Wat genieten we van dit hotel: Suneo Tamaimo Tropical. Elke ochtend en avond (‘s middags vast ook maar dan eten we bijna nooit in het restaurant) verwennen ze ons met het lekkerste eten. De ene keer is er een Aziatisch thema met o.a. Sushi, een andere keer een Mexicaans thema met wraps en zondag konden we een lekkere malse verse biefstuk laten bakken. Elke ochtend kun je een tortilla laten bakken, of een tosti laten maken. Vanochtend waren er churros. Er is elke dag rijst, een pastasoort en patat, als standaard naast de bijzondere dingen. En er zijn elke ochtend pannenkoekjes, soms ook wafels, maar elke dag ook croissantjes. De saladebar is heerlijk, er is vers fruit en er zijn mini gebakjes. Veel te lekker allemaal. Gelukkig blijven we lang genoeg om elke dag wat anders te kunnen proberen, zodat we ons niet hoeven te overeten.

Ze regelen zelfs extra beweging. Allereerst zijn wij op de vierde verdieping geplaatst. Dat betekent dat wij altijd als we via de lobby (op de tweede verdieping) naar buiten willen 36 treden moeten lopen, en als we naar het zwembad of restaurant (op de eerste verdieping) willen zelfs 54 verdiepingen. En dat lopen we echt heeeel vaak.
En qua parkeerplaatsen is het hier echt krap. We moeten dus altijd of ver lopen, of “boven” parkeren. En “boven” parkeren betekent 118 treden lopen… En dat is best veel, kan ik je vertellen….

Qua Corona doen ze ook echt hun best. Je moet altijd een mondkapjes op, er hangen overal handgel machines (die de meeste mensen ook trouw gebruiken), de zonnebedjes bij het zwembad worden altijd na gebruik gedesinfecteerd. Het personeel is super vriendelijk en doet echt zijn best jouw dag te maken. Echt een aanrader dus, dit hotel!

Gisteren zijn we een dagje op pad geweest met de auto. Lekker de spotify lijst van Kai via Bluetooth op de radio. Levert, naast gezellige muziek, hele leuke discussies op. Want zingt ze nou: “I got it bad but I rather be with you tonight “ of “I got a bed but I’d rather be in yours tonight”” De steentjes zijn er maar druk mee… Gisteren zijn we via de bergen naar een leuk plaatsje gereden, Garachico. Naast de mooie rotsen met krabbetjes langs de kust en prachtige natuurzwembaden hebben ze hier ook een cultuurhistorisch belangrijk gebouwtje, een fortje. Heel klein, maar leuk. Voor 2 euro kun je naar binnen, waar allemaal prachtige houten replica’s staan van oude schepen. In het centrum nog twee mooie kerken en een gezellig terrasje, helemaal leuk! We kwamen hier nog mensen tegen uit ons hotel. Die vroegen of Kai en Vico een tweeling zijn, hahaha. Kai heeft nog een speciaal biertjes gehaald, om 1 deze avonden te proberen. Via de prachtige spannende weg naar Masca zijn we weer terug gereden. De dag nog lekker even afgesloten in het zwembad. Geslaagde dag!

En ‘s avonds was dan het moment waar Mika al dagen naartoe leefde: hij ging mee doen met de karaoke. Met het liedje “nu wij niet meer praten” van Jaap en Pommelien. Hij was heel zenuwachtig. Maar hij ging daar staan en deed het top! En ik weet niet wat er met me gebeurde, maar voor ik het wist stond ik ook op het podium om “it’s raining men” te zingen. De rest zong het zo vals als ik, dus dat kon hier best, hahaha. Topavond!

En vandaag was zelfs nog beter. We zijn opgehaald door een bus en vanuit de haven van Los Christianos met een prachtige catamaran op pad gegaan. We hadden er niet veel van verwacht omdat mensen ons deze trip afgeraden hadden (je wordt allemaal zeeziek, je ziet vast geen dolfijnen of walvissen). Maar wat een topdag! De boot en het varen waren perfect, ons gezelschap was perfect (we waren met Paul, Karina en Lianne samen, super gezellige mensen zijn dat, met zoveel humor), het uitzicht op de kustlijn en op Los gigantes was perfect, het zwemmen in de zee was perfect, de paella was perfect (die was namelijk met kip en dus lust iedereen het, hahaha), het onbeperkt kunnen afhalen van drinken was perfect, de foto’s die de fotograaf op de boot had gemaakt en de prijs die je ervoor moest betalen was perfect. En toen moest het mooiste nog komen. We hebben wel een stuk of 8 kleine walvissen gezien. Zo mooi! 1 keer kwamen ze zelfs nog heel dicht (4 a 5 m) bij Lianne en Kai omhoog, de anderen stonden daar vlak achter. Zo mooi… We hebben geen dolfijnen gezien, maar dit was wel een dol fijne dag!

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur