Ondanks dat het best spannend is om helemaal alleen te overnachten in een natuurreservaat met wilde dieren hebben we prima geslapen. Het scheelt ook dat hier geen roofdieren zijn, zoals leeuwen en luipaarden, dan had dit natuurlijk niet gekund. Het is ook niet zo koud hier, toch zeker 5 graden ‘s nachts, hahaha... Om 6.45 uur gaat de wekker. Erwin en ik kijken naar buiten en zien dat de zon op gaat komen. Snel de kleren aan en hup, naar buiten. Hier zien we echt een super mooi zonsopkomst... Wat is het hier toch prachtig...
We hebben afgesproken dat we heel snel een kommetje cornflakes nemen en dan op safari gaan. Maar het warme kopje thee/koffie lonkt ook en voor we het weten is het al 8.00 uur voor we op weg gaan. Dat blijkt toch echt niet het goede tijdstip voor een echte safari. Waar we gisteren misschien wel 200 dieren hebben gezien, zien we nu 3 giraffen, een paar elanden en wat zebra’s. Wel vlak langs de weg, nog steeds super gaaf natuurlijk.

We besluiten het tweede rondje meteen erachteraan te rijden. Niets verwachtend. Eerst zien we de welbekende bontebokken weer, wat wildebeesten en zebra’s. Maar het geluk is echt enorm met ons: op ongeveer dezelfde plek als gisteren zien we vandaag maar liefst 3 witte neushoorns. Best een eindje weg, zo’n 200 meter voor ons. Ze laten zich net even door ons fotograferen, blijven een paar minuutjes en verdwijnen dan weer in de bosjes. Wat zijn wij toch geluksvogels... Helemaal happy rijden we de rest van de route, waar we als toetje ook nog een paar wrattenwijntjes zien, die zich dit keer wel op de foto laten vastleggen. En zo is ook dit weer een top safari!

We rijden naar een picknick gedeelte. Terwijl Kai en Erwin afwassen en Vico alles opruimt maak ik toastbroodjes. Het is hier weer zo lekker, dat we heerlijk rustig aan doen. De tandjes worden gepoetst, er wordt een balletje getrapt, we schommelen, lekker... Als we uitchecken en betalen bij de Office vertellen we dat we de neushoorns hebben gezien. Ze kijkt ons verbaasd aan en zegt dat we enorm veel geluk hebben gehad, omdat ze zich altijd verstoppen en bijna nooit laten zien...

Rond 11.00 uur pakken we het aan en rijden we weer naar de Drakensbergen. We rijden naar Giants Castle, een prachtig berggebied. Onderweg stoppen we nog in winterton voor wat boodschappen. De zijweg richting giants castle is, hoe zal ik het zeggen, een uitdaging... Je mag er 100 rijden, maar de weg zit vol potholes, dus het is remmen en optrekken, remmen en optrekken, enz... Maar we komen er. We willen graag de rock art wandeling maken van 14.00 uur. We zijn er net voor 14.00 uur dus dat moet lukken. Not....

Nadat we eerst nog wat bavianen hebben gezien en een paar dassies - nee Mika, hier zijn geen dieren, oh wacht, toch, een baviaan en een dassie... - kopen we de tickets. De dame achter de balie zegt: als jullie doorlopen kun je nog mee met de laatste tocht om 15.00 uur. Wij denken nog dat ze zich vergist heeft, maar als we beginnen te lopen richting de cave komt er geen einde aan... De tocht is overigens wel fantastisch door de bergen, dus we klagen niet, maar we zijn een beetje bang dat we de camping niet meer gaan bereiken bij daglicht...

Na zo’n 40 minuten lopen bereiken we de grot. Onderweg ook nog weer wat dassies gezien, leuk! De gids haalt ons al wat eerder op gelukkig. Het is heel interessant. Ze vertelt dat de tekeningen hier tussen de 100 en 3000 jaar oud zijn en de visioenen zijn van de medicijnmannen. Mooi stukje cultureel erfgoed!
We wandelen via een andere weg terug, de river walk. Ook weer super mooi. Als we bij de camper zijn valt het qua tijd gelukkig nog mee, het is rond 16.00 uur. Onderweg komen we van alles tegen langs de weg: schoolkids in uniform, high school kids in andere uniformen, vrouwen met riet op hun hoofd, vrouwen met hout op hun hoofd, mannen zonder iets op hun hoofd.... Koeien, schapen, geiten, honden.... Een uurtje later bereiken we de zijweg naar Highmoor, de enige plek waar wij een camping konden vinden op internet. Het blijkt 12 km gravelweg te zijn, hoog de bergen in. Boven in de bergen zijn we ook dit keer weer de enige op de camping. Wat zonde voor de andere mensen, want dit is echt een fantastisch mooie plek...

We gooien gauw de braai aan en brengen eten en drinken naar buiten. We zien plots een oranje gloed achter de bergen. Zou dat weer een brandje zijn? Komt er plotseling een maan tevoorschijn. Echt serieus de mooiste maanopkomst ever...
Voor Mika maken we gauw een bordje vooruit, hij is echt mega moe en gaat al om 18.30 uur naar bed. Wij braaien nog even door. vanavond wat knakworsten, een kipburger en een zak aardappeltjes in kleine stukjes gesneden. Duurt even, maar we hebben de tijd. En natuurlijk weer marshmallows. Het is hier wel enorm koud, dus zo gauw het vuurtje weer bijna gedooft is gaan wij ook naar binnen en lekker naar ons warme bedje. Dit is de laatste nacht in de Drakensbergen, vanaf morgen weer iets warmere nachten hopelijk...

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur