar we even lekker genieten van een lekkere pannenkoek. Als we terug komen bij de camper blijkt dat ze onze camper gewassen hebben. Of we even 80 rand willen betalen. Het gaat wel grappig allemaal. Wat zij niet weten is dat wij hier heel erg blij mee zijn, omdat we de camper morgen schoon moeten inleveren en we anders vanavond zelf hadden moeten poetsen.... We zijn sportief en betalen, we zien er de humor ook wel van in. De jongens hebben onze emmer met koekjes zien staan. Deze is nog veel te vol, dus we zaten al een beetje met al die koekjes in onze maag. De jongens smeken of ze war koekjes mogen. Doen we. Zij blij, wij blij dat we de koekjes niet hoeven weg te gooien morgen. Win-win. Ik probeer nog wel even uit te leggen dat ik graag had gewild datzelfde ons gevraagd hadden of ze de camper mogen wassen, dat dat netter was, en er wordt beleefd “Yes, mem” geknikt, maar ik denk dat het niets uithaalt verder.. Nou ja, zij blij, wij blij...
En dan rijden we nog zo’n 210 km door naar de laatste camping. Met heel veel oponthoud onderweg moeten we voor het eerst deze vakantie een stukje in het donker rijden. Dan zie je echt helemaal geen donder meer... Maar we vinden de camping, net nadat de receptie eigenlijk gesloten is. Maar de dame is er nog en laat ons er nog in. We besluiten lekker hier te gaan eten en geen afwas meer vuil te maken. Blijkt een perfecte keuze. De kids hebben een mega grote pizza, Erwin een t-Bone steak, Mika vissticks met patat en ik twee lekkere Heekfilets. Allemaal een drankje erbij, de jongens zelfs 2 drankjes. Krijg ik de rekening, betaal ik inclusief fooi slechts 35 euro. Lekker hoor...Het is al 21.30 uur als we in bed liggen allemaal. Omdat het het laatste nachtje is slaap ik lekker bij Vico, gezellig... Morgen nog een ochtendje op de camping - er is van alles te doen - en dan op naar de camperverhuur...
Geschreven door De.steentjes.op.avontuur