Ook vannacht was het koud. Maar lekker diep in de slaapzakken was het prima te doen. We zijn weer rond 6 uur wakker. Mika gaat er als eerste uit om te gaan plassen. Hij krijgt de schrik van zijn leven omdat er plotseling een dier naast hem opduikt. Omdat we in beren gebied zitten is hij erg bang voor beren. Maar het bleek dit keer gelukkig een prachtig hertje. Wij dus ook allemaal snel ons bedje uit. Eerst liep er een mannetje, later een moeder met 2 kleintjes. Horen we later van de buurman dat er vorig jaar wel een beer over de camping had gelopen…
Na ons ontbijt komen de chipmunkjes de restjes weer opruimen. Heel schattig… Dit keer ook een baby’tje…

We rijden daarna eerst naar een Geologische plek. Prachtig om te zien…. Daarna gaan we door naar de Inyo crater. Hier moeten we een stukje naartoe lopen. Dat valt Erwin en mij vies tegen vandaag. Beide zijn we behoorlijk verkouden en niet helemaal fit. Maar de crater vinden we wel weer mooi om te zien. Om hier te komen moesten we een 2 mile lange gravelweg rijden. Een mooi weggetje om de jongens ook even te laten rijden. Mika natuurlijk op schoot… Erwin rijdt ook een paar 100 meter maar na de wandeling en op deze hobbelige en smalle bochtige weg is de koek daarna wel op.

Tegen lunchtijd stoppen we bij de Mammoth brewery. Hier brouwen ze zelf meerdere soorten bier en je kunt daar een proeverij van doen. Erg leuk idee voor de jongens maar helaas, je moet hier 21 zijn… Dan maar gewoon een frisdrankje.

We rijden door naar het Mono lake. Dit meer heeft een heel hoog zoutgehalte waardoor er allerlei zoutpilaren gevormd zijn. Heel bijzonder om te zien. Er staat een geweldig vrijwilliger die ons heel veel info geeft. Er zat ook een nest met baby visarends redelijk dichtbij. Mooi!
Omdat de tijd tikt rijden we snel door naar de Tioga pass: de gateway to Yosemite. Al meteen in het begin zien we een bergmarmot. Dat belooft veel goeds. De pas zelf is prachtig. Hoge rotsen, mooie meadows, en natuurlijk voldoende dieren. Wij zien nog een grote groep herten wat verder weg en later nog 1 hertje vlakbij, aan de overkant van de straat.

Dan zit het er wel weer op voor vandaag, de rest komt morgen wel. We blijven hier namelijk 2 nachtjes. Lekker even iets in de vertraging. We staan op de upper pines campground. Het is nagenoeg onmogelijk om een camping plek te reserveren in dit national park. Ik heb er hele tutorials voor bekeken op YouTube, hahaha. 1 keer per maand komen namelijk alle campingplekken vrij voor 1 maand, maar wel pas een paar maanden verder. En niet gelogen: er zitten dan over de hele wereld misschien wel een miljoen mensen klaar om ergens in de vrijgegeven maand een plekje te reserveren. En binnen 3 minuten (echt waar, ik heb het bekeken) zijn al die plekken weg. Je moet dus net geluk hebben dat jij de eerste bent die op de knop “ad to card” drukt voor het plekje dat jij uitgezocht hebt. Je moet dus op de juiste datum klaar zitten, op het juiste uur (normaal 16 uur Nederlandse tijd maar vanwege de wintertijd was het op “mijn” dag 15.00 uur), al uitgezocht hebben voor welke camping en voor welke plek je gaat,alles al klaar zetten qua bestelling en een snel reactievermogen hebben. Je ziet het, het is echt hogere wiskunde om hier een plekje te bemachtigen.

Kai en Mika zetten de tent weer op, Vico bereid het vuurtje voor en Erwin en ik koken. Na het eten geeft kai nog wat fysiotherapie aan Erwin terwijl Vico, Mika en ik nog 2 marshmallows roosteren.
En dan gaan we weer lekker slapen…

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur